علیرضا صحاف امین دبیراجرایی کنفرانس درخصوص انگیزه برگزاری این کنفرانس گفت: علت برگزاری این کنفرانس احساس نیاز صنعت لوله به همکاری با صنایع بالادستی و پایین دستی است و اینکه این صنعت به بستر گفتمانی به‌صورت سالانه یا دو سالانه نیاز داشت که موضوعات و چالش‌های صنعت روز در آن مطرح و با همکاری اعضای زنجیره ارزش برای آن راه‌حل  یافته و در جهت حل آنها گام برداشته شود.

وی تصریح کرد: این نخستین کنفرانس بین‌المللی لوله‌های پلی اولفینی است و با دو پنل موازی و به‌صورت همزمان متشکل از بخش ارائه مقالات علمی با ۱۴ محور، کارگاه‌های آموزشی و بخش نمایشگاهی در هتل المپیک تهران برگزار خواهد شد.

وی افزود: در حوزه لوله‌های پلی اولفینی چهار حوزه ساختمان، کشاورزی، آب و فاضلاب و گازرسانی شهری حوزه‌های کاربردی به شمار می‌رود. دراین کنفرانس در پنل‌های مدیریتی و اقتصادی با توجه به پیشامد کرونا و شرایط تحریم، تبدیل این شرایط به فرصت بررسی خواهد شد.همچنین چند پنل خارج از تولید مانند نصب و کارگزاری و حوزه محیط زیست که همواره انگشت اتهام آلودگی به سمت صنعت پلاستیک نشانه می‌رود، حوزه جوشکاری و کاربردهای جدید پلی اولفین وجود دارد که با بررسی این موضوعات صنعت‌مان شکوفاتر خواهد شد. وی همچنین درخصوص چالش پیش روی این صنعت درزمینه واردات و صادرات محصولات گفت:مشکل ما در این حوزه سه موضوع است؛ متاسفانه تعرفه تخصصی با توجه به کاربردها وضع نشده و همچنین میزان تعرفه‌های ورودی گمرکی در زنجیره ارزش لوله همخوانی مناسبی ندارد و از سویی ارزش‌های صادراتی برخی محصولات در گمرک اشکالاتی داشت که با کمک این اداره و پیگیری انجمن این موضوع رفع شد. صحاف امین افزود: مشکل عمده ما در واردات مواد اولیه این است که تعرفه تخصصی نداریم. برای مثال واردات لوله‌های پلی‌اتیلن همه یک تعرفه دارند در صورتی که لوله‌های مختلفی برای انتقال آب، گازرسانی و گازرسانی شهری وجود دارد، همچنین در کاربرد کشاورزی نوارهای آبیاری و لوله‌های قطره‌ای  استفاده می‌شوند ولی همگی با یک تعرفه شناسایی می‌شوند.

وی تصریح کرد: درخواست ما از وزارت صمت این است که برای رصد درست این موارد تعرفه‌های تخصصی با بهره‌گیری و مشورت از تشکل‌های مرتبط وضع کند. همچنین در زنجیره ارزش لوله‌های پلی اولفینی نیز میزان تعرفه مواد اولیه ۵ درصد، میزان تعرفه لوله ۱۰ درصد، ولی تعرفه ورودی مستربچ‌ها(افزودنی)۲۶ درصد و کامپاندها ۱۵‌درصد است که در میانه زنجیره ارزش به‌عنوان کالای واسط تولید هستند و همخوانی مناسبی با هم ندارند.

این عضو انجمن لوله‌های پلی اولفینی گفت: به نظر من حمایت تعرفه‌ای از صنعت یا صنف در هیچ جای دنیا باعث رشد و شکوفایی نمی‌شود، بلکه در میان مدت موجب از بین رفتن قابلیت رقابت‌پذیری واحدهای تولید خواهد شد.

وی افزود: با توجه به شرایط بسیار سخت واردات و تامین ارز، نگاه تولید‌کننده در ابتدا تامین نیاز از بازار داخل است و اگر ماده‌ای را وارد می‌کند قطعا برای وی حیاتی بوده و نیاز فنی وجود داشته بنابراین در این شرایط انتظار داریم دولت با وضع تعرفه بر واردات شرایط را برای تولید‌کننده سخت‌تر نکند.

