تولد بازار هشتم در فرابورس
تقسیم‌بندی بورس تهران: سیاستگذار به منظور علامت‌دادن به سرمایه‌گذاران به منظور ریسک‌های مختلف شرکت‌ها، بازارها را طبقه‌بندی می‌‌کند. برای مثال بورس اوراق بهادار تهران متشکل از دو بازار اول و دوم است که بازار اول نیز شامل دو تابلو به نام‌های تابلوی اصلی و فرعی است. مثلا اگر شرکتی در تابلوی اول بازار اول قرار می‌گیرد، بدین معنی است که کلیه الزامات و شروطی را که بورس اوراق بهادار تهران به منظور پذیرش و ورود شرکت‌ها به این بازار وضع کرده است در بطن خود دارد. این الزمات و شرط‌ها به دو دسته عمومی و اختصاصی تقسیم‌بندی می‌شود.
مثلا شرکت‌ها برای پذیرش در بورس اوراق بهادار تهران (هر دو بازار اول و دوم) باید در آخرین سال مالی سودآور باشند و زیان انباشته‌ای در صورت‌های مالی آنها موجود نباشد. افزون بر این، شرایط عمومی هر یک از تابلوهای اصلی و فرعی بازار اول و بازار دوم شرایط اختصاصی مربوط به خود را دارا هستند. برای مثال حداقل سرمایه موردنیاز برای ورود به تابلوی اصلی بازار اول ۱۰۰۰میلیارد تومان، تابلوی فرعی بازار اول ۵۰۰میلیارد تومان و بازار دوم نیز ۲۰۰میلیارد تومان است. همان‌طور که از اعداد و ارقام پیداست، هر چقدر که به سمت بازار پایین‌دست منتقل می‌شویم، شرایط پذیرش و ورود نیز سهل‌گیرانه‌تر می‌شود.
تقسیم‌بندی در فرابورس ایران: به‌طور کلی می‌توان گفت شرایط پذیرش شرکت‌ها در فرابورس بسیار ساده‌تر و سریع‌تر از فرایند پذیرش در بورس است. به‌عنوان مثال شرکت‌ها برای پذیرش در بورس نباید به هیچ عنوان زیان انباشته داشته باشند، این در حالی است که شرکت‌هایی با زیان انباشته که برنامه عملیاتی برای خروج از زیان دارند می‌توانند شرایط پذیرش در بازار دوم فرابورس را احراز کنند. شرکت‌هایی که قادر به فراهم‌کردن الزامات حضور در بورس تهران نباشند، راهی بازار فرابورس می‌شوند. فرابورس ایران نیز مانند بورس تهران به بازارهای مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود. بازارهای زیرمجموعه فرابورس شامل بازار اول، بازار دوم، بازار پایه (شامل تابلوی زرد، تابلوی نارنجی، تابلوی قرمز)، بازار سوم یا بازار عرضه، بازار دارایی فکری، بازار شرکت‌های کوچک و متوسط (SME)، بازار ابزارهای نوین مالی و بازار مشتقات است.
شرکت‌هایی که شرایط لازم برای ثبت در بازارهای اول و دوم بورس و فرابورس را ندارند، بسته به شرایط خود در یکی از بازارهای پایه فرابورس یعنی بازار پایه زرد، نارنجی یا قرمز قرار می‌گیرند. سه دلیل کلی برای قرارگیری شرکت‌ها در این دسته‌بندی وجود دارد. نخستین دلیل ورود یک شرکت به این تابلوها این است که شرکت موردنظر خود درخواستی مبنی بر ورود به بازار سرمایه نداشته و تنها به موجب الزام قانونی ایجاد‌شده طبق ماده ۹۹ برنامه پنجم توسعه لازم است در بازار پایه درج شود. دلیل دوم این است که ممکن است شرکتی نزد سازمان بورس ثبت شده باشد، اما شرایط پذیرش در این بازار را نداشته باشد. آخرین دلیل نیز از دست دادن شرایط بازارهای بورس و فرابورس و لغو پذیرش شدن از بازار موردنظر است. در نظر داشته باشید که مقررات ارائه اطلاعات در بازار پایه فرابورس به مراتب ساده‌تر از بازارهای اول و دوم فرابورس است.
حال مدیرعامل فرابورس ایران از آغاز به کار هشتمین بازار فرابورس تحت عنوان بازار توافقی در روز پانزدهم مهرماه خبر داده است. به گزارش مدیریت ارتباطات فرابورس ایران، محمدعلی شیرازی با اعلام خبر افتتاح رسمی بازار توافقی هم‌زمان با آغاز معاملات اولین نمادهای درج‌شده در این بازار، گفت: هدف از راه‌اندازی این بازار سامان‌دهی شرکت‌های غیرپذیرشی ثبت‌شده نزد سازمان بورس است. به گفته وی بازار توافقی مختص شرکت‌های سهامی عام و ثبت‌شده نزد سازمان بورس است که شرایط پذیرش یا درج در هیچ‌یک از بازارهای بورس و فرابورس را ندارند. شیرازی از درج سه نماد در بازار توافقی فرابورس خبر داد و گفت: تاکنون نماد معاملاتی سه شرکت تامین آتیه کارکنان صنعت برق خراسان، سرمایه‌گذاری کارکنان گروه مپنا و کارخانجات مخمل و ابریشم کاشان در این بازار درج شده‌اند و از شنبه هفته آتی آماده انجام معامله توسط سهامداران هستند.
