گفته‌ها - ۲۷ شهریور ۹۲
گروه تاریخ اقتصاد - مادام که تاریخ‌ را همچون حرفه‌ یا تجارت‌ در نظر آوریم، نمی‌توانیم وجود خودمان‌ را در مقام‌ مورخ‌ اثبات کنیم. مورخ‌ چه‌ کارى‌ براى‌ مردم‌ مى‌تواند انجام‌ دهد جز آنکه‌ آنها را به‌ مورخان‌ دیگرى‌ شبیه‌ خودش‌ ارجاع‌ دهد؟
حسن ‌این‌ کار در چیست‌؟ این‌ دور، دور باطلى‌ نیست‌ که‌ صرفا هدفش‌ افزایش‌ استادان‌ و رتبه‌هاى‌ علمى‌ و تولید اباطیل‌ذهنى‌ براى‌ معلمان‌ و مدرسان‌ باشد؛ اتفاقا همین‌ جنبه‌ها است‌ که‌ باعث‌ شده‌ این‌ همه‌ انتقاد، دامن‌گیر مورخان‌ باشد. اما واقعیت‌ قضیه‌ چیز دیگرى‌ است‌. اگر تاریخ‌، دغدغه‌ انسان‌ نوعى‌ باشد باید به‌ اندازه‌ تمام‌ انسان‌ها مورخ‌ وجود داشته‌ باشد. سوال‌ اصلى‌ این‌ نیست‌ که «آیا من‌ باید مورخ‌ باشم‌ یا نه‌؟» بلکه‌ سوال‌ اصلى‌ این‌ است‌ که‌ «من‌ تا چه‌ حد مى‌توانم‌ مورخ‌ خوبى‌ باشم»‌؟
منبع: آر. جی. کالینگ وود، مرزهای دانش تاریخی، مقالاتی در باب فلسفه تاریخ ، ۱۹۲۸