خبر
حمایت از صنعت فولاد بالا گرفت
کمال‌الدین غفوری- حمایت‌از صنعت فولاد در دنیا رو به افزایش است. آخرین گزارش دفتر آمار آهن و فولاد (ISSB) نشان می‌دهد که واردات محصولات فولادی آمریکا در ماه فوریه به پایین‌ترین سطح خود از اکتبر ۱۹۹۵ رسیده و حال آنکه صادرات آن نیز به پایین‌ترین میزان از ماه سپتامبر گذشته تنزل پیدا کرده است.
علاوه بر‌این ارقام اولیه نشان می‌دهد که صادرات کشورهای عمده صادرکننده فولاد جهان، در سال ۲۰۰۹ تاکنون به کمتر از مدت مشابه آن در سال گذشته رسیده است.در آمار ISSB ارقام صادرات شش کشور عمده صادرکننده فولاد از ده کشور عمده تا فوریه ۲۰۰۹ منتشر شده است. در بین‌این کشورها چین، ژاپن، اوکراین، آمریکا و برزیل بالغ بر ۵۳درصد تجارت جهانی فولاد در سال ۲۰۰۸ را به خود اختصاص داده‌اند (به جز تجارت داخلی ۲۷ کشور اتحادیه اروپا). اما کل صادرات‌این کشورها در ماه ژانویه و فوریه ۲۰۰۹ نسبت به سال گذشته با ۳۶درصد کاهش به ۴۸/۱۵میلیون تن رسیده است.صادرات چین نسبت به سال گذشته با ۵۴درصد کاهش بیشترین افت را داشته است. با توجه به اینکه تقاضای جهانی فولاد از زمان سال گذشته کاهش چشمگیری را داشته است،این ارقام فقط می‌توانند نشانی از کاهش میزان تولید باشد و اشاره‌ای به‌این نمی‌کند که حمایت گرایی رو به رشد است. اما گزارش دفتر ملی آمار چین نشان می‌دهد که تولید محصولات نهایی فولادی‌این کشور در ماه مارس نسبت به ماه فوریه افزایش یافته است.در نشست هفته گذشته سران فولاد عرب در ابوظبی توجه زیادی بر روی مساله‌ایجاد موانع تجاری شده و‌این که آیا باید‌این موانع را اعمال نمود یا خیر؟
تا کنون امارات متحده عربی ۵درصد تعرفه وارداتی بر روی میلگرد ساختمانی اعمال نموده است و تولیدکنندگان مصری که مجبورند با سیل واردات میلگرد ارزان‌تر ترک‌ها در هفته‌های اخیر مبارزه کنند، در صدد چنین اقداماتی هستند.
چنین اقداماتی فقط مختص به‌این منطقه نیست. در ۱۷ آوریل انجمن فولاد ویتنام (VSA) اعلام نمود که دولت‌این کشور مالیات واردات محصولات طویل را با سه برابر افزایش به ۱۵درصد رسانیده و ده‌درصد مالیات وارداتی بر روی فولاد محتوی بور در نظر گرفته است.این مالیات‌ها بنا به درخواست فولادسازان کشور اعمال شده و VSA به دنبال مالیات‌های بیشتری است. گروه لابی کتبا دو هفته پیش از وزارت دارایی خواسته است که دولت در پروژه‌هایش از فولادهای داخلی استفاده کند. باید اشاره کرد که به حد کافی از خطرات اقدامات حمایت گرانه و از تهدیدات آن بر روابط و تجارت بین‌المللی صحبت شده است.بسیار مهم است که فولادسازان مسوولانه عمل کنند. با توجه به اینکه تقاضا هنوز پایین است. اکثرا در‌این شرایط سخت شکی به‌این مساله ندارند و عدم اطمینان نسبت به قیمت مواد اولیه چندان از شدت‌این فشارها نخواهد کاست.باید از اقدامات مقطعی و عجولانه به هر نحو پرهیز کرد.
اما حتی در‌این شرایط سخت فولادسازان نباید از رقابت پرهیز کنند و باید از آن به عنوان انگیزه‌ای برای تحقیق و توسعه استفاده کنند تا روابط خود را با مشتریان تقویت کرده و خدمات مؤثرتری را ارائه دهند.آمار و ارقام منتشره توسط کمیسیون اروپا نشان می‌دهد که فولاد سازان یک میلیارد‌دلار برای عدم استفاده از مجوز انتشار گازهای گلخانه‌ای تخصیص داده شده است که برای‌این منظور لابی زیادی صورت پذیرفته است.فولادسازان می‌گویند مقرارات سخت زیست محیطی می‌تواند منتهی به افزایش هزینه‌های منطقه‌ای نشت کربن و افت تولید به سطح پایین‌تری گردد.اما به نظر می‌رسد که به هر حال‌این کار اجتناب‌ناپذیر است و مخالفت با چنین مقرراتی در جامعه آگاهی چون اروپا خصوصا در زمان دوران رکود که با خود بیکاری همراه دارد، نمی‌تواند کار مهمی‌را برای روابط عمومی این صنعت انجام دهد.حتی اگر تولیدات کوره بلند‌ها را نیز کم کرده و واردات افزایش پیدا کند، هنوز هم فولادسازان اروپا همواره‌این نقش یا رسالت را خواهند داشت که آن را به سرمقصد خود برسانند. همان گونه که برخی از آنان نیز در مقطع رکود کنونی آن را انجام می‌دهند. هرگونه خدماتی را که فولادسازان ارائه می‌دهند به نفع دیگر صنایع بوده و به آنان‌این امکان را خواهد داد که خود را با شرایط اقتصادی جدید منطبق نموده و با آن رشد کنند. آن دسته از کارخانه‌ها که خود را با آن همسو و هماهنگ نمایند به بقا و حیات خود ادامه خواهند داد.
ارسال نظر