وضعیت بورس و اعتراضات سهامداران به جایی رسیده است که حتی رئیس کمیته حقوق بشر مجلس شورای اسلامی هم دست به قلم شد و در نامه‌ای اعتراضی که بخشی از آن را در شبکه‌ اجتماعی خود منتشر کرد خطاب به رئیس‌دولت دوازدهم نوشت که «سرمایه‌گذاران در صندوق پالایش یکم که با تشویق‌ها و تاکیدات فراوان دولت و مقامات دولتی همراه بود، با ضرر حدود ۵۰درصد مواجه شدند. این در حالی اتفاق افتاده است که مسوولان بلندپایه دولتی نوید بازگشت شاخص بازار سهام را داده‌اند.» با وجود این اظهارنظرها از سوی نماینده‌های مجلس دیروز امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که هیچ وقت به موضوعات تخصصی بورس ورود نکرده‌ایم.

البته او گفت که «ممکن است دوستان اقتصادی ما در مجلس بر اساس شأن تخصصی خود اظهارنظری داشته باشند یا مثلا الان در حال اصلاح قانون بازار سرمایه هستند، اما هیچ وقت ورود ما در رابطه با مصوبات شورای عالی بورس یا وزارت اقتصاد نبوده است.» حالا که صحبت از مجلس و نماینده‌های آن است، اشاره‌ای هم به تهدید دولت توسط محمدرضا پورابراهیمی در ماجرای انتخاب رئیس جدید سازمان بورس بکنیم. او در گفت‌وگویی با بر شمردن ویژگی‌های مدنظرش در رابطه با رئیس جدید سازمان بورس درباره انتخاب رئیس جدید این سازمان بیان کرده است که «اگر دولت بخواهد خارج از این ویژگی‌ها فردی را انتخاب کند باید تبعات آن را نیز بپذیرد.» رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی همچنین گفته است که «مجلس در مقابل این تصمیم واکنش نشان خواهد داد بنابراین به دولت و شورای عالی بورس گوشزد می‌کنیم کاری را انجام دهند که به نفع منافع ملی و نظام است.»

با وجود این اظهارنظرها و انتقادها به دولت نسبت به عملکردش در حوزه بورس، اما گاهی صحبت‌های مطرح شده توسط نماینده‌های مجلس در این حوزه صدای فعالان حوزه بورس و سهامدارانی را که اتفاقا جزو منتقدان اوضاع و احوال بورس هستند را در می‌آورد. نوشته‌های آنها اکثرا حول محور این موضوع است که بحث و جدل‌های نماینده‌های مجلس و دولتمردان باعث شده است که بورس و سرمایه‌های مردم بازیچه جنگ قدرت بین این دو قوه شود. یکی دیگر از مسائلی هم که آنها به آن اشاره می‌کنند اصطلاحی است به اسم حرف درمانی.

منظور افرادی که از این اصلاح استفاده می‌کنند، این است که هم دولت و هم مجلس می‌داند چه اتفاقی در حوزه بورس افتاده و قرار است رخ بدهد. از دست‌های پشت پرده، دخالت‌های دستوری، رانت‌ها و خیلی چیزهای دیگر باخبر هستند اما چون هیچ‌کاری نمی‌توانند برای رفع آن‌ انجام بدهند، ترجیح می‌دهند با نوشتن چند خط در شبکه‌های اجتماعی یا انجام یک گفت‌وگو و بیان جمله‌هایی چون باید این‌طور باشد، اگر این‌طور نباشد فلان می‌کنیم، بهتر است این کار انجام شود و چیزهایی از این دست، سعی می‌کنند این‌طور به مخاطبان و سهامداران خرد القا کنند که در تلاش هستند اوضاع و احوال بورس را سر و سامان بدهند.