آینده شاخص؛ صعود یا سقوط؟
به طور ویژه می‌توان دلایل زیر را به عنوان محرک‌های رشد شاخص در نظر گرفت:
۱-تغییر رئیس‌جمهور ایالات متحده و پیش‌بینی بازگشت این کشور به تعهدات «برجام» و رفع تحریم و بهبود تجارت جهانی برای کشور؛ طبق دیدگاه بسیاری از صاحب‌نظران حزب دموکرات یک حزب جنگ‌طلب نیست و این موضوع می‌تواند تاثیر مثبتی بر اقتصاد جهانی داشته باشد.
۲-تولید واکسن کرونا و به دنبال آن کاهش بحران جهانی بیماری کووید-۱۹.
۳-روند مثبت قیمت‌های جهانی(به ویژه قیمت فلزات و نفت) و به دنبال آن انتظار افزایش درآمد شرکت‌های صادرات محور.
۴-گزارش عملکرد بسیار مناسب شرکت‌های فعال در بازار سرمایه در شش ماه نخست سال ۱۳۹۹. این گزارش‌ها سیگنال مثبتی را پیرامون سودآوری سالانه شرکت‌ها به بازار ارائه کرده است.
۵-افزایش سرمایه شرکت‌ها از محل سودانباشته و مازاد تجدید ارزیابی که برای سرمایه‌گذاران از جذابیت خاصی برخوردار است.
۶-رکود قیمت در بازارهای رقیب (خودرو، مسکن، طلا، و ارز) که موجب ایجاد انگیزه برای ورود نقدینگی به بازار سرمایه خواهد شد.
۷-دیدگاه حمایتی دولت و مجلس نسبت به بازار سرمایه، تامین مالی دولت از طریق این بازار و عرضه اولیه سهام بسیاری از شرکت‌ها در آینده.
۸-حمایت مناسب سهامداران حقوقی از بازار سرمایه که موجب تضعیف صف‌های فروش شده است.
۹-الزام به معرفی بازارگردان توسط تمامی شرکت‌های فعال در بازار سرمایه.
با وجود تمام دلایل موجود پیرامون رشد شاخص، سرمایه‌گذاران نسبت به موارد زیر نگرانی‌هایی دارند که این موارد در زمان کنونی مانع از رشد فزاینده و سریع شاخص می‌شود:
۱-اختلاف نظر میان دولت و مجلس شورای اسلامی پیرامون بودجه سال ۱۴۰۰.
۲-بررسی مجدد لوایح گروه ویژه اقدام مالی (FATF) در مجمع تشخیص مصلحت نظام و عدم پیش‌بینی از نتیجه این بررسی.
۳-عدم امکان پیش‌بینی قابل اتکا، پیرامون سیاست دولت جدید ایالات متحده درخصوص «برجام» و جمهوری اسلامی ایران.
