ال‌سی‌دی یا پلا‌سما؟
عکس:آکوسالمی
بازارنامه- بیشتر از نود درصد تلویزیون‌های دیجیتال امروزی با استفاده از فناوری‌های ال‌سی‌دی یا پلاسما ساخته می‌شوند. یکی از نکاتی که شاید برای بسیاری از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقیق این دو فناوری با یکدیگر است. مخصوصا اگر شما تمایل به خرید مدل‌هایی با اندازه بزرگ‌تر از چهل اینچ را داشته باشید، خواهید دید که هر شرکتی معمولا هم مدل ال‌سی‌دی و هم مدل پلاسما را در آن اندازه تولید کرده است. به این ترتیب بهتر است برخی تفاوت‌های این تلویزیون‌ها را بدانید.

‌کنتراست تصویر و سطح رنگ مشکی
در ال‌سی‌دی‌ها یک منبع نور مجزا که در واقع یک لامپ فلورسنت است، وجود دارد که این نور با گذشتن از داخل کریستال مایع و فیلتر رنگ تغییر وضعیت داده و به چشم ما می‌رسد. مشکلی که در ال‌سی‌دی‌ها به وجود می‌آید، در مورد رنگ مشکی است.
وقتی یک سلول باید رنگ مشکی تولید کند، در واقع باید جلوی عبور این نور را بگیرد تا رنگ کاملا مشکی به چشم بیننده برسد. ولی این عمل به خاطر نور پس‌زمینه که همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقیت‌آمیز نیست و سطح رنگ مشکی در آنها کاملا دقیق در نمی‌آید. هرچند با پیشرفت فناوری این مساله مدام در حال بهبود است، ولی به هر صورت هنوز ال‌سی‌دی‌ها در این مورد ضعف دارند.
برخلاف ال‌سی‌دی، در پلاسما نور پس‌زمینه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نیاز را تولید می‌کند. بنابراین تنها با خاموش کردن سلول مربوطه می‌توان به سطح مناسبی از رنگ مشکی رسید. به‌خاطر همین موضوع کنتراست تصویر (درجه اختلاف میان تاریک‌ترین و روشن‌ترین رنگ) در پلاسما بسیار بیشتر از ال‌سی‌دی است و از این جهت پلاسما برنده است.
‌وضوح
هر دو فناوری وضوح‌های بالا را پشتیبانی می‌کنند، با این تفاوت که در ال‌سی‌دی‌هایی با اندازه کوچک امکان ایجاد وضوح‌های بالا بیشتر وجود دارد. در پلاسما وضوح‌هایی همانند P۱۰۸۰ تنها در اندازه‌های بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت می‌شود. در صورتی که در ال‌سی‌دی حتی در مدل‌های ۴۲ یا ۴۵ اینچ هم شاید این وضوح را بیابید.
‌زاویه دید
یکی از مشکلات ا‌ل‌سی‌دی که پاشنه آشیل آن‌ها به شمار می‌رفت، زاویه دید بود. وقتی شما از کناره‌ها یا بالا و پایین به تصویر تلویزیون نگاه می‌کردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود.
این مساله اکنون تا حدود زیادی حل شده و شما می‌توانید تلویزیون‌هایی با زاویه دید 178 درجه (89 درجه از هر طرف) در بازار بیابید. در مورد تلویزیون‌های پلاسما این مساله کمتر وجود دارد و ساخت مدل‌هایی با زاویه دید بیشتر در آنها راحت‌تر است. بنابراین در این مورد هم فعلا پلاسما برنده است.
‌پخش تصاویر با حرکت سریع
در ال‌سی‌دی‌ها برخلاف پلاسما مشکل زمان پاسخ‌دهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول می‌کشد تا ال‌سی‌دی بتواند یک فریم را جایگزین فریم قبلی کند. این مساله باعث می‌شود به هنگام پخش تصاویری که دارای صحنه‌هایی با حرکت سریع هستند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مساله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدل‌هایی با زمان‌های پاسخ‌دهی کمتر از هشت میلی‌ثانیه نگرانی‌ها از این بابت کمتر شده است. پلاسما به خاطر فناوری خاص خود اساسا این مشکل را ندارد.
‌طول عمر
یکی از نکاتی که سازندگان ال‌سی‌دی تبلیغ می‌کنند، طول عمر آن‌ها است که تا حدود شصت هزار ساعت کار می‌کنند.
در واقع طول عمر ال‌سی‌دی مدت زمانی است که میزان نور پس زمینه آنها به نصف کاهش پیدا کند.
در پلاسما به خاطر این‌که وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این کار از طریق فسفرهای داخل آن صورت می‌گیرد، نیمه‌عمر پلاسما را مدت زمانی در نظر می‌گیرند که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند. در مدل‌های جدید پلاسما هم سازندگان معمولا طول عمر شصت هزار ساعت را تبلیغ می‌کنند.
‌اندازه ساخت پلاسما در اندازه‌های کوچک چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدل‌های پلاسما را در اندازه‌های بالای ۴۲ اینچ مشاهده می‌کنید. برعکس آن ساخت ال‌سی‌دی در اندازه‌های بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را می‌طلبد. به همین خاطر برای اندازه‌های زیر چهل اینچ ال‌سی‌دی و برای اندازه‌های بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب می‌شود.