تاریخ جهان - شورش بورژوازی درشیلی - ۲
رییس اتحادیه کامیونداران علیه آلنده
چپگرایان و سوسیالیستهای جهان نسبت به آنچه که در جریان انقلاب و ضدانقلاب شیلی در دهه ۱۹۷۰ رخ داد بسیار حساسیت نشان داده و رفتار پینوشه را که علیه آلنده کودتا کرد به امپریالیسم آمریکا و برخی اقتصاددانان آزادیخواه نسبت میدهند. آنچه در چند شماره میخوانید از کتاب «انقلاب خلع سلاح شده شیلی» نوشته گابریل اسمیرنو یکی از دستاندرکاران دولت آلنده در سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ است. اسمیرنو از رهبران سوسیالیستهای شیلی بود.
شیلی
چپگرایان و سوسیالیستهای جهان نسبت به آنچه که در جریان انقلاب و ضدانقلاب شیلی در دهه ۱۹۷۰ رخ داد بسیار حساسیت نشان داده و رفتار پینوشه را که علیه آلنده کودتا کرد به امپریالیسم آمریکا و برخی اقتصاددانان آزادیخواه نسبت میدهند. آنچه در چند شماره میخوانید از کتاب «انقلاب خلع سلاح شده شیلی» نوشته گابریل اسمیرنو یکی از دستاندرکاران دولت آلنده در سالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ است. اسمیرنو از رهبران سوسیالیستهای شیلی بود. تا آخرین روزهای سپتامبر ۱۹۷۲ کارگران شیلی به عنوان یک نیروی ضربتی، با عضلات پیچیده، اما به صورت ذخیره پشت جبهه باقی مانده بودند. آنها در فراگرفته بودند که روسا LOS momios، «مومیایی- ممکنست لو بروند: آنها در مدیریت موسسات اقتصادی بخش تولید اجتماعی مشارکت داشتند، در روستاها آنها در کار بسیج هر چه موثرتر برای شکست زمینداران بودند و از همه بالاتر آنها به میزان انبوهی وارد صفوف احزاب چپ میشدند، اما لباسی که بر تن فرآیند انقلاب شیلی پوشانده شده بود به وسیله همانهایی که میخواستند آن را در چارچوب تنگ قانونیت بورژوا- دموکراتیک محصور نگه دارند، نهادی که در مبارزه سخت طبقاتی آشکارا به حال آنها مساعد نبود، سنگین و شوم بود. کارفرمایان هنگام شورش در بهترین شرایط خود با یک دولت ضعیف جبهه اتحاد خلق بیتعادل و غیرفعال و شمار قابل ملاحظهای از کارگران که به قدرت بالقوه خود واقف نبودند و قدرت ابتکار خود را رشد نداده بودند، مواجه شدند.نیروهای ارتجاع در اولین هفته اکتبر عملیات هماهنگ خود را آغاز کردند. در ۴ اکتبر دادگاه عالی فرانسه حکم توقیف کشتی حامل مس شیلی به ارزش یکمیلیون و سیصد و شصت هزار دلار را که قرار بود در بندر لوهاور Lehavre تخلیه شود در رابطه با اعلام جرم موسسه آمریکایی کنکات صاحب پیشین El Teniente بزرگترین معدن مس دنیا که در تاریخ ۴ ژوئیه ۱۹۷۱ ملی شده بود صادر کرد. امپریالیسم با تحت خطر مصادره قرار دادن صادرات شیلی در هر کشور سرمایهداری نشان داد که چنگالهایش تا چه بعد و مسافتی قابل گسترش است.
