اولین خط انتقال آب انگلستان در ۱۲۴۷ میلادی درشهر لندن ساخته شد.توسط یک لوله بزرگ، آب از چشمه تی بورن به بخش‌های محدودی از مرکز شهر لندن انتقال می‌یافت. ثروتمندان شهر درکنار این خط لوله، خانه‌های خود را بنا می‌کردند و برای استفاده از این آب پول پرداخت می‌کردند. البته اکثر شهروندان لندنی تا قرن شانزدهم از آب رودخانه تیمز برای آشامیدن استفاده می‌کردند. همراه با افزایش جمعیت در اوایل قرن هفدهم، مصرف آب افزایش یافت و برای تامین آب مورد نیاز، کانالی به طول ۶۴ کیلومتر احداث شد. این کانال آب را از چشمه‌های منطقه هرفورد شایر به لندن انتقال می‌داد. این طرح در سال ۱۶۱۳ میلادی به بهره‌برداری رسید و امروز بخشی از آن هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.در قرن ۱۸ میلادی جمعیت لندن به یک میلیون نفر افزایش یافت و تامین آب و دفع فاضلاب به یکی از مهم‌ترین مشکلات لندن مبدل شد.

تعفن بزرگ

در ۱۸۵۸ میلادی بوی فاضلابی که از رودخانه تیمز درفضای شهر متصاعد می‌شد، به قدری متعفن بودکه زندگی در لندن را مختل کرده بود، این مساله باعث شد پارلمان به ساخت شبکه فاضلاب در لندن تن در دهد. (این دوره در تاریخ انگلستان معروف به دوره تعفن بزرگ است) در این سال ها جمعیت لندن به مرز دو میلیون نفر رسیده بود و همچنان بسیاری از فاضلاب‌های شهری به رودخانه تیمز هدایت می‌شد.حتی راه‌اندازی اولین سیستم توالت داخل ساختمان در ۱۵۹۰ توسط هارینگتون و اختراع فلاش تانک توسط برامه درسال ۱۷۰۰ میلادی بازهم نتوانست مشکلات بو و تعفن لندن را حل کند و تنها با ایجاد شبکه‌ها و تصفیه خانه‌های فاضلاب در سال‌های بعد وضعیت سروسامان یافت.

سیستم‌های اولیه فاضلاب

در ۱۸۰۵ برای شهر یک میلیونی لندن تنها ۱۵۰ هزار چاه فاضلاب حفر شده بود و بسیاری از خانواده‌های لندنی همچنان به طور غیرقانونی فاضلاب چاه‌های خود را روی رودخانه تیمز که مهم‌ترین منبع آب آشامیدنی لندن بود سرازیر می‌کردند. با ادامه آلودگی رودخانه و شیوع بیماری‌ها، وضع به گونه ای شد که بالاخره در سال ۱۸۴۸ قانون بهداشت عمومی درخصوص رودخانه تیمز وضع شد و در این کمیسیون تاسیس فاضلاب لندن نیز مورد تصویب قرارگرفت.

کمیسیون فاضلاب لندن

به خاطر شیوع بیماری وبا در سال ۱۸۳۲ اصلاح فاضلاب لندن مورد توجه قرار گرفت و با فراگیرشدن بیماری و با و افزایش مرگ ومیر در ۱۸۴۹ بالاخره پارلمان طرح شبکه فاضلاب لندن را تصویب کرد. فعالیت‌های جان اسنو وهمکارانش دراین زمینه نقش مهمی را ایفا کرد آنها با تحقیقات گسترده خودبه این نکته پی بردندکه علت وبا وجود ذرات بخار و آلودگی در هوا نیست، بلکه عامل اصلی بیماری، آلودگی آب آشامیدنی شهر لندن است.

