موج خوشبینی بازارها در انتهای سال میلادی
کامودیتیها؛ پیشتاز بازار: کامودیتیها در سال ۲۰۲۵ عملکردی فراتر از بازار سهام از خود به نمایش گذاشتند. طلا برای نخستین بار از مرز ۴۵۰۰ دلار عبور کرد، نقره و پلاتین رکوردهای جدیدی ثبت کردند و مس نیز سطح ۱۲ هزار دلار به ازای هر تن را پشت سر گذاشت. افزایش تنشهای ژئوپلیتیک، بهویژه پس از اقدام ایالات متحده برای مسدود کردن محمولههای نفتی مرتبط با ونزوئلا، تقاضا برای داراییهای امن را افزایش داد و نقشی کلیدی در رشد قیمت طلا ایفا کرد. با وجود رشد قابلتوجه اقتصاد آمریکا که چشمانداز کاهش سریع نرخ بهره را تضعیف کرده است، بازارهای مالی بار دیگر تمایل به ریسکپذیری از خود نشان دادهاند. پس از هفتهها نگرانی نسبت به ارزشگذاریهای بالا، بهویژه در بخش سهام مرتبط با هوش مصنوعی، اکنون سرمایهگذاران با امید به تداوم رشد سودآوری شرکتها در سال پیشرو وارد بازار شدهاند.
کاهش غیرمنتظره مدعیان بیمه بیکاری: آخرین گزارش هفتگی وزارت کار ایالات متحده حاکی از کاهش غیرمنتظره تعداد مدعیان اولیه بیمه بیکاری به ۲۱۴هزار نفر است. رقمی که بهطور قابلتوجهی کمتر از پیشبینی ۲۲۴هزارنفری اقتصاددانان بوده است. این کاهش در حالی رخ داده که دادههای بازار کار در هفتههای پایانی سال، معمولا تحت تاثیر نوسانات فصلی ناشی از تعطیلات قرار دارند و تحلیل دقیق آنها نیازمند توجه ویژه است.کاهش تعداد مدعیان اولیه بهعنوان نشانهای از محدود بودن موج اخراجها و تداوم تقاضا برای نیروی کار تفسیر میشود. میانگین متحرک چهار هفتهای که معیار دقیقتری برای روند بازار کار به شمار میرود، با اندکی کاهش به حدود ۲۱۶.۷هزار نفر رسیده است. امری که از ثبات نسبی بازار کار حکایت دارد.در مقابل، افزایش تعداد مدعیان ادامهدار بیمه بیکاری به حدود ۱.۹۲میلیون نفر میتواند نمایانگر طولانیتر شدن دوره بیکاری در بخشی از نیروی کار باشد، موضوعی که نیازمند بررسی دقیقتر در آینده است.
رشد اقتصادی قوی با وجود تورم چسبنده: انتشار داده نهایی رشد اقتصادی آمریکا در سهماهه سوم سال، بار دیگر توجه بازارها را به شکاف فزاینده میان «قدرت رشد» و «چسبندگی تورم» معطوف کرد. رشد ۴.۳درصدی تولید ناخالص داخلی، سریعترین نرخ در دو سال اخیر، تصویری مثبت از اقتصاد ایالات متحده ارائه میدهد، اما بررسی دقیقتر گزارش، پیچیدگی مسیر سیاست پولی سال آینده را آشکار میسازد. اقتصاد آمریکا نهتنها از افت قابلتوجه در امان مانده، بلکه با اتکا به مصرف خانوار و سرمایهگذاریهای هدفمند، رشد پایدار خود را حفظ کرده است. با این حال، ترکیب همزمان رشد اقتصادی قوی و تورم پایدار، چالشی جدی برای فدرالرزرو ایجاد کرده است. وضعیتی که باعث میشود این نهاد نه به کاهش سریع نرخ بهره دست بزند و نه سیاستهای انقباضی را شدت بخشد، بلکه در توازن ظریفی میان این دو قرار گیرد.
تردید فدرال در کاهش نرخ بهره: نقطه حساس گزارش رشد اقتصادی، بخش تورمی آن است. شاخص PCE هسته که معیار ترجیحی فدرالرزرو محسوب میشود، در سهماهه سوم با نرخ سالانه ۲.۹درصد افزایش یافته و فاصله معناداری با هدف ۲درصدی بانک مرکزی دارد. این آمار به وضوح دلیل احتیاط مقامات پولی در تسریع روند کاهش نرخ بهره را روشن میکند. تورم خدمات، که رابطه تنگاتنگی با دستمزدها و تقاضای داخلی دارد، همچنان چسبنده باقی مانده و کاهش آن دشوارتر از تورم کالاها به نظر میرسد. به این ترتیب، حتی در صورت تعدیل رشد اقتصادی در سال آینده، احتمال عقبنشینی سریع تورم ضعیف است. سناریویی که برای سیاستگذاران پولی به مثابه یک کابوس جدی باقی مانده است.
