گفته‌ها - ۴ آبان ۹۲
پوشاک ایرانی قد و قامت را بلندتر از لباس‏های ما اروپاییان نمودار می‏سازد و ارزان تمام می‏شود. باوجود این، کشوری‏ وجود ندارد که در آن به قدر این سرزمین شکوه و تجمل ملبوسات، اعم از مردان یا زنان، بیشتر و زیادتر باشد.
لباس زنان از بسیاری از جهات همانند پوشاک مردان است. پیراهن را که قمیص می‏خوانند و کلمه شمیز از آن آمده است، از جلو تا ناف باز است. بالاپوش‏های بانوان باریک است و یک شصت پهنا دارد. بانوان و نیز مردان ایرانی‏ دستکش بر دست نمی‏کنند. دستکش در مشرق زمین مفهومی ندارد. تنبان همان‏طور تا به‏ قوزک پا می‏رسد، ولی ساق‏ها بلندتر و تنگ‏تر و ضخیم‏تر است؛ چون بانوان هرگز جوراب به پای خویش نمی‏کنند. زنان با نیم‏چکمه‏ای پای خود را می‏پوشانند که تا چهار انگشت بالاتر از قوزک می‏رسد و آن یا کاردستی است یا اینکه از منسوجات‏ بسیار گرانبها تهیه می‏شود.
منبع: سیاحت‏نامه شاردن
ترجمه محمد عباسی، تهران، امیرکبیر. ۱۳۳۵