هفته گذشت ارزش کل بازار سهام با کاهش ۱۱۲میلیارد دلاری به کف چهارساله و پایین‌ترین حد خود از ابتدای آغاز به کار دولت سیزدهم و به رقم ۱۴۴میلیارد دلار رسید. مقدار P/E بازار نیز به سطوح زیر ۶ نفوذ کرد که آخرین بار اوایل سال جاری این اعداد بوده است.  با وجود رشد بازارهای موازی، سهامداران در حالی هفته جاری را با سرسبزی آغاز کردند که هفته‌های سرد و سختی را پشت‌سر گذاشتند. سیاست‌های انقباضی بانک مرکزی و انتشار اوراق با نرخ ۳۰درصدی به منظور کنترل تورم و نقدینگی چندان کارآمد در کنترل نرخ ارز نبوده است و اثر منفی بر بازار سهام گذاشته است. علاوه بر این، بانک تجارت طی نامه‌ای اذعان کرد که قالب فروش گواهی‌ها از محل تبدیل سپرده‌ها بوده و عملا جذب نقدینگی رخ نداده است.

از طرفی فاصله ۴۸درصدی میان دلار نیما و نرخ دلار آزاد باعث کاهش درآمد و افزایش هزینه‌های شرکت‌ها خواهد شد که اثر این موضوع در تابلوی معاملاتی هفته‌های گذشته بازار سهام مشهود بوده است. باید اظهار کرد خواه ناخواه بورس آینه تمام‌نمای اقتصاد و سیاست است و تاثیر تصمیمات صحیح و نادرست به‌وضوح می‌تواند بازار سهام را تحت‌الشعاع قرار دهد.  تصمیماتی را که در وهله نخست برای اقتصاد و معشیت مردم تاثیرگذارند باید با تمرکز کافی اتخاذ کرد. از این رو به نظر می‌رسد تاثیر نرخ اوراق ۳۰درصدی انگیزه چرخه تولید را کاهش دهد در نتیجه نرخ GDP کاهشی خواهد شد و همین موضوع انتظارات تورمی در سال آینده را دوچندان خواهد کرد.  تصمیمات گوناگون و کمک به چرخه اقتصاد و تولید، حمایت از صنایع مختلف علاوه بر افزایش تولید و ارز‌آوری این صنایع و بهبود اوضاع شرکت‌ها باعث رشد نرخ GDP و در نتیجه به جلوگیری از افزایش و جهش نرخ ارز کمک خواهد کرد.  

انتشار خبر کاهش عوارض صادرات فولادی‌ها از جمله اخبار تاثیرگذار هفته گذشته بود. افزایش عوارض صادراتی جزو تصمیمات نه‌چندان صحیح سیاستگذاران بود و با نیت افزایش درآمد اتخاذ شده بود.  در‌ پایان در صورتی که نگاه تکنیکالی به بازار سهام داشته باشیم محدوده ۲‌میلیون و ۵۰هزار واحدی محدوده حمایتی شاخص کل خواهد بود که با تشکیل واگرایی مثبت در این ناحیه می‌توان به بازار در روزهای آینده خوشبین بود.