بررسی هفتگی «دنیای اقتصاد» نشان میدهد
مسیر معکوس بازار فلزات پایه
دنیای اقتصاد: بررسیهای دنیای اقتصاد نشان میدهند بازار فلزات پایه در هفتهای که گذشت همچنان یا روند ثابتی را پشت سر گذاشت یا با کاهش قیمت روبهرو شد که البته همانطور که در ادامه این گزارش بررسی خواهد شد روند نزولی قیمتها قویتر بود. این در حالی است که با نگاهی به روند ماهانه این بازار باید گفت در بازه ماهانه، هنوز رشدهای قیمتی که در گذشته تجربه شده بهطور کامل تخلیه نشده است و بازار این گروه از کالاهای پایه از رشد برخوردار است. به گزارش «دنیای اقتصاد» طی هفته گذشته قیمت مس در بورس لندن ۳ درصد کاهش یافت و این در حالی است که قیمت فولاد ۸۴/ ۰ درصد افت را تجربه کرده و سرب نیز ۲۱/ ۱ درصد کاهش قیمت را در کارنامه خود به ثبت رسانده است.
دنیای اقتصاد: بررسیهای دنیای اقتصاد نشان میدهند بازار فلزات پایه در هفتهای که گذشت همچنان یا روند ثابتی را پشت سر گذاشت یا با کاهش قیمت روبهرو شد که البته همانطور که در ادامه این گزارش بررسی خواهد شد روند نزولی قیمتها قویتر بود. این در حالی است که با نگاهی به روند ماهانه این بازار باید گفت در بازه ماهانه، هنوز رشدهای قیمتی که در گذشته تجربه شده بهطور کامل تخلیه نشده است و بازار این گروه از کالاهای پایه از رشد برخوردار است. به گزارش «دنیای اقتصاد» طی هفته گذشته قیمت مس در بورس لندن ۳ درصد کاهش یافت و این در حالی است که قیمت فولاد ۸۴/ ۰ درصد افت را تجربه کرده و سرب نیز ۲۱/ ۱ درصد کاهش قیمت را در کارنامه خود به ثبت رسانده است. در همین بازه زمانی بهای آلومینیوم با افت نیم درصدی روبهرو شده و قلع حدود یک درصد کاهش یافته است. بنا بر این گزارش روی نیز ۴۷/ ۳ درصد کاهش قیمتی را در پرونده خود به ثبت رسانده است. اما بیشترین میزان افت هفتگی به نیکل تعلق دارد که ۴۵/ ۷ درصد کاهشی بوده است.
در بازار سنگ آهن نیز شاهد افت قیمت این محصول به میزان ۲۸/ ۷ درصد بودیم که یکی از تندترین ریزشهای هفتگی در سه ماه گذشته محسوب میشود. حال با مقایسه این آمارها با روندهای ماهانه که در نمودار همراه نیز دیده میشود باید گفت در مورد فولاد، آلومینیوم، قلع، روی و نیکل هنوز کاهش قیمتهای هفتگی نتوانسته برآیند مثبت رشد ماهانه این فلزات را تخلیه کند بهطوریکه این فلزات به ترتیب با رشدهای ۲۸/ ۰ درصد، ۱۱/ ۳ درصد، ۱۸/ ۱ درصد، ۹۱/ ۳ درصد و ۸۹/ ۶ درصد در بازه ماهانه روبهرو هستند. با این حال در بازارهای مس، سرب و سنگ آهن کاهش قیمتهای هفتگی به افت قیمتهای ماهانه نیز رسیده و در این بازارها (همانطور که در نمودار نیز مشهود است) قیمت فلزات در هر دو بازه هفتگی و ماهانه کاهشی شده است.این موضوع حکایت از آن دارد که ضدمحرکهای قیمتی در بازار فلزات پایه به تدریج در حال تقویت هستند که میتواند رشدهای اخیر را در این بازار تحتالشعاع قرار داده و دستاوردهای قیمتی که اخیرا و در ۵ ماه گذشته در این فلزات ایجاد شده را تحت تأثیر خود قرار دهند اما در این مورد تردیدهایی وجود دارد که در این گزارش به بررسی این تردیدها و عوامل دخیل در تحرکات آتی در بازار فلزات پایه خواهیم پرداخت.
در این بین اما نگاهی به قیمتهای فلزات پایه حکایت از آن دارد که قیمتها در شرایط فعلی در جایگاه مناسبی قرار گرفتهاند. بهعنوان مثال بهای سرب که در ژانویه ۲۰۱۶ حدود هزار و ۶۰۰ دلار در هر تن بود اکنون به قیمت ۲ هزار و ۲۷۸ دلار در هر تن رسیده است که جزو بالاترین قیمتها برای این فلز در یک بازه تاریخی محسوب میشود. قیمت آلومینیوم نیز که روز جمعه به ۲ هزار و ۸۶ دلار رسید بالاترین قیمت در ۳ سال گذشته محسوب میشود. این فلز در اواخر ۲۰۱۵ در محدوده هزار و ۴۰۰ دلار در هر تن بوده و اکنون بیش از ۶۰۰ دلار در کمتر از دو سال تجربه کرده است.قلع نیز تقریبا همین روال را طی کرده است بهطوریکه بهای این محصول نیز تقریبا به سطوح آغاز ریزش در سال ۲۰۱۵ رسیده است. قیمت این محصول که اوایل ۲۰۱۶ رقمی در حدود هزار و ۳۰۰ دلار در هر تن بود به ۲ هزار و ۵۴ دلار در هر تن رسیده است. در این بین اما قیمت مس در هفته گذشته حدود یک درصد افت را تجربه کرده است و این افت در بازه ماهانه ۳ درصد بوده است. با این حال هنوز در بازه سالانه مس با ۳۶ درصد رشد یکی از بالاترین رشدها را تجربه کرده است.