وی همچنین درخصوص مشکلات تامین مواد اولیه و مدیریت بازار از سوی تولید‌کنندگان لوله‌های پلی اولفین گفت: در حوزه پایپ گرید در یک سال گذشته با توجه به کاهش تقاضا، تلاشی که انجمن برای رعایت کف عرضه‌ها در حوزه پلی‌اتیلن پایپ گرید داشته به نتیجه رسیده است، در حوزه پلی پروپیلن به‌صورت سنتی همیشه رقابت‌های سنگین در حد ۴۰ تا ۵۰ درصد وجود داشته که در حال حاضر تعدیل شده و با مذاکرات صورت گرفته این موضوع در آینده نزدیک وضعیت بهتری خواهد داشت.صحاف امین ادامه داد: امیدواریم در سال ۹۹ حتی این مقدار رقابت هم تعدیل شود و ما دائما با دفتر توسعه پایین دستی و پتروشیمی‌های مربوط در تعامل هستیم. امسال برای اولین بار توافقی صورت گرفت که هر تولیدکننده‌ای اگر درخواست عرضه موادی را در بورس کالا داشته باشد باید شاخصه‌های فنی استاندارد را دارا باشد و این برای صنعت لوله و اتصالات پلی اولفینی که صنعت دارای استانداردهای سطح بالا و سختگیرانه است، بسیار حائز اهمیت است. وی افزود: امید است در باقی حوزه‌های کاربردی مواد پلاستیک نیز این استاندارد‌سازی اتفاق بیفتد و این فرصتی است در شرایط تحریم که حوزه‌های پایین دست بتوانند حوزه‌های خالی را پوشش بدهند. وی همچنین درخصوص کیفیت لوله‌های پروپیلنی در ایران نسبت به سایر تولیدات در دنیا گفت: می‌توانیم ادعا کنیم که در حوزه PP ( پلی پروپیلن) پایپ در سطح بین‌المللی مواد اولیه روز را تولید می‌کنیم و به هیچ عنوان عقب‌تر از دنیا نیستیم.

وی اظهار کرد: منظورم از دنیا شرکت‌های بین‌المللی همچون بروج امارات، بازل آلمان و بورآلیس فنلاند است و تقریبا محصولات داخلی در همان سطح کیفی و فنی تولید می‌شود و تست‌های بلندمدت آن نیز در کشور انجام گرفته و پاسخ نیز مثبت بوده است. جای خشنودی است که این شرکت‌ها تا این حد به نیاز‌های صنعت و کاربردهای جدید توجه داشتند.

وی با اشاره به میزان تولیدات محصولات پلی پروپیلن در کشور گفت: در سال‌هایی شاهد تولید ۳۵۰ تا ۴۰۰هزار تن محصولات لوله و اتصالات بودیم. ولی این اواخر به دلیل نبود بودجه دولتی در طرح‌های عمرانی تولیدات کاهش یافته و سال گذشته ۲۸۰ هزار تن تولید داشتیم.

وی همچنین تصریح کرد: ظرفیت تولید سالانه لوله و اتصالات ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزارتن است اما به دلیل تحریم‌ها و از سویی مشخص نبودن قوانین و مقررات صادراتی، آمار مشخصی از صادرات وجود ندارد، آنچه از سوی گمرک به‌صورت رسمی منتشر شده حدود ۲۸۰ میلیون دلار در سال گذشته بوده است و با احتساب صادرات به عراق و افغانستان که نقل و‌ انتقال‌وجه از طرق بانکی نیست تخمین می‌زنیم سالانه صادرات لوله و اتصالات حدود ۵۰۰ میلیون دلار باشد.

وی اظهار کرد: ظرفیت واحدهای تحت پوشش انجمن با توجه به قوانین پروانه بهره‌برداری بالغ بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن است، اما ارقام واقعی تولید در حدود ۸۰۰ هزار تن است ولی متاسفانه تولید در حدود یک سوم ظرفیت واقعی نصب شده است.وی همچنین تصریح کرد: با توجه به کاهش مصرف در داخل انتظار می‌رود دولت در پروژه‌های فرامرزی خود از مشاوران داخلی بهره گیرد یا در قرارداد‌ها تولید‌کنندگان ایرانی را نیز سهیم کند به این ترتیب شرط حضور و اجرای پروژه در کشور‌های دیگر بهره‌مندی از حضور مشاوران و محصولات ایرانی باشد، کاری که کشور‌های دیگر برای تولید‌کنندگانشان انجام می‌دهند اما متاسفانه در اغلب پروژه‌های فرامرزی، از حضور تولید‌کنندگان ایرانی استفاده نمی‌برند.از طرفی حرکت گام به گام با نیاز روز بازارها، تکنولوژی روز را نیز می‌طلبد و ما نیز با اعطای تسهیلات به جهت نوسازی ماشین‌آلات به حرکت چرخه صادرات محصولات نهایی کمک کنیم و از این قسمت نباید غافل بود.