شرط دولت حسابی این است که هر سال حساب دخل و خرج خود را به یک ترتیب صحیح اعلام نماید. این قرار عادلانه نماید. این قرار عادلانه که در این عصر رکن ناگزیر نظام دنیا شده به اقتضای سایر بدبختی‌های ایران در این ملک بالمره مجهول مانده است. در کل ایران احدی نیست که بتواند بگوید این مالیات نقد و جنس و این همه سرباز و خزاین طبیعی که از ما می‌گیرید همه مال و حق و در حقیقت خون ملت است. اینها را به چه قانون از ما می‌گیرید و به چه قانون و در کجا خرج می‌کنید. دیوانیان ما بدون رعایت هیچ قانون و بدون ترس از مواخذه هر قدر و هر طور که میل دارند مال مردم را می‌چاپند و به هر نحو که دلشان بخواهد صرف آن کارها می‌کنند که می‌بینید. در یک دولتی که دخل و خرج خزانه به این طور از اختیار قانون خارج باشد، بدیهی است که معاملات دیوان و اوضاع سلطنت و ادارات دولت و حالت کلیه ملت گرفتار همین نکبت‌ها و غرق همین رسوایی‌ها خواهد بود که اهالی این ملک را از زندگی بیزار ساخته است...

منبع: روزنامه قانون، شماره پانزدهم، ۱۳۰۷