برنامه اقتصادی برای دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان
هفتم نوامبر انتخابات مجالس کنگره و سنا در آمریکا برگزار می‌شود. اکثر تحلیلگران با توجه به نتایج نظرسنجی‌ها و شرط‌بندی‌های اینترنتی پیش‌بینی می‌کنند که دموکرات‌ها یک یا هر دو مجلس را در۳ ژانویه ۲۰۰۷ اشغال خواهند کرد. به این ترتیب احتمالا آمریکا در دو سال آینده باید انتظار شرایط غامضی را داشته باشد که قوه مجریه در دست جمهوری‌خواهان و قوه مقننه در دست دموکرات‌ها است. اما اگر چنان لحظه‌ای برسد آیا رهبران کنگره، این پرسش مشهور در پایان فیلم «کاندیدا» به کارگردانی رابرت ردفورد در سال ۱۹۷۲ را تکرار نخواهند کرد که «حالا باید چکار کنیم؟» بدین منظور روزنامه اخبار آمریکا و گزارش‌های جهان از دو نفر با دیدگاه‌های اقتصادی چپ و راست که یکی طرفدار دموکرات‌ها و دیگری طرفدار جمهوری‌خواهان است درخواست کرد تا آرزوهای خود درباره برنامه‌های اقتصادی حزب محبوب خود را در چارچوب منطق روشن سیاسی ارائه دهند.
برنامه اقتصادی برای دموکرات‌ها
جاکوب هاکر استاد علوم سیاسی در دانشگاه ییل و نویسنده کتاب «جابه‌جایی پرخطر» است که در این کتاب نوسان فزاینده درآمدها را دلیل اصلی نگرانی گسترده کارگران معرفی می‌کند. او نگاه مایوسانه‌ای به برنامه اقتصادی دموکرات‌ها در انتخابات آتی دارد. یک چیز واضح است که دموکرات‌ها تلاش می‌کنند مجالس را در اختیار بگیرند ولی در مورد دوره پس از انتخاب شدن کاری نکرده‌اند.
این استراتژی شاید برای برنده شدن کفایت کند، اما اگر واقعا یک یا هر دو مجلس را در اختیار بگیرند برنامه‌ریزی برای بعد از آن ندارند. هاکر طرفدار دموکرات‌ها بوده و دوست دارد قدم‌های بزرگی بردارند که فراتر از افزایش حداقل دستمزد و معکوس کردن کاهش مالیات‌های بوش باشد. وی برنامه چهار محوری زیر را برای دموکرات‌ها پیشنهاد می‌دهد.
۱ - «مراقبت‌های پزشکی را گسترش دهید تا همه تامین سلامت داشته باشند.» این مراقبت همه ساکنان قانونی آمریکا را تحت پوشش قرار می‌دهد، حتی آنانی را که تحت پوشش برنامه سلامت با مسوولیت کارفرما نیستند. شرکت‌ها ملزم به ارائه حداقل سطح پوشش‌دهی به کارگران خود می‌شوند یا اینکه مالیات بر حقوق بپردازند. کارگران و افراد تحت تکفل آنها در بنگاه‌هایی که مالیات می‌پردازند تحت پوشش برنامه مراقبت درمانی اضافی قرار می‌گیرند.
افرادی که در این برنامه هستند مبلغی متناسب با درآمدشان بین ۵۰ تا ۱۴۰ دلار نیز می‌پردازند که به وضعیت تاهل و اندازه خانوار هم بستگی دارد. برای بهبود برنامه مراقبت درمانی پیشنهاد می‌شود داروهای نسخه‌ای بیماران سرپایی، خدمات پیشگیری، سلامت روانی و سلامت مادر در دوران بارداری و سلامت کودک نیز تحت پوشش قرار گیرد.
۲ - «حرکت به سمت طرح‌های پس انداز سراسری». این طرح‌های پس اندازی در اختیار همه کارگران قرار می‌گیرد چه کارفرمایانشان برنامه‌های بازنشستگی ارائه کنند و چه نکنند. کل پول در طول سال‌های کاری فرد در حسابش باقی می‌ماند حتی اگر شغل خود را تغییر دهد.
دولت به شرکت‌هایی که حق بیمه کارگر به خصوص کارگران کم درآمد را منطبق می‌کنند تنفس مالیاتی می‌دهد.
۳ - «ارتقای بیمه بیکاری.» نخستین قدم گسترش‌دادن برنامه بیمه به دستمزدهای از دست‌رفته است که در سال ۲۰۰۲ ایجاد شد تا به کارگران مسن‌تری کمک کند که به خاطر روندهای تجاری مثل جهانی‌سازی و برون‌سپاری مشاغل اخراج شده‌اند. طرح هاکر به نفع کارگران مسن‌تری است که به واسطه تغییرات ساختاری در اقتصاد و نیز تجارت خارجی اخراج می‌شوند.