در این میان اما نگاهی به وضعیت اقتصاد جهانی و مولفههای موثر بر این بازار حکایت از آن دارد که در شرایط کنونی ۳ ریسک عمده در مسیر بازارهای جهانی وجود دارد؛ ریسک اول ریسکهای ژئوپلیتیک در مناطق مختلف جهان از خاورمیانه گرفته تا شبه جزیره کره است. تهدیدهای گوناگونی که این روزها بین کره شمالی و آمریکا رد و بدل میشود یکی از این موارد است. به گزارش «دنیای اقتصاد» طی روزهای اخیر با شلیک یک موشک دیگر بر فراز آسمان ژاپن عملا آمریکا در برابر پرسش جدیدی از نحوه عملکرد این کشور در منطقه شبهجزیره کره قرار گرفت. ژاپن نیز بلافاصله اعلام کرد که آمادگی پاسخگویی به این اقدام پیونگیانگ را دارد و بعد از رایزنی با آمریکا و کره جنوبی پاسخی مناسب خواهد داد.
کارشناسان معتقدند این موضوع پتانسیل آن را دارد که در آینده یکی از عوامل مهم موثر بر بازارهای گوناگون کالایی از جمله بازارهای پایه باشد، با این حال آنطور که انتظار میرفت بازارهای کالایی به خصوص بازارهای فلزات پایه هنوز از خود واکنش متناسب با این موضوع نشان ندادهاند. در این زمینه تحلیلگران معتقدند به دلیل آنکه بخش قابل توجهی از ارزش فلزات پایه در حال حاضر در بازارهای آتی یا با استفاده از ابزارهای بازارهای مالی تعیین میشوند اثرگذاری متغیرهای سیاسی در مقایسه با گذشته کمتر توانسته بر این بازارها اثر بگذارد. به عقیده آنها در شرایط کنونی آنچه مسیر واقعی بازارهای کالایی را از جمله فلزات تعیین میکند میزان عرضه و تقاضای واقعی در بازارها است که در شرایط فعلی به دلیل پایین بودن موجودی انبارها عرضه نسبتا پایین است که همین عامل در چند ماه اخیر به تقویت قیمتها منجر شده است.
در این بین موضوع دوم که بازارهای جهانی فلزات پایه را در آینده تحت تاثیر قرار خواهد داد مسأله اقتصادهای پیشرو همچون آمریکا و چین و نوسانات ارزش دلار است. کارشناسان بینالمللی معتقدند در حال حاضر بدهیهای آمریکا از یکسو و نوع رفتار این کشور در قبال سرمایههای جهانی که تنظیمکننده نرخهای بهره است از سوی دیگر بازارها را با نوسان روبهرو کرده و این موضوع حتی برخی بازارها را همچون طلا و حتی نفت با چالشهای مزمن روبهرو کرده است. با این حال اختلافات تجاری بین این کشور و چین بهعنوان دومین اقتصاد بزرگ دنیا نگرانیهایی را برای سرمایهگذاران جهانی ایجاد کرده است.
بررسیها نشان میدهند در حال حاضر علاوه بر حجم بالای تجارت متقابل بین پکن و واشنگتن، چین حجم قابل ملاحظهای اوراق قرضه از ایالات متحده خریداری کرده است که این موضوع به تضعیف بیشتر وضعیت آمریکا در برابر چین دامن میزند. در شرایط فعلی تغییر خرید این اوراق از سوی چین به تعیینکننده مسیرهای آتی بازارهای گوناگون تبدیل شده است. به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از رویترز ترامپ به دنبال آن است تا روابط تجاری خود با پکن را مورد بازبینی قرار دهد و این مسأله در صورتی که به رفتارهای سختگیرانه از سوی آمریکا منتهی شود میتواند به اقدامات متقابل چین منجر شود و این موضوع اثرات بالایی را روی رفتار فعالان بازارهای پایه بر جا خواهد گذاشت که میتواند مسیرهای آتی این بازارها را ترسیم کند. در حال حاضر بدهی چین در پایان سال ۲۰۱۶ به ۲۸ تریلیون دلار رسیده و بر اساس پیشبینی صندوق بینالمللی پول تا سال ۲۰۲۰ از ۲۳۵ درصد تولید ناخالص ملی به ۳۰۰ درصد آن افزایش خواهد یافت. به گفته این سازمان، تجربههای بینالمللی حاکی از آن است که رشد اقتصادی چین در مسیری خطرناک قرار گرفته و این امر خطر کاهش شدید رشد اقتصادی را در بر خواهد داشت.
ارسال نظر