۱) ماده ۱۰۴ قانون مالیات‌های مستقیم کارفرمایان را مکلف کرده تا از حق‌الزحمه ارائه‌کنندگان خدمات در هر مورد پرداخت ۳درصد مالیات (براساس آخرین تغییرات انجام شده) به‌عنوان علی‌الحساب مالیات مودی (دریافت‌کنندگان وجوه)کسر و ظرف ۳۰ روز به حساب تعیین شده از طرف سازمان امور مالیاتی کشور واریز و رسید آن را به مودی تسلیم کنند. ۲) ماده ۱۶۶ قانون مزبور مقرر می‌دارد در صورت پرداخت مالیات طی قبوض پیش پرداخت مالیات به ازای هر سه ماه زودتر پرداخت، ۲درصد آن از بدهی مالیاتی مودی کسر خواهد شد (جایزه پرداخت زود هنگام مالیات).

ملاحظه می‌شود در مورد ردیف اول با توجه به اینکه مالیات عملکرد به‌صورت سالانه باید پرداخت شود و به هنگام ارائه اظهار‌نامه مالیاتی باید پرداخت یا ترتیب پرداخت آن داده شود، عملا پرداخت مالیات طی سال می‌تواند نوعی پیش پرداخت مالیات تلقی شود که باید مشمول تشویقات موضوع ماده ۱۶۶ق.م.م قرار گیرد.

گستردگی موقعیت جغرافیایی فعالیت برخی مشاغل مانند حسابرسان و پیمانکاران به‌گونه‌ای است که در همه جای کشور به فعالیت خدمت‌رسانی به اشخاص حقوقی دولتی یا خصوصی می‌پردازند و از حق‌الزحمه ایشان مالیات موضوع ماده ۱۰۴ ق.م.م کسر می‌شود.

اشخاص یاد‌شده (کارفرمایان) معمولا مالیات تکلیفی خدمات‌دهندگان را به‌صورت تجمیعی و به صورت یک چک در وجه اداره امور مالیاتی محل فعالیت پرداخت نموده و طی نامه‌ای مشخصات مودیان را به همراه موضوع و مبلغ مالیات کسر و پرداخت شده به اداره امور مالیاتی مربوطه تحویل می‌دهند.

اگر‌چه اداره امور مالیاتی مکلف است بابت هر یک از مودیان یک قبض پرداخت مالیات تنظیم و تحویل دهد، لیکن در اکثر موارد این مهم اتفاق نیفتاده و کارفرما صرفا تصویر نامه ارسال چک به اداره امور مالیاتی و تصویر قبض کلی مالیات مالی پرداخت‌شده را پس از حداقل یک ماه از تاریخ کسر و ایصال آن به پیمانکار تحویل می‌دهد پیمانکار ذی‌ربط باید تصویر نامه‌های مورد اشاره را نزد خود نگاه دارد تا هنگام تسویه مالیات عملکرد خود به اداره امور مالیاتی محل اصلی فعالیت خود ارائه کند. اگر چه غالبا تصویر نامه‌های فوق توسط کارفرما برابر اصل شده و از اصالت کافی برخوردار است لیکن اداره امور مالیاتی این قبیل، پرداخت‌ها را نمی‌پذیرد و پیمانکار را مجبور به مراجعه به حوزه مالیاتی محل فعالیت کارفرما برای تایید مجدد نامه‌ها می‌کند که این عمل هزینه‌های سنگین و اتلاف وقت و هزینه را برای مودیان در پی دارد.

چرا در حال حاضر که سازمان امور مالیاتی از شبکه اطلاعاتی مناسبی برای اخذ مالیات از مودیان برخوردار است و با رهگیری معاملات از طریق کد اقتصادی و شناسه ملی قادر به شناسایی کامل معاملات انجام شده توسط مودیان است، از همین سامانه برای رهگیری و شناسایی مالیات پرداخت‌شده مودیان استفاده نمی‌کند و هزینه‌های اضافی را برای مودیان، کارفرمایان و حتی خود سازمان امور مالیاتی مربوطه در شهرستان‌ها تحمیل می‌کند؟ استفاده از سیستم‌های مناسب موجب دقت و سرعت در محاسبه مالیات نهایی مودیان است و حتی با توجه به تاریخ پرداخت مالیات علی‌الحساب که به اعتقاد نگارنده این متن می‌تواند به‌عنوان پیش پرداخت مالیاتی تلقی شود، امکان استفاده از جایزه موضوع ماده ۱۶۶ نیز بر حسب مدت زمان واریز پیش پرداخت به نفع مودیان و در راستای عدالت مالیاتی فراهم می‌شود.

اگر تشویقات مالیاتی در جای خود اعمال نمی‌شوند لااقل با تحمیل هزینه‌های اضافی به مودیان موجب تنبیه آنان نگردند. شایسته است کارگزاران محترم مالیاتی به تاثیر رفتار خود بر روح و روان کار‌آفرینان و دلسردی آنان برای توسعه فعالیت خویش نیز توجه کنند.