اقتصاد ایران از اواخر دوره قاجار تا استقرار حکومت مرکزی نیرومند، سامان و استراتژی نداشت و صنعت در کل فعالیت‌ها، نقش و سهم کمتری را نسبت به فعالیت‌های کشاورزی به خود اختصاص داده بود.

روند صنعتی شدن کشور- با همه کاستی‌ها و کژی‌ها- از ۱۳۱۰ تشدید و سهم کالاهای سرمایه‌ای که برای توسعه صنعتی ضرورت داشت از کل واردات افزایش می‌یافت. این اتفاق در حالی رخ داده است که ارزش واردات نیز از ۱۳۲۴ به بعد رشد شتابانی را تجربه کرد. همان‌طور که از ارقام جدول برمی‌آید، ارزش واردات در سال ۱۳۲۵ با رشدی نزدیک به ۷۰ درصد از ۶۱۶ میلیون ریال به ۱۰۳۲ میلیون ریال رسیده است. ارزش واردات در سال ۱۳۳۷ در مقایسه با ۱۳۰۷- در یک دوره ۳۰ ساله- حدود ۱۲۸ برابر شده است.