گارو هوانسیان فر*

مخاطب این مقاله افرادی هستند که در موسسات حسابرسی در سمت‌های حسابرس و یا شاید به احتمال کم حسابرس ارشد مشغول به کار هستند. پاسخ به این پرسش در مقالات بعدی داده خواهد شد.شما حسابرس شرکت آلفا هستید و صورت‌های مالی آن را برای سال مالی منتهی به ۲۹ اسفند ماه ۱۳۸۸ حسابرسی می‌کنید. شرکت آلفا برای بازخرید سنوات خدمت کارکنان در پایان هر سال، معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر برای هر سال خدمت آنان ذخیره محاسبه و در حساب‌ها منظور می‌کند. شما در رسیدگی‌های خود متوجه شده اید که در چند سال گذشته، شرکت به کارکنانی که همکاری خود را با شرکت به نحوی خاتمه داده‌اند، حداقل یک و نیم ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر آنها برای هر سال خدمت محاسبه و به آنها پرداخت کرده و این عمل به صورت یک عرف در شرکت آلفا درآمده است. مدیریت شرکت آلفا معتقد است که طبق قانون کار باید معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای مستمر به کارکنان مستعفی و غیره پرداخت شود و از طرفی هم از نظر هزینه‌های قابل قبول از نظر سازمان امور مالیاتی، ذخیره‌ای بیش از یک ماه حقوق و مزایای مستمر، مورد قبول آن سازمان واقع نمی شود.نظر شما در رابطه با این موضوع چیست؟ در صورتی که ما‌به‌التفاوت رقم ذخیره باز خرید سنوات خدمت کارکنان، با در نظر گرفتن یک ماه آخرین حقوق و مزایا ی مستمر و یا یک ماه و نیم آخرین حقوق و مزایا ی مستمر، رقم قابل ملاحظه‌ای (با اهمیت) باشد آیا آن را به عنوان یک بند گزارش به عنوان بدهی ثبت نشده و اینکه سود هر سال بیشتر یا زیان هر سال کمتر نشان داده می‌شود، در گزارش خود خواهید آورد؟در صورتی که به منظور رعایت اصل احتیاط، شرکت آلفا برای سنوات خدمت کارکنان خود هر ساله معادل سه ماه آخرین حقوق و مزایا ی مستمر با توجه به سنوات خدمت آنها ذخیره در نظر بگیرد، چه نظری را ارائه خواهید داد؟ توجه داشته باشید که مدیریت شرکت آلفا در این مورد به شما توضیح داده است ممکن است که کارگر یا کارگرانی به مراجع ذیصلاح مراجعه کنند و آن مراجع، شرکت را به پرداخت بازخرید سنوات خدمت به بیش از یک یا دو یا سه ماه مجبور کنند.

* عضو پیوسته انجمن حسابداران خبره مدیریت انگلستان