انجمن محیط‌زیست و تغییرات آب‌‌‌و‌‌‌هوایی کانادا (ECCC) از رویکرد تقریبا حذفی برای بسته‌‌‌بندی‌‌‌های پلاستیکی حمایت می‌کند که مستلزم آن است که تا سال ۲۰۲۶، ۷۵‌درصد از کل محصولات فروخته‌شده در فروشگاه‌‌‌های مواد غذایی به صورت فله یا در بسته‌‌‌بندی‌‌‌های غیر‌پلاستیکی فروخته شود. این تعداد تا سال ۲۰۲۸ به ۹۵‌درصد افزایش خواهد یافت. میوه‌‌‌ها و سبزیجات تازه تنها ۲.۹‌درصد از کل بسته‌‌‌بندی‌‌‌های پلاستیکی را تشکیل می‌دهند. با این حال حذف تقریبا کامل ابزارهای بسته‌‌‌بندی ضروری می‌‌‌تواند امنیت غذایی و مسائل مربوط به مقرون‌‌‌به‌‌‌صرفه بودن مواد غذایی را برای کانادایی‌‌‌ها ایجاد کند.

در حالی‌‌‌‎که صنعت، مصرف‌کنندگان و دولت می‌‌‌دانند که همه باید زباله‌‌‌های پلاستیکی را کاهش دهند، ممنوعیت استفاده از مواد پلاستیکی در این زمان عواقب مالی و بهداشتی فاجعه‌‌‌باری به همراه خواهد داشت. کانادایی‌‌‌ها به‌رغم یک‌فصل رشد کوتاه، از عرضه میوه و سبزیجات تازه در تمام طول سال سود می‌‌‌برند. برای پاسخگویی به تقاضای مصرف‌کنندگان، دولت به واردات روی آورده و اکثر محصولات از ایالات‌متحده می‌‌‌آیند. کشاورزان که میوه و سبزیجات آمریکایی را که در طول سال در دسترس مردم است فراهم می‌کنند، می‌‌‌دانند که رساندن مواد مغذی تازه از مزارع به سفره مردم شهر و روستا چقدر دشوار است و بدون پلاستیک، سالم ماندن محصولات در این فرآیند، غیرممکن خواهد بود.

در حال حاضر، بسته‌‌‌بندی غیر‌پلاستیکی به‌عنوان راه‌‌‌حل تجاری برای بسیاری از محصولات وجود ندارد. نوآوری‌‌‌ها در زمینه استفاده از فیبر به‌عنوان جایگزین‌‌‌ پلاستیک برای استفاده در دنیای واقعی سال‌ها فاصله دارند و این در صورتی است که بتوان آنها را ایجاد کرد. اگر پیشنهاد ECCC همان‌طور که نوشته شده است اجرایی شود، از سال ۲۰۲۶ هیچ سالاد کیسه‌‌‌ای در خواربارفروشی‌‌‌های کانادا وجود نخواهد داشت؛ چیزی که غذای اصلی و سالم خانواده‌‌‌های کارگر است. فروش هویج‌‌‌های کوچک به‌عنوان ناهار بچه‌‌‌ها ممنوع می‌شود، زیرا کیسه‌‌‌های پلاستیکی مورد استفاده برای حمل‌‌‌و‌‌‌نقل هویج از یک لایه پلاستیکی ساخته شده‌‌‌اند که عمر مفید را افزایش می‌دهد. در طول سال توت یافت نخواهد شد، زیرا نمی‌‌‌تواند سختی‌‌‌های حمل‌‌‌و‌‌‌نقل در سراسر قاره آمریکا را بدون محصور شدن در بسته‌‌‌های پلاستیکی تحمل کند.

 موز هم که غذای اصلی بسیاری از افراد دارای درآمد محدود است، وجود نخواهد داشت، زیرا این محصول در کیسه پلاستیکی به کانادا فرستاده می‌‌‌شود. به‌‌‌طور کلی، با کاهش عرضه، تنوع گزینه‌‌‌های تولید به طور چشمگیری کاهش و قیمت‌ها به‌ناچار افزایش می‌‌‌یابد. تاثیر این مساله بر جوامع روستایی و دورافتاده بیشتر خواهد بود. در حال حاضر این جوامع با مشکلات لجستیک و سطح بالای ضایعات مواد غذایی به دلیل حمل‌‌‌و‌‌‌نقل مواجه هستند و بسته‌‌‌بندی برای اطمینان از اینکه محصول می‌‌‌تواند به تمام شهرها ارسال شود، حیاتی است. راهنمای غذایی به مردم توصیه می‌کند که برای حفظ سلامتی خود، نیمی از بشقاب خود را با میوه و سبزیجات پر کنند. در مردادماه امسال به دلیل تورم مواد غذایی شاهد کاهش متوسط مصرف میوه و سبزیجات به ۲.۹وعده در روز بودیم. ممنوعیت استفاده از پلاستیک به دلیل افزایش هزینه‌‌‌های تولید، کاهش را تشدید و انتخاب‌‌‌های مغذی را برای خانواده‌‌‌ها دشوارتر می‌کند.

به‌‌‌جای حذف پلاستیک‌ها، باید رویکردی مشترک با صنعت ارائه شود و این رویکرد باید بر افزایش محتوای بازیافتی و بهبود سیستم‌های بازیافت تمرکز ‌‌‌کند تا نیاز به چرخش را برطرف و در عین حال تمایل جهانی به کاهش آلودگی پلاستیک را با واقعیت‌‌‌های بازار متعادل کند. صنعت محصولات تازه در کاهش پلاستیک‌های مشکل‌ساز، معرفی بیشتر محتوای بازیافتی پس از مصرف  و افزایش حجم بسته‌‌‌بندی‌‌‌های قابل‌‌‌بازیافت پیشرو است. انجمن بازاریابی محصولات، راهنمای بسته‌‌‌بندی پایدار را به اعضای خود ارائه می‌دهد و کشاورزان غربی مدت‌‌‌هاست به تقاضای مصرف‌کنندگان برای بسته‌‌‌بندی پایدارتر کالاهای خود پاسخ می‌دهند. این رویکرد پیشگیرانه برای بسته‌‌‌بندی پایدار به کاهش قابل‌‌‌توجه پلاستیک در سه‌سال گذشته منجر شده است.

مقرون‌‌‌به‌‌‌صرفه بودن محصولات تازه، نگرانی اول مردم است و سیاست فعلی پیشنهادی دولت به آنها آسیب می‌‌‌رساند. مصرف‌کنندگان نباید قربانی سیاست‌‌‌های عمومی ضعیف شوند که پیامدهای منفی ناخواسته‌‌‌ای برای عرضه و هزینه محصولات تازه خواهد داشت. حذف پلاستیک در بخش تولید این کار را انجام می‌دهد و در راستای حفظ سلامت مردم باید بهتر عمل شود. دولت باید از اهداف گران‌‌‌قیمت و دست‌‌‌نیافتنی به سمت سیاست‌‌‌های موثری برود که هم بتواند به محیط‌زیست کمک کند و هم تضمین کند که مردم به مواد غذایی سالم و مغذی با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه دسترسی دارند.