گروه بورس- دو هفته قبل یادداشتی تحت عنوان «اجبار بر امضا» در همین صفحه به چاپ رسید، بعد از آن غلامحسین دوانی به این یادداشت پاسخ داد و حال مدیر عامل یک شرکت بورسی با امضای محفوظ به یادداشت آقای «دوانی» پاسخ داده است. هر چند عضویت در سازمان بورس اجباری نیست. شرکت‌ها به میل خود تقاضای عضویت در این سازمان را اعلام می‌کنند و در صورت پذیرفته شدن در فهرست شرکت‌های بورسی، تعهدنامه‌ای مبنی بر قبولی قانون و مقررات و آیین‌نامه‌های بورسی را امضا می‌کنند و سازمان می‌تواند مقرراتی فراتر از قانون تجارت بر شرکت‌های پذیرفته شده در بورس تحمیل کند و از طرفی پذیرفتنی است که به واسطه حساسیت سرمایه‌گذاری «سازمان» نظارت فعال و کارآمد بر شرکت‌ها اعمال کنند، اما تدوین مقرراتی فراتر از حوزه اختیارات هیات‌مدیره اجبار هیات‌مدیره شرکت‌ها به الزام نسبت به آن عقلایی نیست.

چرا که براساس آیین‌نامه انضباطی شرکت‌های بورسی، هیات‌مدیره، موظف به امضای تعهدنامه‌ای است که نسبت به آن هیچ‌گونه اختیاری ندارد، در حقیقت مصوبات مجامع عمومی شرکت‌ها براساس رای اکثریت سهامداران در مجمع به تصویب می‌رسد که اعضای هیات‌مدیره بعضا نماینده شخصیت‌های حقوقی هستند و نسبت به تصمیم‌گیری در خصوص مصوبات اختیاری ندارند پس دادن القابی مانند مدیران انتصابی به افرادی که از امضای این تعهدنامه خودداری می‌کنند، دور از انصاف است. به نظر می‌رسد سازمان می‌تواند با اصلاح برخی از بندهای این آیین‌نامه و اخذ تعهد از هیات‌مدیره در حوزه اختیارات قانونی آن، بدون هیچ‌گونه اجبار و به قولی «من بمیرم و تو بمیری» مدیران شرکت‌های بورسی را به امضای آیین‌نامه مزبور ترغیب کند.

مدیرعامل یک شرکت بورسی