172میلیون تن فولاد بخش‌خصوصی در راه بازار

گروه بورس کالا - بازار فولاد ایران در دهه ۸۰ به دلیل رشد ناگهانی قیمت‌های جهانی و رشد تقاضا در بازار داخلی وارد فاز جدیدی شده است. سرمایه‌گذاران جدیدی در بخش متولد شده‌اند که با ظرفیت‌های مختلف اقدام به احداث کارخانه‌های فولاد سازی و نورد فولاد کرده‌اند.

از سوی دیگر به دلیل آن که هیچ گونه حد و مرزی برای حجم و نوع ورود بخش‌خصوصی به این صنعت پیش‌بینی نشده است، تاکنون افزون بر ۱۷۲میلیون تن جواز تاسیس واحدهای فولادی صادر شده است (براساس گزارش انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران) که افزون بر ۴۵ میلیون تن آن در مراحل مختلف اجرا قرار گرفته و ظرفیتی بالغ بر ۱۰میلیون تن آن نصب و قادر به تولید انواع محصولات فولادی است که متاسفانه به دلیل کمبود نقدینگی و مواد اولیه حداکثر ۳۰درصد از این ظرفیت استفاده شده و بقیه بلااستفاده مانده است این در شرایطی است که به نظر می‌رسد طرح‌های تولید مواد خام فولاد (شمش و اسلب) در کشور به شدت با تاخیر راه‌اندازی می‌شود.

به طوری که براساس آخرین برآوردها حداقل ۵ سال طول می‌کشد تا طرح‌های در دست اقدام بتواند نیاز کشور به فولاد خام را برآورده سازد به ناچار واحدهای فولادسازی بخش‌خصوصی مجبور به وارد کردن مواد خام مورد نیاز از خارج کشور هستند. آمارها نشان می‌دهد که در قبال ۸/۳میلیون تن شمش فولاد معادل ۸/۷میلیون تن محصول وارد کشور شده است.

متاسفانه در سال ۸۶ قیمت شمش وارداتی بیشتر از میلگرد وارداتی بوده است.

در چنین شرایطی چین با عرضه انواع محصولات فولادی عمدتا فاقد کیفیت بازار کشورهایی همچون ایران را مورد هدف قرار داده در حالی که از اواخر سال گذشته بر صادرات شمش فولادی خود ۲۵درصد و بر صادرات ۱۵درصد عوارض وضع کرده است.این روزها فولادسازان بخش‌خصوصی شمش فولاد را تنی ۱۲۵۰ دلار می‌خرند و با صرف هزینه‌های تولید و تبدیل آن، میلگرد تنی ۱۳۵۰ دلار می‌فروشند.

با این که تقاضا در بازار داخلی بالا است؛ اما مصرف‌کنندگان آهن‌آلات تمایل زیادی به خرید میلگردهای گران ندارند. این موضوع باعث شده تا در برخی از اوقات رکود تورمی در بازار آهن کشور حاکم شود و خریداران میلگرد و تیرآهن دست از خرید بکشند.بنابراین فولادسازان خصوصی همواره در خرید شمش فولاد هشیارند و در مقطعی از زمان مخالفت خود را برای خرید شمش‌های گران وارداتی اعلام می‌کنند تداوم این موضوع سبب شده تا آنها در حال حاضر با حداقل ظرفیت اقدام به تولید محصول نهایی کنند.

خلاء در بازار در بلندمدت به دلیل کاهش تولید از سوی برخی فولادسازان خصوصی می‌تواند به تورم قیمت آهن کمک کند.