دوم اوت سال 1743، نادرشاه در جریان جنگ با عثمانی در بین النهرین (عراق امروز)، دستور حمله به کرکوک را صادر کرد و دو روز بعد توپخانه ارتش ایران مواضع لشکریان عثمانی در این شهررا گلوله باران کرد. در طول این جنگ‌ها، نادر در همین سال بغداد و بصره را هم تصرف کرد. مردم سلیمانیه همچنان به ایران وفادار بودند.

عثمانی اواخر کار صفویه که دولت اصفهان عمدتا بر اثر فساد اداری ناشی از افتادن امور دربار شاهان این دودمان به دست گرجیان و انتصابات نادرست رو به ضعف نهاده بود با اخراج حکام وابسته به ایران، بسیاری از مناطق عراق امروز را متصرف شده بود. قبلا شاه طهماسب اول بغداد را به عثمانی واگذارکرده بود که شاه عباس یکم آن را پس گرفته بود.
محاکمه علی منصور


محاکمه علی منصور، وزیر راه به اتهام گرفتن رشوه و نیز سوءاستفاده از مقام از 11 مرداد 1315 در دیوان عالی کشور آغاز شد. قضات محاکمه‌کننده، 12 شهریور علی منصور را به سبب نبودن دلیل کافی در پرونده تبرئه کردند که بعدا نخست‌وزیر هم شد. حسنعلی، پسر علی منصور نیز در دهه 1340 به نخست‌وزیری رسید که ترور شد.رجبعلی منصور، ملقب به منصورالملک سال 1265 در تهران متولد شد. او که فارغ‌التحصیل مدرسه سیاسی بود در 1286 با سمت مترجم در وزارت امور خارجه استخدام شد و تا 1300 که به وزارت داخله رفت ریاست ادارات مختلف در امور خارجه ازجمله کارگزینی شعبه تجارت، اداره انگلیس و همچنین معاونت و کفالت آن وزارتخانه را عهده‌دار بود.علی منصور در وزارت داخله ابتدا به معاونت و سپس به کفالت وزارت کشور رسید و در 1306 به استانداری آذربایجان دست یافت و در 1308 هنگام نخست‌وزیری مخبرالسلطنه هدایت به وزارت کشور دعوت و هنگام ترمیم کابینه به عنوان وزیر راه منصوب شد و تا 1314 در دولت‌های ذکاءاالملک فروغی و محمود جم در همین سمت باقی ماند. در بهمن 1314 در مقام وزیر راه به جرم ارتشاء و اخذ پانزده هزار تومان رشوه برکنار شد و تحت تعقیب قرار گرفت ولی از اتهامات وارده تبرئه و تا سه سال پس از آن منصبی به او داده نشد و از 1317 تا 1319 در دولت‌های جم و متین دفتری به وزارت صناعت (پیشه و هنر) رسید و در تیر ماه 1319 به نخست‌وزیری منصوب شد. دوران نخست‌وزیری منصور مصادف با جنگ بین‌الملل دوم و بحران و کشمکش‌های مابین ایران و متفقین بود، در شهریور 1320 با ورود متفقین به ایران از نخست‌وزیری کناره گرفت. بعد از شهریور 1320 مدتی استاندار خراسان و آذربایجان بود تا مجددا در 1329 به نخست‌وزیری منصوب شد که بعد از مدت کوتاهی جای خود را به سپهبد رزم‌آرا داد و به عنوان سفیر در کشورهای ایتالیا، ترکیه و واتیکان مشغول به خدمت شد. رجبعلی منصور در آذر 1353 درگذشت.
شکست امپراتوری روم از هانیبال


دوم آگوست سال ۲۱۶ پیش از میلاد (روزی چون امروز) رومی‌ها در منطقه «کانائه Cannae» واقع در شمال شرقی پاشنه ایتالیا از هانیبال Hannibal کارتاژی شکست سختی که قابل پیش‌بینی نبود متحمل شدند. مورخان، این پیروزی کارتاژی‌ها را به حساب نبوغ نظامی هانیبال نوشته‌اند. عده نفرات هانیبال به مراتب کمتر از رومی‌ها بود. برخلاف انتظار رومی‌ها، هانیبال جنگ را در ساعات شب آغاز کرد. بر شاخ صدها گاو مشعل بست و آنها را به سوی رومی‌ها به حرکت درآورد و خود در جهتی دیگر در حالی که سواران او در دو جناح راست و چپ و پیادگان در قلب آرایش داده شده بودند رومی‌ها را مورد حمله قرار داد. پس از آغاز حمله، پیادگان او دستور عقب‌نشینی یافتند. رومی‌ها آنها را دنبال کردند و در محاصره سوارکاران کارتاژی (آفریقایی) قرار گرفتند و شکست خوردند. در این جنگ که تا ظهر دوم اوت ادامه داشت ۵۰ هزار سرباز و افسر رومی از جمله پائولوس کنسول اول روم کشته ،۱۰هزار تن دیگر اسیر و هزاران نفر نیز مجروح شدند.
قتل عام تظاهرات کنندگان ضدمالیات اضافی
دوم آگوست سال ۵۳۲ میلادی، واحدهای ارتش روم (شرقی) در شهر قسطنطنیه (استانبول امروز) تظاهرات کنندگان بر ضد مالیات‌های اضافی تازه را به داخل ورزشگاه بزرگ این شهر راندند و قتل عام کردند.
تظاهرات از سه روز پیش از آن آغاز شده بود. ژوستینین Justinian امپراتور که خزانه‌اش بر اثر جنگ با ایران تهی شده بود مالیات‌های تازه‌ای بر مردم وضع کرده بود و وصول این مالیات‌ها را به مقاطعه کاران واگذار کرده بود مقاطعه‌کاران مالیاتی به مردم ظلم فراوان می کردند و حتی فرزندان آنان را به جای پول می گرفتند و می فروختند. در روز قتل عام تظاهرات کنندگان، ژوستینین از شهر خارج شد تا کسی نزد او درخواست قطع قتل عام را نکند.
درگذشت هیندنبورگ و قدرت مطلق شدن هیتلر


دوم آگوست ۱۹۳۴ مارشال هیندنبورگ، رییس‌جمهور آلمان درگذشت و همان روز هیتلر از پارلمان خواست که با تصویب یک قانون او را «فوهررFuhrer» به معنای رهبر و پیشوا لقب دهد که هم رییس‌جمهور باشد و هم صدراعظم (رییس دولت). پل فون هیندنبورگ قهرمان آلمان در جنگ جهانی اول و مارشال این کشور بود که با مرگ او راه برای قدرت مطلق شدن هیتلر هموار شد.