معدن و صنایع معدنی در سال جهاد اقتصادی
افزایش تولید فولاد خام کشور در سال 1389 نسبت به سال قبل از آن، بیش از 13 درصد و نیز در سه ماهه نخست سال جاری حدود 9 درصد بوده است، همچنین تولیدات محصولات فولادی، مس، آلومینیوم و اغلب مواد معدنی روند صعودی داشته اند.

رشد مداوم تولید در بخش معدن و صنایع معدنی، نوید ارتقای سهم معدن از درآمد ناخالص ملی را می دهد، اما شیب منحنی در رشد تولید ثابت نمی ماند، بلکه در ماه های آینده با راه اندازی طرح های بزرگی نظیر فولاد هرمزگان، فولاد ارفع و کنسانتره سنگان ، همچنین طرح هایی که در سال های اخیر وارد جریان تولید شده اند ( همانند کوره سوم ذوب آهن اصفهان و توسعه مبارکه) عوامل مثبت افزایش شیب منحنی تولید هستند.
از طرفی طرح های در حال اجرای بخش معدن و صنایع معدنی همانند طرح های بهره برداری از معادن مس، احداث کارخانه های تولید کنسانتره مس، ذوب و پالایش تولید مس کاتدی ، طرح های تولید فولاد در استان های مختلف و طرح های تولید آلومینیوم ، آینده روشن تری را برای این بخش نوید می دهند.
لذا شیب منحنی رشد تولید به دلایل مزبور تندتر خواهد شد ، آنقدر که در مقیاس تولیدی بسیار قابل توجه است، بنابراین توسعه مناطق معدنی و آماده سازی ذخایر معدنی که پشتوانه تولیدات صنایع معدنی هستند ، از اهمیت ویژه ای برخوردارند و این مهم، حسب برنامه در حال انجام است، گرچه اجرای این بخش باید بسرعت پیگیری شود.
در کشور پهناوری همانند ایران که دارای پتانسیل معدنی مناسب است، دور از انتظار نیست که بخش قابل توجهی از درآمد ناخالص ملی حاصل تولیدات معدنی و صنایع معدنی باشد، ضمن آنکه مواد اولیه سایر صنایع را نیز فراهم می کند.
در واقع سال های اخیر برای معادن و صنایع معدنی بسیار سرنوشت هستند . در این سال ها است که تلاش های تمام دست اندرکاران این بخش از دولت، مدیران، کارشناسان و کارگران نتیجه می دهد، همچنین در سال های اخیر رسیدن به اهداف چشم انداز کشور در بخش معادن و صنایع معدنی ماموریت همه استراتژی های بخش معدن و صنایع معدنی بوده است.
در این بین آنچه مهم است ، بررسی وضعیت فعلی این بخش با نگاهی جهانی است ، نگاهی گذرا به رشد جایگاه کشور در بخش معدن و صنایع معدنی، موفقیت نسبی این بخش را در رسیدن به اهداف چشم انداز نشان می دهد.
رشد تولید محصولات معدنی و صنایع معدنی در سال های آتی از مصرف کشور بالاتر خواهد شد و تولید با درنظر گرفتن صادرات امتیاز دیگری برای کشور فراهم خواهد آورد، اگرچه تولیداتی همانند مس ، روی، آلومینیوم و سنگ های تزئینی از هم اکنون می توانند جزء تولیدات صادرات محور محسوب می شوند ، زیرا تولیدات آنها فراتر از مصرف داخلی است.
تلاش صنعتگران کشور و خواست مدیران و مجریان طرح ها و از طرفی محدودیت‌های بین المللی سبب ازدیاد رقم ساخت داخل در طرح های توسعه شده و در حال حاضر بخش زیادی از تجهیزات کارخانه های مزبور در داخل تولید می شوند.
همچنین کارشناسان ایرانی به بخش اعظم فناوری های ساخت کارخانه ها دست یافته اند، حتی در قسمت‌هایی‌که نیاز به کارشناسان خارجی است، محوریت کار و مدیریت ارشد آن برعهده مهندسین و شرکت های ایرانی است و مشاوران وپیمانکاران با صلاحیت بین المللی که قادر به صدور خدمات مهندسی نیز هستند ، دربخش معدن و صنایع معدنی به وجود آمده اند.
حاصل کلام این که ذخایر مواد معدنی، کارشناسان مجرب و پتانسیل ساخت تجهیزات در داخل کشور که ابزار اصلی توسعه هستند، فراهم است، به طوری که این ابزارها انگیزه فعالیت جهادی در اقتصاد در کنار هدایت سرمایه به منظور اجرای طرح های توسعه ای ( خصوصی- دولتی) بخش معدن و صنایع معدنی فراهم کرده و ضمن دستیابی به اهداف اقتصادی، به حل برخی مسائل اجتماعی نیز کمک کرده است.
علاوه بر این ، بارقه امیدی در دل جوانان علاقه مندی که در راه پیشرفت کشور مایل به خدمتگزاری در بخش معدن و صنایع معدنی هستند، را ایجاد خواهد کرد.