رتبه صنعت فولاد ایران به هفتم جهان ارتقا مییابد
با تحقق اهداف پیشبینی شده در زمینه ظرفیت تولید سالانه فولاد کشور به میزان ۵۵ میلیون تن در سال ۱۴۰۴، جایگاه جهانی ایران در صنعت فولاد در ۱۰ سال آینده تا رتبه هفتم ارتقا خواهد یافت. به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، بر اساس برنامه راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت، سهم ارزش افزوده صنعت فولاد در بخش صنعت و معدن در سال ۹۲، «۱۸ درصد» بوده و قرار است این رقم تا پایان سال ۹۶ به «۱۹ درصد» و تا چشمانداز ۱۴۰۴ به «۲۰ درصد» برسد. در حال حاضر، ظرفیت تولید فولاد خام حدود ۲۴ میلیون تن است که این رقم در سال ۹۶ به ۳۲ میلیون تن و در سال ۱۴۰۴ به ۵۵ میلیون تن میرسد.
با تحقق اهداف پیشبینی شده در زمینه ظرفیت تولید سالانه فولاد کشور به میزان ۵۵ میلیون تن در سال ۱۴۰۴، جایگاه جهانی ایران در صنعت فولاد در ۱۰ سال آینده تا رتبه هفتم ارتقا خواهد یافت. به گزارش روابط عمومی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، بر اساس برنامه راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت، سهم ارزش افزوده صنعت فولاد در بخش صنعت و معدن در سال ۹۲، «۱۸ درصد» بوده و قرار است این رقم تا پایان سال ۹۶ به «۱۹ درصد» و تا چشمانداز ۱۴۰۴ به «۲۰ درصد» برسد.در حال حاضر، ظرفیت تولید فولاد خام حدود ۲۴ میلیون تن است که این رقم در سال ۹۶ به ۳۲ میلیون تن و در سال ۱۴۰۴ به ۵۵ میلیون تن میرسد.
با ارتقای ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد خام در سال، جایگاه ایران در صنعت فولاد از رتبه چهاردهم کنونی به هفتم در سطح جهان ارتقا مییابد.در این میان، با هدف افزایش ارزش افزوده در صنعت فولاد، صنایع بالادستی آن نیز به تناسب زنجیره تولید، تکمیل خواهد شد. بهطوری که ظرفیت تولید کنسانتره و گندله سنگ آهن به ترتیب از حدود ۳۱ و ۲۲ میلیون تن «فعلی» به ۵۰ و ۴۸ میلیون تن تا «سال ۹۶» و به ۷۲ و ۸۵ میلیون تن تا «سال ۱۴۰۴» هدفگذاری شده است.
ظرفیت تولید آهن اسفنجی نیز از ۲۲ میلیون تن فعلی به ۳۵ میلیون تن در «سال ۹۶» و ۵۴ میلیون تن تا «سال ۱۴۰۴» میرسد.طبق این برنامه، اهداف کلی پیشبینی شده برای توسعه صنعت فولاد شامل «استخراج معادن و تولید محصولات فولادی با احداث واحدهایی با مقیاسهای جهانی»، «احداث واحدهای فرآوری برای تکمیل زنجیره ارزش و ارتقای ارزش افزوده»، «ارتقای سطح کیفیت محصولات صنایع معدنی مطابق با استانداردهای جهانی»، «دستیابی به دانش فنی تولید و ارتقای سطح فناوری در تمامی زمینههای اکتشاف تا فرآوری مواد معدنی»، «استفاده حداکثری از توان داخلی در مراحل مهندسی، احداث و بهرهبرداری»، «ارتقای بهرهوری کل عوامل موثر در زنجیره معدن به موازات شاخصهای جهانی» و نیز «دستیابی به شاخصهای استانداردهای زیست محیطی» است.
ارسال نظر