گروه تاریخ اقتصاد- دهم نوامبر سال 518 پیش از میلاد کار ساختن آبراه میان دریای سرخ و رودنیل به منظور عبور کشتی‌های ایران از خلیج فارس به مدیترانه تکمیل شد.

سنگ نبشته‌های به دست آمده در طول این آبراه نشان می‌دهد که پس از اتمام کار هر قسمت از این آبراه، جزئیات کار بر سنگ حک و در محل نصب می‌شد که مشروح آن درکتاب «تاریک و روشن‌های مصر باستان» تالیف مصرشناس آلمانی «کارول میسلیویک» آمده است.
به نوشته «دیودوروس سیکولوس»، این آبراه به تصمیم داریوش و عمدتا با هدف نظامی ساخته شد. داریوش پس از تکمیل آبراه شخصا از آن بازدید کرد و ضمن دیدار از گور پادشاهان مصر و نوشته‌ها و بناهای آنان دستور جمع‌آوری تاریخ مصر را در یک مجموعه داد که باقی مانده است.
خشایارشا نیز چنین آبراهی را در یونان ساخت که با حفاری‌های دهه گذشته به دست آمده است. مصردرسال ۵۲۵ پیش از میلاد توسط کمبوجیه پسر و جانشین کوروش بزرگ تصرف شد و تا سال ۴۰۴ پیش از میلاد (به مدت ۱۲۱ سال) یک ساتراپی ایران بود.