زمان‌سنج - ۱۳ بهمن ۹۲

گروه تاریخ اقتصاد - در سال ۱۸۰۲ پارلمان انگلیس در پی اعتراضات کارگری، قانون محدودیت ساعات کار برای کودکان و زنان را تصویب کرد. مفاد این قانون در آغاز صنعت نساجی را در بر می گرفت، اما به تدریج به تمام صنایع تسری یافت. جنبش کارگری انگلستان که یکی از برجسته ترین رهبران آن، ریچارد استلر بود با هدف کاهش ساعت کار کودکان به ده ساعت آغاز شد. جنبش کارگری انگلستان در پی تحقق سلامت و اخلاق کار بود. بر اساس مصوبه قانون کار سال ۱۸۱۹ به کار گرفتن کودکان زیر ۹ سال ممنوع و حداکثر ۱۲ ساعت کار برای کودکان ۹ تا ۱۶ سال مجاز دانسته شد.