علی‌اصغر ساری مدیر حسابرسی داخلی شرکت ملی فولاد ایران ومدرس دانشگاه بخش پایانی به‌طور کلی استاندارد‌های حسابداری معیار شناخت و اندازه‌گیری دارایی‌ها، بدهی‌ها، سرمایه، درآمدها و هزینه‌ها را مشخص می‌کند و عدم اندازه‌گیری صحیح و اصولی اجزا و عناصر حساب‌های فوق آثار و تبعات اقتصادی و مالی در سطح کشور به‌جا خواهد گذاشت بنابراین استاندارد‌های حسابداری باید توسط مراجع قانونی و مسوول تدوین و تنظیم شود و تنها مرجع مسوول در کشور سازمان حسابرسی است و این سازمان در راستای ماموریت و اساسنامه خود کمیته رهنمودهای حسابداری را در سال ۱۳۷۱ تشکیل داد تا بر اساس استانداردهای معتبر بین‌المللی و شرایط محیطی کشور استانداردهای لازم را به منظور ایجاد یکنواختی در به‌کار‌گیری آنها در سطح کشور تدوین کند. این کمیته براساس مصوبه هیات عامل سازمان به کمیته تدوین استاندارد‌های حسابداری تغییر نام پیدا کرد که تاکنون ۳۳ استاندارد حسابداری را در سطح کشور مصوب و لازم‌الا‌جرا نموده است و در فرآیند چرخش از استانداردهای حسابداری ایران به استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی، سازمان یاد‌شده نقش کلیدی و محوری دارد و در نتیجه تلاش‌های سازمان حسابرسی به‌عنوان متولی تنظیم استاندارد‌های کشور اقداماتی در این زمینه شکل گرفته یا در حال شکل‌گیری است و لازم است در چرخش از استانداردهای حسابداری ایران به استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی نقشه راه ترسیم و در این نقشه از تجربیات سایر کشورها و همچنین از نظرات سازمان بورس و اوراق بهادار، انجمن‌های حرفه‌ای از جمله انجمن حسابداران خبره ایران، جامعه حسابداران رسمی ایران و سازمان امور مالیاتی کشور استفاده کرد. در سطح جهانی و بین‌المللی هیات تدوین استاندارد‌های بین‌المللی حسابداری تا پایان سال ۲۰۱۲، ۱۳ استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی I(I FRS) International Financial Reporting Standard ۴۱ استاندارد بین‌المللی حسابداریI(IAS) International Accounting Standard منتشرکرده است و تا تاریخ فوق می‌توان گفت بیش از ۱۴۷ کشور از استاندارد‌های حسابداری و گزارشگری بین‌المللی استفاده می‌کردند که حدود ۱۲۵ کشور دارای بورس اوراق بهادار می‌باشند و اکثر این کشورها استفاده از استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی را برای شرکت‌های بورسی و شرکت‌های غیر بورسی بزرگ خود الزامی کرده‌اند و برخی کشورها نیز آن را مجاز دانسته‌اند و در خاورمیانه حدود ۱۵ کشور پذیرفته‌اند و ۲ کشور استفاده از استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی را مجاز دانسته‌اند.

با توجه به طیف استفاده گسترده کشورها از استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی و تفاوت‌های بیان شده استانداردهای حسابداری ایران با استاندارد‌های بین‌المللی، اطلاعات صورت‌های مالی که در ایران تهیه می‌شوند و محصول نهایی فرآیند حسابداری است به‌دلیل عدم قابلیت مقایسه و قابل فهم بودن اطلاعات مندرج در صورت‌های مالی، بنگاه‌های خارجی نتوانند بهره‌برداری‌های لازم را کنند. اطلاعات مالی زمانی قابل اتکا و قابل بهره‌برداری خواهند بود که بر اساس استانداردها و مبانی حسابداری یکسان و هماهنگ تهیه و تنظیم شده باشند.

به عبارت دیگر استاندارد‌های حسابداری ایران با استاندارد‌های بین‌المللی حسابداری منطبق باشند در غیر این صورت شاخص‌ها وروندهای مالی از جمله روند سودآوری، فروش، سرمایه در گردش، نسبت‌های مالی، چرخه عملیات، شاخص‌های بهره‌وری و ارزیابی عملکرد مدیران بنگاه‌های داخلی و خارجی که در یک صنعت مشابه فعالیت می‌کنند قابل مقایسه و ارزیابی در سطح جهانی و بین‌المللی نخواهد بود و این امر ریسک اطلاعات را در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری و اقتصادی برای سرمایه‌گذاران را افزایش خواهد داد و در این زمینه اعتقاد بر این است که هرگاه صورت‌های مالی معطوف به تامین نیازهای اطلاعاتی سرمایه‌گذاران باشد اکثر نیازهای سایر استفاده‌کنندگان از جمله دولت، اعتباردهندگان، صاحبان سرمایه، مدیران و تحلیلگران مالی نیز در حد توان برآورده خواهد شد.

با این توصیف، سایر استفاده‌کنندگان نیز در حد انتظار بتوانند از اطلاعات صورت‌های مالی بهره‌برداری‌های لازم را بکنند، لذا برای اینکه اطلاعات مالی در سطح جهانی و بین‌المللی قابل اتکا و بهره‌برداری باشد یا ما متقابلا بتوانیم از اطلاعات صورت‌های مالی بنگاه‌های خارجی در تحلیل‌های مالی و اقتصادی که مطابق یک استاندارد در سطح دنیا تنظیم شده باشد استفاده کنیم نیازمند این هستیم که به‌تدریج و با فراهم کردن بستر‌های لازم از جاده استاندارد‌های حسابداری ایران خارج و در جاده استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی به حرکت خودمان ادامه دهیم و در این راستا علاوه بر مزیت‌های بیان شده، از برخی مزایای دیگر به‌کار‌گیری استاندارد‌های حسابداری بین‌المللی و گزارشگری مالی در سطح جهانی به‌شرح ذیل

بهره‌مند شویم:

• حفظ حقوق سرمایه‌گذاران بنگاه‌های داخلی و خارجی در سطح بین‌المللی

• ارتقای جایگاه بین‌المللی کشور از منظر شفافیت اطلاعات مالی

• افزایش قابلیت مقایسه صورت‌های مالی و شاخص‌های ارزیابی کسب و کار در سطح جهانی و نهادهای بین‌المللی

• جذب سرمایه‌گذاران خارجی با فراهم کردن شاخص‌های تصمیم‌گیری قابل اتکا

• تسریع پذیرش سهام بنگاه‌های داخلی در بورس سایر کشورها و متقابلا سهام بنگاه‌های خارجی در بورس ایران

• استفاده از دانش و تجربه بین‌المللی و جهانی شدن حرفه حسابداری