احتیاط فدرالرزرو در سال ۲۰۲۶: آخرین پیشبینیهای فدرالرزرو، که با تایید جروم پاول همراه شده است، حکایت از تنها یک مرحله کاهش نرخ بهره در سال ۲۰۲۶دارد. این رویکرد محتاطانه ریشه در ترکیب پیچیده رشد و تورم دارد. اقتصادی که نه آنقدر داغ است که نیاز به سیاستهای انقباضی بیشتر داشته باشد و نه به اندازهای سرد که اجازه دهد فشارهای تورمی به سرعت کاهش یابند. برای بازارها، این به معنای ماندگاری نرخهای بهره در سطوح بالا برای مدت طولانیتر از پیشبینیهای اولیه است. وضعیتی که بهویژه برای داراییهای حساس به نرخ بهره مانند سهام رشدمحور و بازار مسکن، پیامدهای مهم و تاثیرگذاری خواهد داشت.
معمای سیاست پولی آمریکا: رشد ۴.۳درصدی اقتصاد آمریکا بدون شک دستاورد مهمی است، اما این رقم به تنهایی چراغ سبز تغییر سیاست پولی به شمار نمیآید. آنچه اکنون جهتگیری بازارها را تعیین میکند، نه صرفا میزان رشد، بلکه پایداری شاخصهای تورمی - به ویژه PCE هسته - است که تا زمان حرکت قاطع به سوی هدف ۲درصدی، فدرالرزرو را از هر تغییر معنادار سیاست بازمیدارد. به عبارت دیگر، اقتصاد آمریکا همچنان از رشد قابلتوجهی برخوردار است، اما نشانههای مهار مستمر تورم هنوز به سطحی نرسیده که بانک مرکزی بتواند با اطمینان از پایان روند انقباضی سخن بگوید. این عدم تطابق میان قدرت رشد و چسبندگی تورم، یکی از عوامل اصلی پیچیدگی و نوسانات پیشروی بازارها در سال ۲۰۲۶ خواهد بود.
تصویر ناهمگون ایالتی و پیامدهای سیاستگذاری: واگرایی ملایم میان کاهش ورودیهای جدید به بیکاری و افزایش تعداد افرادی که همچنان از مزایای بیمه بیکاری استفاده میکنند، نمایانگر بازاری است که در آن موج اخراجها محدود مانده اما جذب مجدد برخی از بیکاران با کندی همراه است. این شرایط پیچیده، تصویری متوازن از واقعیت بازار کار آمریکا ارائه میدهد. در سطح ایالتی نیز وضعیت ناهمگون است. برخی ایالتها همچون نیویورک، ایلینوی و پنسیلوانیا کاهش قابلتوجهی در مدعیان بیمه بیکاری داشتهاند، درحالیکه ایالتهایی مانند رودآیلند و ویرجینیای غربی با افزایشهایی مواجه شدهاند. این تفاوتهای منطقهای نشان میدهد که تعدیلها عمدتا ماهیتی بخشی و محلی دارند و نه بازتاب یک چرخش کلان در بازار کار.دادههای مکمل بخش خصوصی نیز روایت متناقض اما همسویی را منعکس میکنند. شاخص هفتگی ADP کاهش قابلتوجهی در رشد اشتغال ماه قبل نشان میدهد، اما دادههای جدیدتر خبر از بهبود نسبی در دسامبرمیدهند. این تحولات همراستا با چشمانداز فعلی اقتصاد آمریکا است که نه وارد رکود شده و نه در وضعیت رونق سریع قرار دارد، بلکه در فاز «سرد شدن کنترلشده» به سر میبرد.
در مجموع، کاهش مدعیان اولیه بیمه بیکاری به سطحی پایینتر از انتظارات بازار، پیام روشنی برای سیاستگذاران و سرمایهگذاران به همراه دارد: بازار کار آمریکا همچنان مقاوم است، هرچند نشانههایی از کندی تدریجی نیز دیده میشود. برای فدرالرزرو، این شرایط فشارها برای تسهیل سریع سیاست پولی را کاهش میدهد. و برای بازارها، یادآور فاصله گرفتن اقتصاد از یک فرود سخت است. اگرچه روند آتی همچنان به دادههای ماههای پیشرو وابسته خواهد بود.
