گاروهوانسیان فر*

بخش اول

در بسیاری از یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی در رابطه با دارایی‌های ثابت مشهود و موجودی مواد و کالا، افشاهایی نظیر افشاهایی زیر مشاهده می‌شود: ۱ - دارایی‌های ثابت مشهود شرکت تحت پوشش بیمه‌ای کامل است.

۲ - دارایی‌های ثابت مشهود شرکت تحت پوشش بیمه‌ای نیست.

۳ - موجودی مواد و کالا تحت پوشش بیمه‌ای کامل است.

۴ - موجودی مواد و کالا تحت پوشش بیمه‌ای نیست.

موارد بالا جزء افشاهایی است که در یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی توسط بعضی شرکت‌ها به عمل می‌آید. طبق استانداردهای حسابداری، چنین افشا‌هایی به هیچ وجه الزامی نیست. البته واحد‌های مورد رسیدگی می‌توانند افشاهایی را به عمل آورند که از نظر استانداردهای حسابداری ضرورتی ندارد، ولی مسوولان آن واحدها ممکن است معتقد باشند که استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی به چنین اطلاعاتی نیاز دارند. حسابرس نیز نمی‌تواند نسبت به افشا یا عدم افشای آنها مطالبی در گزارش حسابرسی خود درج کند، البته به شرط آنکه چنین افشاهایی مطابق با واقعیت باشند، ولی یک موضوع را باید مدنظر داشت که یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی باید به صورت حرفه‌ای و طبق استانداردهای حسابداری تهیه شود و از درج مطالب اضافی که فقط حجم دفترچه صورت‌های مالی را بی‌جهت افزایش می‌دهد، خودداری شود.برای مثال، برای افزایش حجم دفترچه صورت‌های مالی می‌توان صورت ریز کلیه دارایی‌های ثابت مشهود، صورت ریز دریافتنی‌ها، صورت ریز پرداختنی‌ها و ... را در آن گنجاند یا به روش ساده می‌توان پرینت معین کلیه حساب‌های دفتر کل را ضمیمه صورت‌های مالی کرد. ولی آیا این کار از نظر حرفه‌ای قابل قبول است؟ سئوال بعدی که باید پرسید این است که درج چنین مواردی چه اطلاعات مفیدی را به استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی می‌دهد؟

*حسابدار رسمی و عضو انجمن حسابداران خبره انگلیس