روابط عمومی شرکت بورس ایران: موضوع گزارشگری شرکت‌های ایرانی با حداکثر شفافیت یکی از دغدغه‌های همیشگی فعالان بازار سرمایه و از موانع اصلی برای ورود عملی سرمایه‌گذاران خارجی به بازار سهام ایران به‌شمار می‌رفت و با اجباری شدن ارائه این نوع گزارشگری، می‌توان منتظر تحولات اساسی کیفیت اطلاعات مالی شرکت‌ها مخصوصا بانک‌ها آن هم با همه پیچیدگی‌ها بود.

سازمان بورس درحالی از ماه‌ها پیش اقداماتی برای به کارگیری استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) انجام داده که طبق مصوبه اخیر این نهاد، گروه اول از شرکت‌هایی که باید این نوع گزارش را ارائه دهند، اعلام شد. براساس این مصوبه که توسط حسن امیری، عضو هیات مدیره سازمان بورس و معاون نظارت بر بورس‌ها و ناشران ابلاغ شده، در این مرحله همه بانک‌ها و بیمه‌های ثبت شده نزدسازمان به همراه شرکت‌های حاضر در بورس و فرابورس با سرمایه بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان و دارای سال مالی اول فروردین ۹۵ به بعد، به ارائه این نوع گزارش‌ها ملزم شده‌اند. این مصوبه برای سایر شرکت‌ها در سال مالی ۹۵ اختیاری بوده و شرکت‌هایی که در سال‌های آینده ملزم به تهیه صورت‌های مالی طبق استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی هستند، متعاقبا اعلام خواهد شد. در این رابطه امیر محمدی، از کارشناسان بازار سرمایه با ارائه مطلبی به بورس پرس اعلام کرد: بحث به‌کارگیری استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS) آرام آرام جدی می‌شود؛ و اصلی‌ترین خصوصیت این گزارشگری شفافیت بیشتر و امکان تحلیل بهتر ریسک است. تفاوت استانداردهای ایران و بین‌المللی در عمل آنچنان نیست. مثلا در استانداردهای ایران هم بحث استفاده از ارزش‌های بازار درخصوص سرمایه‌گذاری‌ها وجود دارد، اما این موضوع اختیاری است و به دلیل مسائل مالیاتی هیچ شرکتی در ایران از این اختیار استفاده نمی‌کند. اما استفاده از ارزش‌های منصفانه در IFRS در مورد برخی اقلام ترازنامه اجباری است و این موضوع منجر به شناسایی سود یا زیان تغییرات ارزش در صورت سود و زیان دوره می‌شود. این درحالی است که قوانین مالیاتی ما، اضافه ارزش‌ها را مشمول مالیات می‌داند. البته نیاز به اصلاح قوانین مالیاتی در سطح وسیع نیست، چرا که اگر مقام مالیاتی بپذیرد که صورت‌های مالی براساس استانداردهای حسابداری باشد و اظهارنامه مالیاتی براساس قوانین مالیاتی، آنگاه مشکلات حل می‌شود. تفاوت‌های مالیاتی ناشی از تفاوت سود حسابداری و سود مشمول مالیات نیز در یک استاندارد حسابداری حل شده است. در ضمن تهیه دو نوع صورت مالی، چندان عرف نیست و سازمان بورس به همین دلایل سراغ این راه حل رفته است. البته امکان مقایسه بین دو شکل صورت مالی و آشنایی بازار سرمایه با تفاوت‌ها، می‌تواند منفعتی برای این کار باشد.