حسابرسی مصنوعات فولادی؛ گام دوم شفافیت
آزادسازی قیمت فولاد در کنار دستورالعملهای پیشین به این معنی است که بازار فولاد دیگر چیزی برای مخفی کردن ندارد و از هماکنون میتوان با صراحت کامل تمامی رخدادهای پیدا و پنهان این بازار را از دریچه بورس کالا مورد ارزیابی قرار داد. از سوی دیگر محصولات میانی و مواد اولیه مورد معامله در ماههای پیش باید به تولید محصولات نهایی و مصنوعات فولادی رسیده و در بورس کالای ایران با قیمتهایی با دلار ۴۲۰۰ تومانی (بر منوال سابق) عرضه شود ولی در کنار آن سقف مجاز رقابت در بورس کالا باز خواهد بود. بهصورت دقیقتر هماکنون است که باید اوج تمرکز بر حجم عرضهها را چه در رسانهها و چه در نهادهای نظارتی مورد توجه قرار داد، زیرا نبض مدیریت بازار هماکنون از مسیر عرضه محصولات میتپد و بازار است که به بیشترین حجم عرضه محصول نهایی نیاز خواهد داشت.
مدیریت بازار فولاد با فرض قیمتهای نهایی کشفشده برای مصرفکننده نهایی را باید رکن اصلی در بازار به شمار آورد زیرا این عدد است که بر فعالیت اقتصادی مصرفکننده نهایی تاثیرگذار بوده و تکانههای قیمتی محصولاتی همچون میلگرد، تیرآهن و پروفیل نیز واقعیتهای بازار فولاد را با محوریت مصرفکننده نهایی تصویر میکند. حال در شرایطی که حجم عرضه مواد اولیه و محصولات میانی به سهولت قابل رصد است زمان آن فرا میرسد تا تمامی تمرکز خود را روی وضعیت بازار محصولات نهایی بگذاریم و بدون هیچ پردهپوشی یا اغماض به واقعیتهای این بازار از دریچه بورس کالا نگاه کنیم. در شرایطی که مواد اولیه و محصولات میانی بسیاری در بورس کالا مورد معامله قرار گرفته، اجرای تمامی دستورالعملهای پیشین به یک رکن اصلی بدل خواهد شد و باید نیاز به عرضه کافی در بورس کالا را در پیش گرفت تا کمترین تکانه قیمتی به بازار وارد نشود و حتی از روند کاهشی قیمتهای فعلی تا حد امکان حمایت کرد.
در گذشته اغلب تمرکز بر بازار میلگرد و بعضا تیرآهن بود ولی هماکنون زمان آن فرارسیده تا به معاملات محصولات نهایی همچون پروفیل نیز ورود کنیم تا حقی از مصرفکننده نهایی تضییع نشود. این ساز و کار در مکانیزم بازار آزاد به معنی تلاش برای عرضههای حداکثری قابل توجیه است و اگر بتوان از فاز عرضه و با دقت بالا آن هم از دریچه بورس کالا و با تمرکز بر الزامات حجم عرضه ورود کرد، میتوان به سهولت به مدیریت بازار پرداخت. این در حالی است که هرگونه انحراف از اجرای دستورالعملها یا همان عدم عرضه مکفی در بازار به معنی طغیان علیه بازار آزاد است که در شرایط فعلی خطایی است نابخشودنی.
در صورتی که عرضههای مورد انتظار آنگونه که در بخشنامهها به آن توجه شده اجرایی نشود بازار نیز به ثبات نرسیده و متهم اصلی در این رویکرد عرضهکنندگانی خواهند بود که به تعهدات خود در بخش محصولات نهایی عمل نمیکنند. توجه به حجم عرضه محصولات نهایی بازار را مدیریت خواهد کرد آنهم در وضعیتی که برداشته شدن سقف مجاز قیمتها همه چیز را برای جذابیت عرضه در بورس کالا آماده کرده است.
تهدید اصلی در رویکرد فوق عرضه قطرهچکانی کالاهایی همچون میلگرد و پروفیل است، زیرا بیشترین حجم تاثیرگذاری بر مکانیزم بازار را داشته و هرگونه کمتوجهی به آنها زیان بازار و دقیقتر زیان مصرفکننده نهایی را در پی خواهد داشت. بهعنوان یک نمونه مشخص میتوان از آخرین عرضه پروفیل در بورس کالا یاد کرد آنهم در وضعیتی که در فاصله ۲۰ خرداد تا ۱۷ مرداد هیچ عرضهای به ثبت نرسیده بود و همین روند موجب شد عرضه ۸۳۶ تنی پروفیل با نزدیک به ۱۱ هزار و ۵۰۰ تن تقاضا همراه شود. شاید این روند به دلیل ابهام در ساز و کارهای قیمتگذاری بوده باشد ولی از این پس دیگر هیچ بهانهای برای عدم اجرای تعهدات و مصوبات وجود نداشته و بازار به عرضه نیاز دارد نه عرضه قطرهچکانی. پیگیری تامین نیاز بازار یا عدم تامین آن از هماکنون بهعنوان یکی از نیازهای رسانهای مورد توجه قرار گرفته و در این خصوص به بررسی دقیق تمامی رخدادها میپردازیم.
مدتها توجه به معاملات پروفیل در بورس کالا از اهمیت کمتری برخوردار بود ولی از این پس زمان آن فرارسیده تا واقعیتهای این بازار مهم را بیش از پیش مورد توجه قرار دهیم و این رویکرد تا زمانی که شاهد عرضههای حداکثری و آرامش بازار باشیم شایان توجه خواهد بود. سادهترین موضوعی که در آینده مورد توجه قرار خواهد گرفت حجم معاملات مواد اولیه و محصولات میانی و مقایسه آنها با حجم عرضه محصولاتی همچون میلگرد و پروفیل است و این رویکرد در روزهای آینده با صراحت بیشتری با فرض محاسبات دقیق مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. اگر لیست اسامی خریداران ورق نورد گرم یا شمش در بورس کالا اعلام شده بود بررسی واقعیتها آسانتر بود ولی هماکنون نیز میتوان با کنار هم قرار دادن شواهد و قرائن به واقعیتهای این بازار و رانتهای احتمالی در این صنایع پی برد که برای برخی چندان جذاب نیست.
ارسال نظر