عوامل اثر‌گذار در شرایط فعلی را می‌توان به دو دسته عوامل داخلی و خارجی تقسیم کرد. عوامل داخلی را می‌توان با سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های جدید به نفع بازار سرمایه هدایت کرد اما درخصوص عوامل خارجی باید صبر و تامل کرد تا تمام ابهام‌ها روشن شود. به گزارش «سنا»، سیاوش وکیلی مدیرعامل شرکت مدیریت توسعه گوهران امید با بیان مطلب فوق گفت: از جمله عوامل خارجی که چشم بازار به آنها دوخته شده است، نرخ فروش نفت و نتیجه مذاکرات هسته‌ای است و چون هنوز هیچ خبر قطعی از دورنمای آنها وجود ندارد، بازار را با ابهام مواجه کرده است.

وی در ادامه به جریانات داخلی اثر گذار در بازار سرمایه اشاره کرد و گفت: موضوعاتی مانند بودجه، نرخ ارز، نرخ تورم و رکود و قوانینی که به دنبال بودجه در مجلس در حال بررسی است مانند نرخ خوراک پتروشیمی‌ها و بهره مالکانه نیز از جمله مواردی است که در هیچ کدام از این حوزه‌ها هیچ خبر دقیقی وجود ندارد.

این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به اینکه بازار در بین ابهام‌های داخلی و خارجی قرار گرفته است، تصریح کرد: خبر انتشار ۵ هزار میلیارد تومان اوراق مشارکت با نرخ سود ۲۲ درصد برخلاف برنامه دولت و بانک مرکزی در جهت کاهش نرخ بهره بانکی و نظم و انضباط پولی است. وکیلی درخصوص عملکرد حقوقی‌ها نیز اظهار کرد: در چنین شرایطی حقیقی‌ها توان خروج دارند؛ اما حقوقی‌ها با یک‌هزار، دو هزار و سه هزار میلیارد تومان سهم اگر اراده هم داشته باشند، نمی‌توانند برای خروج از بازار اقدام کنند. به این ترتیب حقوقی‌ها در این فضا نه می‌خرند و نه می‌فروشند و فقط به تماشا می‌نشینند.

این کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: هیچ حقوقی نمی‌تواند چند هزار میلیارد تومان سهم عرضه کند پس فقط باید در این روزها دوام بیاورد. از طرفی منابع جدیدی هم ندارند که با خرید از بازار حمایت کند همه اینها دست به دست هم داده که حقوقی‌ها منفعل باشند. وی اظهار کرد: نهایت کاری که حقوقی‌ها در این شرایط می‌توانند انجام بدهند این است که یک سهم می‌خرند و یک سهم می‌فروشند که این شیوه فقط در حجم معاملات اثر می‌گذارد نه در افزایش قیمت‌ها.

عضو هیات‌مدیره شرکت مدیریت توسعه گوهران امید درباره چگونگی برون رفت از شرایط فعلی گفت: بازار تشنه اخبار روشن و شفاف است، زیرا بازار هوشمند است.

وکیلی درباره ضرورت همکاری و کمک دولت به بازار سرمایه گفت: یک راهکار کمک دولت به بازار سرمایه در شرایط بحرانی در بیشتر کشورهای دنیا تامین نقدینگی است اما کمک اصلی‌تر می‌تواند حمایت از صنایع باشد. به‌عنوان مثال اگر بازار متوجه شود که دولت برای جبران کسری بودجه اش قصد دارد روی سود شرکت‌ها با دریافت عوارض یا پرداخت خوراک با قیمت بالا دست بگذارد اعتمادش را به دولت و در نتیجه سرمایه‌گذاری از دست می‌دهد.