گروه تاریخ اقتصاد- مذاکرات اقتصادی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در روز پنج‌شنبه 30 مهر 1286 شمسی را می‌خوانید:
نایب‌رییس: لایحه که در باب دادن حقوق از کمیسیون مالیه نوشته شده است، قرائت شود، اگر تصویب می‌کنند که بگذریم و الا هر طور صلاح می‌دانند همانطور شود.
(قرائت شد قریب به این مضمون: چون از بابت سنوات قبل از حقوق صاحبان حقوق مبلغى مانده بود و طبقات نوکر باب از روى اضطرار و استیصال درصدد مطالبه برمی‌آمدند و از جهت ضیق مالیه هم تمام حقوق آنها ممکن نبود پرداخته شود؛ کمیسیون مالیه چنین تصویب کرد که از بابت بقایاى یونت‌ئیل اولا مواجب و جیره قشون و صاحب‌منصبان داخله قشون و مامورین وزارت امور خارجه که مقیم در ممالک خارجه هستند بالتمام به اقساط داده شود، ثانیا حقوق صاحبان مستمرى از قرار تومانى پنج‌هزار داده شود، ثالثا طلب بیوتات قلم‌هاى بزرگ که محتاج به این محل مخصوص نیستند بماند، رابعا مواجب‌ شخصى صاحبان ادارات محتاج به نظر ثانوی است.)
آقا سید حسن تقى‌زاده: بنده اعتقادم این است که مجلس و وکلا خوب بود اول بدانند که پول چقدر دارند و قرض چقدر دارند، آن‌وقت شروع به این کار کنند.
وکیل‌الرعایا: گفته شد دو کرور قرض از براى سفرا و مامورین خارجه و سایر ارباب حقوق کافى است، منتها این است که این دو کرور جمع نشده است.
آقا سید حسن تقى‌زاده: حرف دو کرور یا بیشتر نیست! بلى هر چه ممکن باشد باید قرض کنند، ولى باید دانست که این پول می‌رسد یا خیر؟
آقا میرزا ابوالحسن خان: این سوالی است که آقاى تقى‌زاده از خودشان می‌کنند؛ زیرا که باید کمیسیون مالیه بداند که قروض چقدر است و چقدر هم باید داد.
آقا سید حسن تقى‌زاده: کمیسیون مالیه می‌داند قروض چقدر است و چقدر می‌توان داد آن هم ممکن است تعیین شود، ولى اینکه چقدر پول داریم نه کمیسیون مالیه می‌داند و نه مجلس.
آقا میرعماد: همین پولى که به مردم داده می‌شود از آنها گرفته می‌شود در بانک می‌آید.
آقا میرزا ابوالحسن خان: عقیده بنده این است که ما نمی‌توانیم مطمئن شویم که یک بانک صحیحى داشته باشیم که اسم بانک روى او بگذاریم چنانچه الان یک سال است گفت وگو می‌شود، اما اینکه گفته شد این پول در بانک گذاشته می‌شود محل این پول هم هنوز خالى است و موجود نیست.
آقا شیخ حسین: صحبتى که در اول شد ربطى به عمل بانک نداشت؛ خرده خرده صحبت بانک به میان آمد. پریروز صحبت شد که یک جمعى یک پولى می‌دهند که به ارباب حقوق داده شود وانگهى صحبت بانک اینجا نباید بشود، اولا باید حقوق مردم داده شود و بودجه مملکت هم درست شود که همه مردم بدانند مجلس بودجه مملکت را درست کرده، آن وقت تشکیل بانک کنند.
آقا سید حسن تقى‌زاده: مجلس باید بداند چقدر پول حاضر است و چقدر قرض هست که این پول بر آن قرض تقسیم شود.
رییس: پول پیش حاج امین‌الضرب است، قبوض هم در کمیسیون مالیه است؛ شما چرا نباید تا امشب بدانید که چقدر گرفته شده و حال آنکه بر شما باید مکشوف باشد، اما در باب اینکه طلب ارباب حقوق تخمینا چقدر است اینجا گفته شد دو کرور و چهارصد هزار تومان، از این هم قدرى کسر می‌شود.
حاج امین‌الضرب: قبوضى که از کمیسیون مالیه رسیده است قریب سیصد هزار و کسرى به من رسیده است که آن هم دوازده هزار تومانش مال صراف‌ها است که باید نقد داده شود و قریب چهل هزار و خرده قبوض تومانى پنج هزار است، باقى هم تا حال هر چه مطالبه شده است هنوز جواب داده نشده است.
آقا میرزا ابوالحسن خان: اینکه می‌گویم براى این است که نباید این‌گونه صحبت‌ها به مجلس بیاید، باید در کمیسیون مالیه مذاکره شود. با حضور وزیر مالیه.
آقا سیدحسن تقى‌زاده: کمیسیون باید راى خود را به مجلس بیاورد و از آنجا گاهى هم به وزارتخانه‌ها برود؛ غرض این است که باید این وجوه را به قسط داد که یک‌دفعه هجوم نیاورند و یکى اینکه گفتم باید به آن کسانی که مستحقند داده شود و اینکه گفته شد این قبوض درست دقت شود که صاحبان آنها چه اشخاصى هستند و به چه نحو گذران و معیشت آنها می‌شود آن اندازه داده شود.
حاج سید نصرالله: از روى قانون باید معین شود که چقدر قرض داریم و چقدر پول داریم، ولى در موقع ضرورت و وقت تنگ نمی‌شود رعایت قانون شود؛ امروزه تمام ارباب حقوق چشمشان به این مجلس است که چیزى به آنها داده شود و ضرورت از آنها است حال ببینید به چه مقدار و چطور می‌شود آنها را ساکت نمود، بفرمایید شما که چه مقدار پول داریم و چه مقدار به آنها داده بشود که ساکت شوند.
آقا سید حسن تقى‌زاده: بنده می‌گویم، والا نمی‌توانم از اینجا بیرون بروم؛ تمام این مردم باید دولت را مسوول خود بدانند؛ پول را از یکى بگیرند مواجب را از یکى. ما نباید به گردن بگیریم که پول تهیه نماییم یا نان بدهیم که فردا مردم عادت کنند. مردم باید دولت را مسوول بدانند، اگر دولت ندارند فکر دولت بکنند کار مجلس فقط این است که ببیند دولت چه کار می‌کند وکار را باید دولت به مجلس ارائه بدهد.
رییس: من تکلیف می‌خواهم، پول باید گرفته شود یا خیر؟ دیروز شاهزاده ظل‌السلطان و غیره پیغام دادند که شما مخالف قانون اساسى رفتار می‌کنید؛ حال باید پول گرفت یا نه، به هر حال تکلیف چیست؟ (گفته شد که باید گرفته شود).
رییس: تومانى پنج هزار داده شود یا خیر؟ (اکثر گفتند باید داده شود؟)