قالیچه ۴ میلیون دلاری

فروش یک قالیچه پارسی ۳۹۰ ساله در حراج سوم ژوئن ۲۰۰۸ اشیای تاریخی و هنری در نیویورک به مبلغ چهار میلیون و ۴۵۰ هزار دلار توجه مخاطبان رسانه‌ها را برای مدتی از گزارش‌های سیاسی برگرفت و به هنر ایرانی معطوف کرد. قالیچه پارسی که به فروش رفت بافت اصفهان (پایتخت وقت) در دوران پادشاهی شاه عباس یکم بود که در بافت آن نخ ابریشم و هفده رنگ مختلف به کار رفته است. این قالیچه متعلق به خانم «دورس دیوک» بود که در ۱۹۹۳ فوت شده است. پروفسور آرتر پوپ ایرانشناس بنام در تالیف خود «مروری بر هنرهای ایرانی» به چگونگی بافت و تاریخچه این قالیچه اشاره کرده است.

فروش یک قالیچه پارسی ۳۹۰ ساله در حراج سوم ژوئن ۲۰۰۸ اشیای تاریخی و هنری در نیویورک به مبلغ چهار میلیون و ۴۵۰ هزار دلار توجه مخاطبان رسانه‌ها را برای مدتی از گزارش‌های سیاسی برگرفت و به هنر ایرانی معطوف کرد. قالیچه پارسی که به فروش رفت بافت اصفهان (پایتخت وقت) در دوران پادشاهی شاه عباس یکم بود که در بافت آن نخ ابریشم و هفده رنگ مختلف به کار رفته است. این قالیچه متعلق به خانم «دورس دیوک» بود که در ۱۹۹۳ فوت شده است. پروفسور آرتر پوپ ایرانشناس بنام در تالیف خود «مروری بر هنرهای ایرانی» به چگونگی بافت و تاریخچه این قالیچه اشاره کرده است. شاه اسماعیل صفوی در همان اوایل حکومت خود دستور احیای صنعت فرش ایران به همان گونه که در عهد ساسانیان بوده را صادر کرد که در آن بر بازگشت به اصالت قدیم فرش ایران و استفاده از نقش و تصویر گیاهان و حیوانات تاکید شده بود. در دوران سلطه ایلخانیان و پس از ورود ایلات ترک ماورا النهر به ایران، بافت فرش در ایران تغییر یافته و فرش‌های کوچک با اشکال هندسی ویژه، چادر و خیمه باب شده بود.