امروز در تاریخ ایران - ۲۴ شهریور ۹۰

یپرم خان ارمنی

۱۲۸۵- محمدعلی میرزا ولیعهد با همراهان وارد تهران شد و زمام امور را در دست گرفت. ۱۲۸۸- بین قوای دولتی به سرکردگی سردار بهادر بختیاری و یپرم خان ارمنی و طرفداران حاج ملا قربانعلی از طرفداران استبداد که در زنجان و اطراف آن نفوذ بسیاری داشت، جنگ سختی در خمسه درگرفت که قوای دولتی هم پیروز میدان نبرد شد و هم باعث فراری شدن حاج ملاقربانعلی علمای نجف نیز حکم به تکفیر وی دادند.

۱۳۰۰- کلنل محمدتقی خان پسیان دستور داد تلگراف‌های کنسولگری و اتباع انگلیس باید به صورت غیررمزی و فقط توسط تلگرافچی‌های ایران مخابره شود.

۱۳۰۰- دو تن از صاحب منصبان ژاندارمری که از جنگیدن با طوایف مخالف کلنل خودداری کرده بودند، به دستور وی اعدام شدند.

۱۳۲۷- تفضلی و معدل معاونین نخست‌وزیر کناره‌گیری کردند.

۱۳۲۹- مجلس شورای ملی ماده واحده تصمیمات هیات تصفیه را لغو و بی‌اثر کرد.

۱۳۳۰- نمایندگی دولت ایران در انگلستان در امور نفت منحل شد.

۱۳۳۱- بنا به تقاضای نخست‌وزیر جلسه فوق‌العاده مجلس تشکیل شد و گزارش نخست‌وزیر راجع به پیام مشترک چرچیل و ترومن قرائت شد. در این گزارش به شدت پیشنهاد نفتی انگلستان مورد انتقاد واقع شد و پس از ایراد نطق مهیج مهندس رضوی به پیشنهاد دکتر شایگان گزارش کار دولت در خصوص نفت مورد تصویب قرار گرفت.

۱۳۳۲- طبق تصویب‌نامه هیات وزیران، حسین مکی، حمیدیه، علی زهری و پورسرتیپ نمایندگان غیرمستعفی مجلس به عضویت شورای عالی نفت انتخاب شدند.

۱۳۳۲- سرلشکر مهنا معاون سابق وزارت جنگ، سرتیپ مدبر رییس پیشین شهربانی و حسن صدر مدیر روزنامه قیام ایران بازداشت شدند.

۱۳۳۲- یکصد و پنجاه نفر از بازداشت‌شدگان حوادث اخیر (۲۸مرداد) به قلعه فلک‌الافلاک خرم‌آباد منتقل شدند. ناظرزاده کرمانی، خلیل ملکی و مهندس قاسمی جزو این افراد بودند.

۱۳۳۴- کار ساخت جاده تهران آمل معروف به جاده هراز با پیش‌بینی هزینه‌ای بالغ بر سیصد میلیون ریال ‌آغاز شد.

۱۳۳۵- عده زیادی از قضات دادگستری نسبت به اختیارات گلشائیان وزیر دادگستری اعتراض کردند و آن را شبیخون به استقلال قضات دانستند.

۱۳۳۶- ایران ۲۵ هزار تن برنج چمپا به شوروی صادر و ۸۰ هزار تن شکر وارد کرد.

۱۳۴۱- بین دولتین ایران و شوروی تفاهم‌نامه‌ای مبنی بر عدم واگذاری پایگاه‌های موشکی ایران به دول دیگر و رفع اختلافات دو کشور امضا و مبادله شد.

۱۳۴۳- سیل در گرگان ۲۵۰۰ نفر را بی‌خانمان کرد.

۱۳۴۴- در جلسه فوق‌العاده مشترک مجلسین شورای ملی و سنا به شاه لقب (آریا مهر) داده شد.

۱۳۴۶- بانک جهانی برای توسعه منابع آب و کشاورزی ۲۲ میلیون دلار به ایران وام داد.

۱۳۴۷- دکتر هوشنگ نهاوندیان وزیر آبادانی و مسکن به ریاست دانشگاه شیراز برگزیده شد.

۱۳۴۷- غلامرضا نیک‌پی وزیر مشاور و معاون اجرایی نخست‌وزیر به سمت وزیر آبادانی و مسکن منصوب شد.

۱۳۴۸- یک چوپان و هشتصد راس گوسفند در فیروزه در اثر سرما و کولاک جان باختند.

۱۳۴۸- ارتشبد عبدالحسین حجازی رییس پیشین ستاد بزرگ ارتش خودکشی کرد.

۱۳۴۹- وزیر خارجه ایتالیا در راس یک هیات عالی رتبه سیاسی و اقتصادی وارد تهران شد.

۱۳۵۱- جلیل شرکا به معاونت وزارت اقتصاد ملی رسید.

۱۳۵۴- قرارداد ۵۴ میلیارد ریالی برای احداث بزرگ‌ترین مجتمع بذری ایران با یک کنسرسیوم ایتالیایی امضا شد.

سال ۱۳۵۴- کار ساخت چهار نیروگاه هسته‌ای ایران با همکاری آلمان غربی و فرانسه آغاز شد.

سال ۱۳۵۴- ارتش اعلام کرد که نیروهای نظامی ایران با حمایت نیروی هوایی عمان توانسته‌اند مرکز شورشیان ظفار را تصرف کنند.

سال ۱۳۵۵- کمیسیون امنیت اجتماعی در یک نشست عده‌ای از تجار مرغ را که مسبب نابسامانی می‌دانست تبعید کرد که در میان تبعیدشدگان حاج رحیم درخشان بزرگ‌ترین تولیدکننده مرغ در ایران نیز حضور داشت.

سال ۱۳۵۶- روحانیون مبارز ایران ضمن اعلامیه‌ای متذکر شدند که به منظور درهم شکستن پایه‌های رژیم دیکتاتوری و برقراری عدالت اجتماعی و آزادی تا سرحد رسیدن به جامعه توحیدی همراه و همگام ملت مسلمان ایران به مبارزه پیگیر و خستگی‌ناپذیر خود ادامه می‌دهند.

سال ۱۳۵۷- علی امینی داوطلب رفع بحران در کشور شد و گفت حاضرم رابط بین شاه و رهبران مذهبی بشوم. وی افزود: برقراری حکومت نظامی ضروری بود چون دولت توانایی آن را نداشت که با چنین تظاهرات عظیمی روبه‌رو شود، ولی نباید مردم بی‌گناه را کشت.

سال ۱۳۵۷- علی امینی در مصاحبه با روزنامه لوموند اظهار کرد: فکر نمی‌کنم بتوان شاه را نجات داد، ولی رژیم را چرا. شاه برای نجات رژیم و کشور از هرج و مرج باید گذشت کند، شاه باید خود را کنار بکشد و به شکل روشن نشان دهد که خود را کنار کشیده است.

سال ۱۳۵۷- رضا پهلوی در آمریکا اعلام کرد که حاضر است با مخالفین رژیم پدرش گفت‌وگو کند.

سال ۱۳۵۷- مقارن ساعت ۱۲ و ۳۶ دقیقه زلزله شدیدی شهرستان‌های جنوب خراسان را لرزاند. شدت این زلزله به حدی بود که طبس و روستاهای اطراف آن ویران شدند و بیش از ده هزار کشته و مجروح بر جای گذاشت.