اثر رکودی که از اواسط سال ۲۰۰۸ بر صنعت پلاستیک سایه افکند و تا اواسط سال ۲۰۰۹ ادامه یافت بسیار شدید بود به طوری که برای اولین بار از سال ۱۹۵۰ این صنعت شاهد کاهش شدید مصرف پلاستیک در سطح جهانی شد. از آن زمان به بعد طبق گزارشات یورو پلاستیک (با در نظرگرفتن گروهی متشکل از عرضه‌کنندگان بزرگ پلاستیک در اروپا) میانگین رشد سالانه تقاضا برابر ۹ درصد بوده است. این گروه شامل شرکت‌هایی چون بایر، BASF، سولوی، آرکما و اوونیک (دگوسای پیشین) است. در چشم‌انداز آینده انتظار می‌رود آسیا (به جز ژاپن) و اروپای مرکزی/ کشورهای CIS موجب افزایش تقاضا تا سال ۲۰۱۵ خواهند شد، به طوری که نرخ رشد سالانه کشورهای آسیایی (CAGR) به جز ژاپن تا سال ۲۰۱۵ برابر ۶ درصد و در سایر کشورها برابر ۳/۷ درصد خواهد بود. چنانچه این ارقام پیش‌بینی شده به واقعیت تبدیل شوند، مصرف سرانه پلاستیک در سال به ۳۶ کیلوگرم خواهد رسید و این در حالی است که این رقم در سال ۲۰۰۵ برابر هر فرد ۲۰ کیلوگرم بوده است. مصرف سرانه پلاستیک در اروپای شرقی/CIS نیز از ۲۴ کیلوگرم در سال ۲۰۰۵ به ۴۸ کیلوگرم در سال ۲۰۱۵ خواهد رسید.در مقایسه مصرف سرانه تقاضا برای پلاستیک در منطقه NAFTA، اروپای غربی و ژاپن از حدود ۱۰۰ کیلوگرم به ترتیب به ۱۳۹، ۱۳۶ و ۱۰۸ کیلوگرم خواهد رسید. در حالی که مصرف سرانه در این مناطق بسیار بالا است، اما عرضه‌کنندگان پلاستیک بیشتر به منطقی از آسیا به خصوص چین و هند که نرخ رشد بالاتری دارند توجه دارند. این کشورهای مذکور بیش از یک بیلیون سکنه دارند؛ به نحوی که افزایش سرانه مصرف آنها بسیار قابل توجه خواهد بود.