شهرهایی که دوباره ساخته شدند
گروه تاریخ اقتصاد- ولادیمیر بارتولد، مورخ معاصر، معتقد است که شهرهای ویران شده در زمان جنگ مغولان به زودی احیا شدند، اما طبق گفتههای ابن بطوطه یک قرن پس از حمله مغولان، شهرهای بلخ و مرو هنوز ویران باقی مانده بودند. پس از غارت و تخریب مرو، کشتگین از فرماندهان مغولی در پی بازسازی بند رود مرغاب برآمد تا عمارت و زراعتی به راه اندازد، اما با مخالفت ضیاءالدین حاکم مرو روبهرو شد. پس از زد و خوردهایی، ضیاءالدین کشته شد و کشتگین کار بازسازی را آغاز کرد. اما به نقل از برخی منابع بازسازی کامل آن در دوره تیمور صورت گرفت، وی جویها و نهرها را از نو بازسازی کرد.
گروه تاریخ اقتصاد- ولادیمیر بارتولد، مورخ معاصر، معتقد است که شهرهای ویران شده در زمان جنگ مغولان به زودی احیا شدند، اما طبق گفتههای ابن بطوطه یک قرن پس از حمله مغولان، شهرهای بلخ و مرو هنوز ویران باقی مانده بودند.
پس از غارت و تخریب مرو، کشتگین از فرماندهان مغولی در پی بازسازی بند رود مرغاب برآمد تا عمارت و زراعتی به راه اندازد، اما با مخالفت ضیاءالدین حاکم مرو روبهرو شد. پس از زد و خوردهایی، ضیاءالدین کشته شد و کشتگین کار بازسازی را آغاز کرد. اما به نقل از برخی منابع بازسازی کامل آن در دوره تیمور صورت گرفت، وی جویها و نهرها را از نو بازسازی کرد. تیمور پس از تصرف خراسان، به امرا و ارکان دولت دستور داد هر کدام نهری از مرغاب جدا کرده، شروع به کشاورزی کنند. در سال ۸۱۲هـ.ق شاهرخ با بازسازی سد سلطان آباد، آب را بار دیگر به نهر قدیمی مرو بازآورد.
کرکوز والی خراسان، زمانی که به طوس وارد شد، بیش از پنجاه خانه در آن شهر مسکون نبودند، اما وی شروع به بازسازی این شهر کرد، به حدی که پس از مدتی تمام ملوک و اکابر به خرید زمین و خانه، همچنین استخراج قناتها و آبادی زمینها در این شهر پرداختند. برخی از نواحی خراسان، مانند هرات به دلیل موقعیت سوقالجیشی که داشتند، همیشه حتی در زمان تشکیل حکومت ایلخانی در مسیر حرکت سپاه بودند.
هرات برخلاف دیگر شهرها، به سرعت از خرابیهای حمله مغول کمر راست کرد و در زمان مارکوپولو (اواخر قرن هفتم هجری) از آبادترین شهرهای خراسان شد. در سال ۶۲۵ هـ.ق اگتای خان بزرگ مغولان با بازسازی شهر هرات موافقت کرد. افرادی که از قتلعامها جان به در برده بودند، برای احیا و بازسازی یکی از کانالها (قنات) که تخریب شده بود، دست به کار شدند. همه ساکنان هرات مدت دو ماه به این کار اجباری اشتغال داشتند و پس از آن نهر انجیر به یکی از مزارع آب انداختند. در ولایت مرغاب در شما بادغیس، امرا و ارکان دولت هر کدام نهری احداث کرده و به عمارت و زراعت پرداختند. زمانی که هلاکو برای فتح کامل ایران به غرب آمد، در ناحیه خبوشان، پس از ۳۵ سال اماکن خراب و تمام کاریزها بیآب شده بود. با پیشنهاد شمسالدین جوینی وزیر، هلاکو با بازسازی کاریزها و تاسیس عمارت موافقت کرد و جهت جلوگیری از ستم و فشار ناشی از هزینه بازسازی بر مردم، کل هزینههای آن را از خرانه پرداخت کرد.
ولادیمیر بارتولد، آبیاری در ترکستان، ترجمه کریم کشاورز، تهران، انتشارات موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی،۱۳۵۰
ارسال نظر