گروه تاریخ اقتصاد- برادر مهربان من، کاغذی از عالیجاه میرزا علی نقی رسید که‌ حاشیه آن را هم شما نوشته بودید به این مضمون که مشارالیه نه جزو صاحب منصب‌ سفارت حساب شده است و نه جزو متعلم، خیلی درست نوشته است. من هم در حالت او بی‌حیرت نیستم و نمی‌دانم او چه‌کاره است. عجاله که صاحب منصب‌ سفارت است و شب‌وروز در سفارتخانه منزل و خوراک دارد باید مثل سایر صاحب‌منصبان شما اخراجات بگیرد.به شما و اجزای شما اخراجات یک سال‌ونیم داده شد. از روز رفتن که‌ یازدهم ذیقعده الحرام ۱۲۷۲ بوده باشد لغایت یازدهم جمادی الاولی ۱۲۷۴ و تنخواه آن را نریمان خان‌ آورد. طلب میرزا علی نقی‌ از بابت اخراجات در این یک سال‌ونیم از قرار سالی دویست تومان‌ که از روز اول قرار شد و برات صادر شد سیصد تومان می‌شود. دویست تومان‌ روز رفتن به صیغه اخراجات گرفته است و یکصد تومان هم باید از تنخواه‌ انفاذی با نریمان خان دریافت کند. اینکه دویست و هفتاد تومان به اسم او برات‌ صادر و تنخواه آن در جزو تنخواه سفارت ارسال شد به این خیال بود که او از سفارت قطع علاقه کرده است و به مدرسه رفته است هشت ماهه خرج متعلم به او داده شد حالا که او در سفارت است زیادتر از یکصد تومان طلب ندارد.

منبع: مجله یغما- سال ۱۳۴۵