در توضیح این وضعیت باید به این موضوع اشاره کرد که طی ۱۰ روز گذشته و با اوج گرفتن برخی اخبار پیرامون قیمت خوراک، شرکت‌های مربوطه واکنش منفی به لایحه بودجه ۱۴۰۲ و موارد همسو با فعالیت صنایع نشان دادند. به همین دلیل بیراه نیست اگر روند نزولی شاخص کل بورس در روزهای گذشته را مرتبط با حواشی به‌وجود‌آمده در خصوص نرخ خوراک و تحولات منفی در سیاست خارجی کشور عنوان کرد. درحالی‌که بازار سهام یکی از ارزنده‌ترین بازارها محسوب می‌شود و معاملات آن همچنان با دلار زیر ۳۰هزارتومان در حال انجام است، اما با توجه به بی‌اعتمادی حاکم بر فضای دادوستدهای بورسی، سرمایه‌گذاران ترس بسیاری برای وارد کردن پول خود به بورس دارند. تجربه نیز نشان می‌دهد دست سیاستگذار برای دخالت در بازار سهام بازتر از بازارهای دیگر است.

همین امر به عنوان عاملی مخرب منجر به فرار سرمایه‌ از بازار می‌شود. با بررسی آنچه در دو روز گذشته و همچنین در هفته‌های اخیر در بازارهای دارایی رخ داده، می‌توان این‌طور استنباط کرد که بازار‌ها خیز جدیدی به سمت ارتفاعات برداشته‌اند. این در حالی است که نماگرهای بورسی نمایش ضعیفی را از خود به نمایش گذاشتند؛ به طوری که هم‌اکنون شاخص کل در میانه‌های کانال ۶/ ۱میلیون واحدی قرار گرفته است. شواهد نشان می‌دهد روند آمیخته با نوسان که جزئی جدایی‌ناپذیر از معاملات بورس تهران شده است، تا میانه‌های بهمن‌ماه ادامه یابد. با عنایت به این مهم که یکی از متغیرهای اثرگذار بر رشد بورس، ورود نقدینگی سرگردان به این بازار است، افزایش نرخ دلار و سکه به عنوان دو محرک تشدیدکننده انتظارات تورمی نمی‌گذارد پول وارد بازار سهام شود. همان‌طور که ملاحظه می‌شود روند صعودی قیمت دلار در بازار آزاد و سکه طلا همچنان از جذابیت ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاران برخوردار است.  

بورس تهران از ابتدای سال ۹۹ تا هم‌اکنون هرگاه وارد موج‌های پرشتاب صعودی شده با دخالت سیاستگذار متوقف شده است. این شرایط در حالی است که بازار سهام سوخت لازم برای تداوم حرکت دماسنج در مدار صعودی را داراست. اما حواشی بیرونی، دخالت در سازوکار بازار و بی‌ثباتی متغیرهای اثرگذار بر بورس، وضعیت ناپایداری را در تالار شیشه‌ای رقم زده است. پیشروی نسبی دلار نیز در حالی است که دلار نیمایی با سیاست‌های دستوری سرکوب شده است. از این منظر محدوده سودآور برای شرکت‌های صادرات‌محور با خطر مواجه خواهد شد. از سوی دیگر افزایش ریسک‌های سیستماتیک در این بازار همچون حصاری تو‌در‌تو عمل کرده که مانع از جذب نقدینگی شده و اقبال به بازار سرمایه را با تردید مواجه کرده است.