در ۷ اکتبر نمایندگان احزاب فدراسیون دموکراتیک (دموکرات مسیحی، ناسیونالیست، دموکرات رادیکال، چپ رادیکال) که به تازگی توسط کلیه نیروهای ارتجاعی برای عملیات ضددولتی ایجاد شده بود، شروع به یک تهاجم با طرحهای مختلف در چارچوب یک هدف مشترک نمود. فرانسیسکو بولنز Francisco Bulnes سناتور ناسیونالیست اعلام کرد: «یک دولت در اصل قانونی که به شکلی سیستماتیک و عمدی پا بر روی قانون اساسی میگذارد، غیرقانونی میشود، از نظر حزب ناسیونالیست این دولت غیرقانونی شده است. سناتور بولنز که به خاطر تظاهرات مسخره اشرافیاش به «مارکیز بولنز» مشهور بود نماینده منافع الیگارشی دلسوخته به شمار میرفت. در همان روز سناتور رادیکال جولیودورن Julio Duran مدافع خشمگین زمینداران متوسط و بزرگ مرکز و جنوب شیلی گفت: آلنده از قانون اساسی منحرف شده است پاتریسیو ایلوین Patricio Eylwin سناتور دموکرات مسیحی رییسجمهور را متهم به سازماندهی یک طنز دموکراتیک و زیر پا گذاشتن «اساسنامه تضامین» که پیش از ۴ نوامبر تصویب شده بود، نمود در ۹ اکتبر «صنف کارفرمایان» متشکل از انجمنهای مختلف صاحبان سرمایه، وارد عمل شد، لئون ویلارین
Leon Vilarin شخصیت گمنامی که در طول سال دوبار به ایالات متحده سفر کرد و رییس کنفدراسیون کامیونداران بود به بهانه بیارزش اعتراض به اختلافاتی که بر سیستم حملونقل استان ایان Aisen تحمیل شده بود کامیونداران را دعوت به یک اعتصاب نامحدود نمود. این یک دعوت به مبارزهای بود که نمیشد آن را دست کم گرفت. کنفدراسیون کارگران ۱۶۹ «اتحادیه» کامیونداران را در سراسر کشور در بر میگرفت و در حقیقت کلیه شاهراههای حملونقل را تحت کنترل داشت. بیش از ۵۰ درصد سوخت، مواد اولیه، محصولات دریایی، مواد غذایی کشور از طریق جادهها حمل میشدند، اعضای کنفدراسیون شامل کامیونداران بزرگ دارای بیش از ۳۰ کامیون مدرن و سنگین تا کامیونداران متوسط دارای یک کامیون اسقاط دهساله، میشدند. همانطوری که کمیته تحقیق سنای آمریکا بعدها فاش کرد. رویلارین بشکرانه صدقات سخاوتمندانه سیا اقدام به خریدن تقریبا کلیه اعضا نمود.در ۱۰ اکتبر کنفدراسیون دموکراتیک ۱۰۰هزار نفر از اهالی سانتیاگو را برای تظاهرات به خیابانها فراخواند و طی آن یک ناطق حزب ناسیونالیست اعلام کرد: «ما بیش از این اعلامیه نمیخواهیم، شکایات، تشخیص و تجویز کافی است، لحظه عمل فرارسیده است.در ۱۳ اکتبر زمان عمل برای اکثر مدیران اقتصادی مرتجع فرا رسید. «کنفدراسیون فروشگاههای زنجیرهای و صنایع کوچک، اتحادیه تاکسیرانان کنفدراسیون تجارت و تولید و کنفدراسیون ملی صنایع کوچک و صنعتگران از امروز به حمایت از انجمنهای کامیونداران در سراسر کشور دست از کار میکشند. چاشنی کار گذاشته شد و آتشبازی شروع شد. در همان روز انجمن کارخانهداران سوفوفا به نمایندگی از صنایع بزرگ و متوسط یعنی صاحبان آنها موافقت کرد تا به صنایع دستور دهد که فعالیتهای صنعتی را از امروز به طور نامحدودی متوقف کند.این مساله مهمی است که موفقیت بورژوازی بزرگ، به ویژه آنهایی که وابسته به سوفوفا بودند را در کسب حمایت بورژوازی صاحب سرمایه کوچک و متوسط مورد توجه قرار دهیم. در حقیقت تجار و صنعتگران کوچک در سازمانهای فوقالذکر متمرکز بودند، در حالی که تجار بزرگ و متوسط به کنفدراسیون تجارت و تولید وابسته بودند که به همراه صاحبان صنایع بزرگ و متوسط آن را اداره میکردند.
ارسال نظر