از گرمسیرات فارس، میانه جنوب و مشرق شیراز است درازای آن از بارز تا منوجان نزدیک به سی فرسخ و پهنای آن از منوجان تا کوه شهری ده فرسخ است. از جانب مشرق و شمال به گرمسیرات کرمان و بلوچستان و از سمت مغرب به بلوک رودان و احمدی و نواحی بندر‌عباس و از جنوب باز به بلوچستان و این بلوک با این وسعت و عرض و طول، آبادی آن بسیار کم است، برای آنکه تمامی این بلوک کوهستانی است. ژنرال سایکس ، مامور انگلیس در ایران و عامل سرکوب شورش‌های جنوب کشور در سال ۱۹۱۶ طی گزارشی می‌نویسد: «مامورین دولت تا چند سال قبل از اهالی بشاکرد[بشاگرد] به واسطه فقر و فاقه آنها مالیات مطالبه نمی‌کردند و فعلا نیز مرتبا وصول نمی‌نمایند و خیلی به زحمت جمع مبلغ مالیات‌های مأخوذ، به هشتصد تومان در سال بالغ می‌شود. زمام امور این ناحیه نیز به دست دران خان رودباری می‌باشد. بشاکرد مشتمل بر چهار ناحیه فرعی است که نفوس هر یک تقریبا متساوی و سکنه هر یک سالانه چهل پوند مالیات می‌دهند.» سایکس، سر پرسی، تاریخ ایران (۲ جلد)، ترجمه سید محمدتقی فخرداعی گیلانی. منبع: حسن حسینی فسائی. فارسنامه ناصری. به تصحیح منصور رستگار فسایی. چاپ چاپ سوم. تهران: امیرکبیر، ۱۳۸۲