در برنامه فعلی، کارگران واجد شرایط با ۵۰سال سن یا بیشتر که شغلی جدید و تمام وقت با دستمزدهای کمتر از ۵۰۰۰۰دلار دارند، یارانه دستمزد ۵۰درصدی به اندازه تفاوت بین دستمزدهای قدیم و جدید به‌دست می‌آورند که حداکثر تا ۱۰۰۰۰دلار بوده و به مدت دو سال پرداخت می‌شود.
۴ - «برنامه آزمایشی برای حمایت در برابر کاهش فاجعه بار درآمد را اجرا کنید.» این اندیشه بیمه سراسری هاکر است که از کاهش شدید درآمد خانوار مثلا به اندازه ۲۰درصد یا بیشتر جلوگیری می‌کند یا در جایی که هزینه‌های سلامت نقدی در یک سال بیش از ۲۰درصد مجموع درآمد آن سال فرد باشد. این برنامه بسیار به نفع خانوارهای کم‌درآمدی است که کمترین منابع مالی را برای حفاظت خود در برابر شوک‌های اقتصادی دارا می‌باشند.
هاکر انتظار ندارد مادامی که جمهوری‌خواهان در کاخ سفید هستند هیچ کدام از این پیشنهادها به تصویب مجلس برسد.
اما در بین دموکرات‌ها، ارتقای بیمه بیکاری نیز مخالفان زیادی دارد. اتحادیه‌های کارگری نیز این قبیل پیشنهادها را «بیمه تدفین» می‌نامیدند، چون به جای اینکه جلوی اثرات روندهای ظاهرا غیر قابل توقف جهانی‌سازی و برون‌سپاری را بگیرد، صرفا تاثیر آنها را مثبت‌تر می‌کند.
برنامه اقتصادی برای جمهوری‌خواهان
تیلر کوون استاد اقتصاد دانشگاه جورج میسون و مدیر مرکز مرکاتوس است که چگونگی توسعه‌یافتگی جوامع مختلف را بررسی می‌کند. او برنامه اقتصادی پیشنهادی خود را «اندیشه‌های اقتصادی که رای‌دهندگان باید بشنوند» می‌نامد.
۱ - «آزمون استحقاق مالی برای مراقبت پزشکی را برقرار کنید.» پیرشدن مردم آمریکا، بودجه ملی را با تهدید ورشکستگی روبه‌رو می‌کند و دلیل اصلی آن، هزینه مراقبت‌های پزشکی در آینده است. مراقبت‌های پزشکی باید برنامه رفاهی برای نیازمندان باشد نه منشا پوشش‌دهی جامعه برای ثروتمندان سالمند.
۲ - همه یارانه‌ها، سهمیه‌ها و حمایت‌های قیمتی در بخش کشاورزی را حذف کنید. همه تعرفه‌ها را حذف کنید. همه موارد استثنا در بودجه را حذف کنید. همه مخارج رفاهی شرکت‌ها را حذف کنید. ما باید موضع محکمی در برابر این اقلام کاملا نامعقول اتخاذ کنیم.
۳ - مهاجران ماهر و متخصص بیشتری را بپذیریم و ورود آنها را قانونی سازیم. این یک وضعیت برد - برد است و ما از رهگذر حضور آنها نفع می‌بریم.
۴ - همه انواع مالیات‌ستانی بر درآمد سرمایه شامل مالیات بر درآمد شرکت‌ها را بتدریج حذف کرده و به جای آنها مالیات بر کربن شامل مالیات بر بنزین را وضع کنید.
پس‌انداز و سرمایه‌گذاری باعث رشد اقتصادی می‌شوند، اما هنگامی که به انرژی می‌رسیم گرم شدن کره زمین یک مشکل جدی است که همه را تهدید کرده و وابستگی به نفت خاورمیانه نیز به سیاست خارجی ما آسیب می‌رساند.
۵ - کوپن‌های مدارس را در مقیاس وسیع آزمایش کنید. در مورد بسیاری از بدترین مدارس آمریکا، رقابت یک نیروی حیات‌بخش ضروری است در هر صورت بسیاری از آنها بدتر از این نمی‌شوند. بودجه آموزشی را به جای اینکه به مدرسه متصل سازید به دانش‌آموز وصل کنید.
پیش بینی کوون در مورد تبدیل این اندیشه‌ها به قانون در مجلس چگونه است؟
شماره یک دیر یا زود اتفاق می‌افتد، اما در آخرین لحظه ممکن. این قانون طرفداری ندارد و به صورت پنهانی معرفی می‌شود تا اینکه شفاف باشد. شماره ۲ اتفاق نخواهد افتاد. شماره ۳ فقط زمانی اتفاق خواهد افتاد که جو افکار عمومی در مورد مهاجران ساده و کم مهارت تغییر کند.
درباره شماره ۴ پیش‌بینی می‌کنم مالیات بر کربن در دوره رییس‌جمهور دموکرات بعدی و نه زودتر اتفاق می‌افتد. مالیات‌ستانی بر بازدهی سرمایه بیش از آنچه در گذشته کاهش یافته کاهش نمی‌یابد و در مورد شماره ۵ برخی آزمایش‌های ناقص از این کوپن‌ها را انجام می‌دهیم اما با سیاست واقعی فاصله دارد.
ارسال نظر