تسنیم: عرضه محدود محصولات پتروشیمی در بورس کالا همچنان مشکلات زیادی را برای تولیدکنندگان به وجود آورده است که موجب شده مسوولان وزارت صنعت برای حذف فعالیت‌های موازی در بازار تدبیر مناسبی را به کار گیرند. طی روزهای اخیر تامین مواد پتروشیمی مورد نیاز واحدهای تولیدی با عملکرد نامناسب شرکت‌ها در عرضه محدود محصولات در بورس کالا با مشکلاتی همراه شده است. فروش محصولات پتروشیمی خارج از بورس کالا در حالی از سوی شرکت‌های پتروشیمی اعمال می‌شود که بنا به اعتقاد تولیدکنندگان این امر غیر قانونی است، اما وزیر صنعت سال گذشته در تاریخ ۲۷ مهرماه با صدور بخشنامه‌ای این اقدام را بلامانع اعلام نموده است.

البته وزیر صنعت با تکذیب برخی از اخبار مبنی بر خروج سریع محصولات پتروشیمی از بورس کالا اعلام کرده است که روند عرضه محصولات تولیدی پتروشیمی‌ها در بورس کالا ادامه خواهد یافت و موضوع یا تصمیمی در این زمینه مطرح نبوده است.

در این میان شرکت‌های پتروشیمی هم معتقدند مجتمع‌های پتروشیمی می‌توانند قراردادهای بلندمدت با تولیدکنندگان محصولات میان دستی و پایین‌دستی برای فروش محصولات خود منعقد کنند یا در صورت تمایل، محصول خود را در بورس کالای ایران عرضه کنند.

اما نکته اساسی این موضوع اختیار پتروشیمی‌ها در عرضه محصولات خود از طریق بورس کالا یا خارج از چارچوب بورس است. زیرا شرکت‌ها حداقل باید هفته‌ای ۱۰۰ هزار تن مواد پتروشیمی در بورس کالا عرضه کنند اما در شرایط فعلی فقط ۵۰ هزار تن به بورس عرضه کرده و بقیه محصولات را در سطح بازار به فروش می‌رسانند که این امر باعث می‌شود تا تولید‌کنندگان به دلایل محدودیت عرضه امکان خرید مواد مورد نیاز را در بورس نداشته و اجبارا نیاز خود را از طریق دلالان آن هم با پرداخت هزینه‌های چند برابری تامین ‌کنند.

براساس آمار در سال گذشته حدود ۷۹۰ هزار تن مواد پتروشیمی خارج از بورس کالا مورد معامله قرار گرفته است که اگر این میزان در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌گرفت تا حد قابل توجهی مشکلات آنها مرتفع می‌شد.

در کنار عرضه محدود، خام فروشی محصولات پتروشیمی را باید دیگر مشکل این روزهای واحدهای تولیدی در تامین مواد مورد نیاز خود دانست به نحوی که آنان در مکاتبات مستمر خود با مسوولان مربوطه سعی در رفع آن دارند. حتی نمایندگان کمیسیون صنایع و معادن مجلس نیز با ورود به این حوزه در‌صدد برگزاری جلساتی با همکاری کارگروه تخصصی صنعت پتروشیمی برای حل مشکلات واحدهای تولیدی هستند. زیرا در شرایطی که قیمت حامل‌های انرژی افزایش پیدا کرده و قیمت تمام شده محصولات برای تولیدکنندگان رشد قابل توجهی را پیدا می‌کند، حل مشکلات پیش روی تولیدکنندکان در تامین مواد اولیه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که مسوولان باید در اسرع وقت تصمیم مناسبی در این رابطه اتخاذ کنند.