این امر می‌تواند منجر به کاهش سودآوری شرکت‌ها شود زیرا سودآوری ناشی از پروژه‌های جدید و سرمایه‌گذاری‌ها کمتر از گذشته خواهد بود، همچنین افزایش نرخ بهره موجب کاهش جذابیت سهام نسبت به اوراق قرضه می‌شود، در نتیجه سرمایه‌گذاران ممکن است از سهام به سمت دارایی‌های با ریسک کمتر مانند اوراق قرضه دولتی یا سپرده‌های بانکی مهاجرت کنند. بانک‌مرکزی در عملیات بازار باز خود طی دوره دو ماهه مهر و آبان حدود ۳۴‌همت از بازار بین‌بانکی نقدینگی جذب‌کرده و همچنین میزان پذیرش درخواست‌های ریپو ارسالی را نیز کاهش داده‌است که برخلاف روند موردنظر وزارت اقتصاد است. هرچند نرخ بازده تا سررسید‌اخزا در اثر کاهش انتشار اوراق دولتی و همچنین افزایش تقاضا از سمت بانک‌ها حدود ۲‌درصد طی یک ماه گذشته کاهش داشته‌است.

ارزش گذار ی هر سهم عمدتا به‌عنوان مجموع جریان‌های نقدی آتی که یک شرکت قادر به تولید آنها است، صورت می گیرد.این جریان‌های نقدی آتی با استفاده از یک نرخ تنزیل (که معمولا معادل نرخ بهره است) تنزیل می‌شوند. در شرایطی که نرخ بهره افزایش می‌‌‌‌‌‌یابد، نرخ تنزیل نیز افزایش می‌یابد و این به‌معنای کاهش ارزش فعلی جریان‌های نقدی آتی است، بنابراین افزایش نرخ بهره می‌تواند منجر به کاهش ارزش سهام شود، زیرا مقدار کمتری از سود آتی شرکت‌ها به ارزش امروز تبدیل می‌شود.

در کنار این، تغییرات نرخ بهره می‌تواند تاثیرات غیرمستقیمی نیز بر روی صنعت‌‌‌‌‌‌ها و شرکت‌ها بگذارد. به‌عنوان مثال، شرکت‌هایی که به‌شدت وابسته به بدهی هستند، مانند شرکت‌های با نسبت بدهی بالا، بیشتر از دیگران از تغییرات نرخ بهره متاثر می‌شوند، زیرا افزایش نرخ بهره هزینه‌های بهره بدهی‌‌‌‌‌‌هایشان را افزایش می‌دهد و این امر می‌تواند منجر به کاهش سودآوری و در نهایت کاهش ارزش سهام آنها شود. ضریب P/E که به‌عنوان نسبت قیمت به سود هر سهم تعریف می‌شود، یکی از مهم‌ترین ابزارهای تحلیل مالی است که به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا ارزش‌گذاری سهام را نسبت به سودآوری آنها ارزیابی کنند. رابطه بین نرخ بهره و ضریب P/E بسیار پیچیده است، اما معمولا این‌گونه است که با افزایش نرخ بهره، ضریب P/E کاهش می‌‌‌‌‌‌یابد.

تغییرات در نرخ بهره می‌تواند بر سودآوری و پیش‌بینی‌های آتی تاثیر بگذارد و بنابراین بر نرخ رشد سودهای آتی و همچنین ضریب P/E بازار تاثیر بگذارد. وقتی نرخ بهره افزایش می‌‌‌‌‌‌یابد، سرمایه‌گذاران معمولا نرخ رشد سود را پایین‌تر ارزیابی می‌کنند زیرا هزینه تامین مالی بالا می‌رود و تقاضا برای کالاها و خدمات کاهش می‌‌‌‌‌‌یابد. در چنین شرایطی، ضریب P/E به دلیل کاهش انتظارات از رشد سود و در نتیجه کاهش جذابیت سهام کاهش می‌‌‌‌‌‌یابد. همه صنایع به یک میزان تحت‌تاثیر تغییرات نرخ بهره قرار نمی‌گیرند. صنایع با نیازهای سرمایه‌ای سنگین، مانند صنایع زیرساختی و ساختمانی، به‌دلیل وابستگی به تامین مالی از طریق قرض، معمولا بیشتر از سایر صنایع تحت‌تاثیر نرخ بهره قرار می‌گیرند.

این صنایع معمولا نسبت به افزایش نرخ بهره حساس‌‌‌‌‌‌تر هستند زیرا افزایش هزینه‌های وام‌‌‌‌‌‌گیری می‌تواند باعث کاهش سودآوری و در نهایت کاهش ارزش سهام آنها شود. تاثیرات تغییرات نرخ بهره همچنین تحت‌تاثیر انتظارات سرمایه‌گذاران و سیاست‌های پولی بانک‌های مرکزی قرار دارد. به‌عنوان مثال، اگر سرمایه‌گذاران انتظار داشته باشند که بانک‌مرکزی در آینده نرخ بهره را کاهش دهد، ممکن است با پیش‌بینی کاهش هزینه‌های تامین مالی، قیمت سهام افزایش یابد. در مقابل، اگر بانک‌مرکزی نرخ بهره را به‌‌‌‌‌‌طور ناگهانی افزایش دهد، می‌تواند ترس از رکود اقتصادی را در بازار ایجاد‌کرده و موجب کاهش ارزش سهام شود.

تغییرات نرخ بهره نقش مهمی در ارزش‌گذاری سهام و ضرایب P/E دارند. افزایش نرخ بهره معمولا باعث کاهش ارزش سهام می‌شود، زیرا نرخ تنزیل بالا می‌رود و سودآوری آتی شرکت‌ها کمتر به ارزش امروز تبدیل می‌شود. علاوه‌بر این، با افزایش نرخ بهره، ضریب P/E معمولا کاهش می‌یابد زیرا سرمایه‌گذاران رشد سودآوری شرکت‌ها را پایین‌تر ارزیابی می‌کنند.