گروه تاریخ اقتصاد - اردشیر زاهدی، وزیر امور خارجه در دوره پهلوی دوم و آخرین سفیر ایران در آمریکا بوده. او و پدرش (سرلشکر زاهدی) نقشی تعیین کننده در کودتای ۲۸ مرداد داشته‌اند. ویلیام شوکراس، در کتاب «آخرین سفر شاه» شرحی خواندنی از اوضاع سفارت ایران در واشنگتن به دست داده است: همیشه به پنجره‌های سفارت ایران در واشنگتن، قوطی‌های خاویار و بطری‌های شامپاین و بسته‌های کادو آویخته بود و تمام شهر به او تملق می‌گفتند. تا اینکه انقلاب همه اینها را از زیر پایش جارو کرد. آنگاه اعمال نفوذهایی که کرده بود بیش از ریخت و پاش‌هایش نقل مجالس و محافل شهر گردید. در واشنگتن سال‌های دهه هفتاد میلادی، اردشیر زاهدی نقش یک آدم شیفته خوشگذرانی را بازی می‌کرد که سیل اغذیه لذیذ و اشربه گرانبها را به حلق قدرتمندان و سرشناسان سرازیر می‌کرد. او یک نمایشگر افسانه‌ای بود که از روبوسی با هنری کیسینجر و لیزامینلی و اندی وارهول و الیزابت تیلور به یک اندازه لذت می‌برد. هیچ جایی پر ریخت و پاش‌تر از سفارت ایران در خیابان ماساچوست با سقف گنبدی آینه کاری و پرده‌های ابریشمی مجلل و قالی‌های گرانبها وجود نداشت که تالار آن به وسیله شخصیت پر شر و شور زاهدی میزبان این ضیافت‌ها، گرم و گیرا می‌شد. ساعت‌های مچی طلا و خاویار و شامپاین و زنان زیبا بخشی از بذل و بخشش‌های بی حساب و کتاب زاهدی به میهمانانش بود... زاهدی بدون موفقیت زیاد کوشید دانشجویان تند رو ایرانی را قانع سازد که به جای تظاهرات علیه شاه باید از او پشتیبانی کنند. او به جمعی از دانشجویان گفت که ارتقای او به مقام سفارت نشان می‌دهد که چه فرصت‌های بزرگی برای جوانان در ایران وجود دارد، اما یکی از جوانان جواب داد «آری ولی شاه فقط یک دختر دارد ! » با توجه به اینکه اردشیر زاهدی داماد شاه بود جمله مزبور کنایه دقیقی به نظر می‌رسید. منبع: «آخرین سفر شاه»، ویلیام شوکراس، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، نشر پیکان