قرارداد شیلاتی لیانازوف

در سال ۱۲۹۳ هجری قمری حاج میرزاحسن خان سپهسالار، امتیاز کلیه امور شیلاتی و صید در دریا و رودخانه‌ها و تالاب انزلی را از شاه اجاره و آن را چهارماه بعد به یک بازرگان تبعه روسیه به نام استفان مارتینویچ لیانازوف با اجاره سالانه ۵۰ هزار تومان واگذار کرد. در سال ۱۳۰۲ قرارداد حق بهره‌برداری از ماهیان دریای خزر توسط لیانازوف به مدت ۲۵ سال دیگر تمدید شد. پس از مرگ استفان لیانازوف در سال۱۳۱۴ هجری قمری پسرش گئورگی جانشین وی شد و قرارداد به مدت ۲۵ سال دیگر تمدید شد. قرارداد لیانازوف پسر تا سال ۱۹۱۷ میلادی پابرجا بود و در این مدت لیانازوف تاسیسات وسیعی شامل کشتی‌های سردخانه دار، کارگاه‌های شور کردن و دودی کردن ماهی، سردخانه، کارگاه‌های توربافی، تاسیسات اداری و تولید برق در شهرهای بندر آستارا، بندر انزلی، بندر کیاشهر و بندر ترکمن بنا کرد تا جایی که جمعا۴۲۰۰ نفر در مجموعه او به کار مشغول شده بودند که حدودا ۳۰۰۰ نفر آنها از اتباع روسیه تزاری بودند. لیانازوف در این مدت با غارت ذخایر ماهی در دریا، رودخانه‌ها و تالاب انزلی سود سرشاری را نصیب خود کرد. در سال ۱۳۲۷ هجری قمری سردار منصور صید ماهیان استخوانی در رودخانه‌ها و دریا را به مبلغ ۲۲ هزار تومان از لیانازوف اجاره کرد و به مبلغ ۸۰ هزار تومان به صیادان اجاره داد؛ به شرط اینکه کلیه ماهی‌های سوف صید شده به صورت مجانی در اختیار لیانازوف قرار گیرد. پس از انقلاب بلشویکی و به دنبال تاسیس حکومت شوروی در روسیه، قرارداد لیانازوف لغو و شرکت مختلط صید ماهی ایران و شوروی تاسیس شد و به مدت ۲۵ سال برای شرکت فوق امتیاز بهره‌برداری صادر شد از جمله وقایع این دوران تصرف شهر بندرانزلی و توقیف اموال شیلات توسط جنبش جنگل بود.