سیستم فاضلاب لندن

فاضلاب(sever )در زبان انگلیسی قدیم به معنای به سوی دریا(seaward) بوده است شاید دلیل آن هم به خاطر قرن‌ها سرازیر کردن فاضلاب به سوی دریا و رودخانه ها در انگلستان بوده است. سیستم فاضلاب لندن در اواخر قرن نوزدهم توسعه یافت. جوزف بازلاگتی مهندس عمران شهری به علت آنکه، بوی تعفن حاصل از سرازیر شدن فاضلاب خانه ها به رودخانه تیمز فضای شهر را در بر گرفته بود؛ طرحی را برای انتقال فاضلاب ارائه داد. با توجه به هزینه زیادطرح در ابتدا با مقاومت پارلمان و دولت روبه‌رو شد؛ اما با شیوع بیماری وبا و افزایش مرگ ومیر ناشی از آلودگی آب پارلمان مجبور شد با این طرح موافقت نماید و عملیات اجرایی شبکه فاضلاب لندن آغازشد.این شبکه زیرزمینی گرانقیمت فاضلاب را به پایین رودخانه تیمز دور از مرکز شهر و محل تراکم جمعیت، منحرف می‌کرد. بازلاگتی شش خط فاضلاب مجموعا در حدود ۱۶۰ کیلومتر در امتداد رودخانه ساخت که کار انتقال فاضلاب را در قسمت‌های مختلف شهر انجام می‌داد.بین سال‌های ۱۸۵۹تا ۱۸۶۵ در حدود ۷۲۰ کیلومتر خطوط اصلی فاضلاب و ۲۱۰۰۰ کیلومتر خطوط فرعی فاضلاب طراحی و ساخته شد. برای ساخت این شبکه عظیم فاضلاب بیش از ۳۱۸ میلیون عدد آجر، ۷/۲ میلیون متر مکعب خاکبرداری و ۶۷۰ هزار متر مکعب بتن‌ریزی انجام شد.درحال حاضر از همان سیستم فاضلاب قدیمی دوران ویکتوریایی کمتر از یک درصد شهر لندن استفاده می‌کنند. این سیستم با قطر ۵/۶ میلیمتر ( ۱/۴ اینچی) برای زمانی که جمعیت لندن محدود بوده طراحی شده بود.درآن شرایط اگر بارندگی و آب باران سرازیری به فاضلاب افزایش می‌یافت و به موقع پمپاژ نمی‌شد، معابر و خیابان‌های شهر را آب فرا می‌گرفت.

طرح‌های آینده

برای توسعه شبکه فاضلاب در شهر لندن یک تونل انتقال فاضلاب در حال ساخت است که می‌تواند تا حد زیادی مشکل فاضلاب این شهر را حل کند. این تونل به قطر ۹ متر و به طول ۳۵ کیلومتر از زیر بستر رودخانه تیمز عبور می‌کند.هزینه ساخت این تونل رقمی بالغ بر ۲ میلیارد پوند برآورد می‌شود که برای تامین این مقدار پول سالانه به طور متوسط ۱۲ پوند به هزینه قبوض آب شهروندان لندنی اضافه می‌شود. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۰ میلادی این تونل به بهره برداری کامل برسد.

شرکت تیمز آب

شرکت تیمز آب بزرگ‌ترین شرکت خدمات‌دهنده آب و فاضلاب در انگلستان است. این شرکت با بیش از ۵۰۰۰ نفر پرسنل هشت و نیم میلیون نفر مشترک آب و ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزارمشترک فاضلاب را تحت پوشش خدمات خود دارد. شرکت تیمز آب دارای ۳۱۱۰۰ کیلومترخطوط لوله اصلی آب، ۶۸۰۰۰ کیلومتر خطوط فاضلاب، ۱۰۰ تصفیه خانه آب و ۳۴۹ تصفیه خانه فاضلاب می‌باشد. با توجه به اینکه ۲۰ درصد از خطوط اصلی توزیع آب شهری لندن بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارد وهمچنین بیش از ۴۰ درصد کل خطوط نیز عمر بالای ۱۰۰ سال دارد، تعویض لوله‌های فرسوده با لوله‌های جدید یکی از اولویت‌های اصلی این شرکت است.دریک طرح جاه طلبانه این شرکت از سال ۲۰۰۳بیش از ۱۳۴۰ کیلومتر خطوط لوله قدیمی و فرسوده آب لندن را با خطوط جدید تعویض کرده است که تا پایان سال ۲۰۱۰ این مقدار به بیش از ۱۸۱۵ کیلومتر خطوط جایگزین می‌رسد.