گفتم: در این دو روز قیمت آهن‌آلات به طور متوسط حداقل هر کیلو ۲۵۰‌ریال افزایش یافته است. گفت: کاذب است، قیمت‌ها به سطح قبل بر‌می‌گردد. گفتم: نمی‌تواند کاذب باشد؛ چون دلایل منطقی دارد. گفت: ثبات قیمت‌ها هم دلیل دارد. گفتم: به علت قطع گاز، عرضه کارخانه‌های داخلی تولیدکننده فولاد کاهش پیدا کرده است. گفت: به علت قطع گاز، تقاضای مصرف‌کنندگان هم کاهش پیدا کرده است. گفتم: در ۴‌ماه اخیر به علت پایین بودن سطح قیمت‌ها در ایران نسبت به بازار جهانی، واردات به شدت کاهش یافته است. گفت: به علت محدودیت اعتبارات بانکی اعمال شده از طرف بانک مرکزی، تقاضای مصرف‌کنندگان به خصوص شرکت‌های ساختمانی کم شده است. گفتم: عده‌ای اعتبارات سنگین داشته اند که به صورت ۶ ماهه و یک ساله، آهن وارد می‌کردند و زیر قیمت می‌فروختند. در واقع به نوعی به اعتبار بانکی خارجی متوسل می‌شدند و وجوه نقد دریافتی را در بخش‌های دیگر مثل مسکن به کار می‌انداختند. به علت بسته شدن اعتبارات خارجی، آنها از بازار واردات خارج شده‌اند. گفت: تقاضا هم کاهش یافته است؛ چون دولت اعتبارات عمرانی را بسته است و پرداخت صورت حساب‌ها دچار مشکل شده است. گفتم: در سراسر جهان در ۶ ماه اخیر، قیمت سنگ آهن، کرایه حمل، زغال سنگ، هزینه انرژی افزایش یافته است؛ چون پایه قیمت‌ها بالا رفته است، بنابراین در ایران هم باید بالا برود. گفت: در بنادر ایران، حجم عظیمی از آهن‌آلات انباشته شده است که برآورد می‌شود بیشتر از یک میلیون تن باشد. در آستارا خان هم بیش از ۵۰۰‌هزار تن کالا است که بیشتر بیلت، میلگرد و ورق ۲‌سیاه است. این کالاها به علت یخبندان و سرما در گمرکات مانده است. تا زمانی که این کالاها به بازار برسد، ۲ ماه زمان لازم است و مصرف آنها حداقل یک ماه طول می‌کشد. بنابراین در شرایط فعلی، عرضه کافی است و به همین علت نباید قیمت‌ها افزایش یابد. گفتم: تقاضای فولاد در بازار چین آن قدر بالا رفته است که صادرات آن مقرون به صرفه نیست. در خاورمیانه هم خریدار فولاد زیاد است. میلگرد در بورس دبی تحویل مارچ ۷۶۷‌دلار فروش رفته است، باید قیمت‌ها بالا برود. گفت: در ایران ۴۵ روز کاری بیشتر باقی نمانده است. در این ۴۵ روز هم خیلی از واردکنندگان باید بدهی‌های خود را با بانک‌ها تسویه کنند. بسیاری از شرکت‌های ساختمانی، مطالبات خود را از دولت وصول نکرده‌اند. بنابراین از بعد تقاضا، امکان افزایش قیمت‌ها نیست. بعد هم به دو مطلب باید توجه کنی: اول این که دولت به شدت روی تورم حساس شده است. اگر به کارخانه‌های داخلی تولیدکننده فولاد فشار بیاورد که قیمت‌ها را در بورس فلزات پایین نگاه دارند، افزایش قیمت‌ها کنترل خواهد شد. مطلب دوم این است که از بحران‌های اقتصادی آمریکا نباید غافل شد. همین الآن این بحران برای کشورهای پیشرفته دردسر ساز شده است، اگر ادامه پیدا کند چه خواهد شد گفتم: اگر بحران ادامه پیدا کند، دنیا در بحران فرو خواهد رفت و دیگر مساله‌ای به نام تجارت یا فولاد نخواهد بود که بحث در مورد قیمت آن وجود داشته باشد. گفت: فراموش نکن امسال، سال انتخابات مجلس است، بودجه سال ۱۳۸۷ هم هنوز مطرح نشده است. همیشه سال‌های انتخابات سال رکود بوده است. بنابراین افزایش قیمت در این ۴۵ روز پایان سال نمی‌تواند تحقق پیدا کند. گفتم: اصلا قبول داری که قیمت‌ها بالا می‌رود. گفت: مجبور است بالا برود؛ اما از اوایل سال آینده، محققا در اردیبهشت ماه هیچ محصول فولادی زیر هر کیلو ۸۰۰۰‌ریال نخواهد بود.

به نظر شما استدلال کدام یک از این دو نفر صحیح است؟

منبع: مرکز خدمات فولاد ایران