منیره نظامیوند چگینی: بازارها غیر‌قابل پیش‌بینی هستند. تعیین یک کف قیمتی به‌عنوان مرز حمایتی درست به همان میزان دشوار است که ترسیم یک چشم‌انداز واقعی با احتمال بالای وقوع، چرا که امکان بروز یک تغییر سریع و چرخش بازار در جهت عکس بسیار محتمل است. با این حال، در حال حاضر و طی روزهای معاملاتی اخیر برای اولین بار از سال ۲۰۱۱ میلادی تا کنون، شاهد سیگنال‌های مثبتی از سوی بازارها به‌ویژه بازارهای کالایی بوده‌ایم که برای القای باور رسیدن بهای فلزات صنعتی به کف قیمتی خود و پتانسیل رشد آنها به اندازه کافی قانع‌کننده هستند.

به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از سیکینگ آلفا (Seeking Alpha)، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که این سیگنال‌ها ممکن است از به جریان افتادن یک روند بهبود گسترده حکایت داشته باشد که در این صورت خریداران و فعالان بازار فلزات باید یک برنامه منسجم و حساب‌شده برای مواجهه با روند جدید داشته باشند. اهمیت بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که جست‌وجوی عبارت «ریسک قیمت کالاها» در موتور گوگل در حال افزایش است و در صورت استمرار و تقویت این سیگنال‌ها، تا مرز رکوردشکنی نیز پیش خواهد رفت. حال سوال مطرح‌شده این است که چرا روند نزولی بازارهای کالایی در حال اصلاح به سمت مسیر صعودی است؟ اول از همه، دو محرک اصلی ایجاد‌کننده تغییر در قیمت فلزات،‌ به‌طور کلی در حال ارسال برخی سیگنال‌های صعودی برای بازار محصولات کالایی به ویژه فلزات هستند.

براساس اطلاعات منتشر شده در گزارش تحلیلی متال ماینر (MetalMiner)، در حال حاضر شاخص کالای CRB به بالاترین میزان ۵ ماهه اخیر خود دست یافته است. با توجه به تعدد بازارهای کالایی، چه از نظر نوع کالا و چه از نظر موقعیت مکانی، به نظر می‌رسد برای بررسی تغییرات کلی بازار‌های کالا، به شاخصی نیاز است که بتواند به‌عنوان دماسنج بازارهای کالا عمل کند. برای این منظور شاخص قیمت آتی مرکز تحقیقات کالا یا CRB به‌عنوان نماینده تمامی بازار‌های کالا در آمریکا ارائه شده است. در وهله اول براساس آمارهای رسمی، دلار از ماه ژانویه سال جاری میلادی تضعیف شده و قطعا هیچ نشانه‌ای از تقویت را از خود نشان نداده و نمی‌دهد. دوما و البته شاید مهم‌تر از فاکتور اول، عجله چین برای ایجاد محرک‌های مالی (نه چندان کوتاه‌مدت)، که در اواخر سال ۲۰۱۵ آغاز شد، واقعا در سه ماه اول سال جاری میلادی در مسیر رشد قرار داشته و نشانه‌هایی از بهبود را از خود برجای گذاشته است.

در حال حاضر بسیاری از تحلیلگران و فعالان حوزه فلزات بر این باورند که برنامه‌های محرک مالی می‌تواند اثری شبیه به یکی از تجربه‌های مشابه در سال‌های بحران داشته باشد؛ زمانی که بازارهای کالایی پس از طی یک مسیر نزولی طولانی‌مدت، بالاخره در بهار سال ۲۰۱۱ میلادی در مسیری رو‌به رشد قرار گرفتند. البته قطع به یقین نمی‌توان طول مدت اثر آن را پیش‌بینی کرد. آنچه مسلم و مبرهن است اینکه این تاثیر، واقعی است و حقیقتا به‌طور بالقوه این پتانسیل را دارد که مدت استمرار این دوره رشد را در بازار محصولات فلزی گسترش دهد. اولین چیزی که نشان از یک تغییر روند در بازارهای کالایی دارد، حرکت صعودی در بازار فلزات پایه است. براساس آمارهای رسمی موجود، بهای همه فلزات پایه در سال جاری میلادی بالاتر از سطوح به ثبت رسیده در سال ۲۰۱۵ میلادی بوده است، به ویژه، چهار فلز که به تازگی کاملا صعودی حرکت می‌کنند که در شرایط بازارهای نزولی کنونی درخور توجه است. این نشان می‌دهد که سلایق و تمایلات بازار در حال تغییر است.

به گزارش فست مارکتز (FastMarkets)، بهای قلع در آخرین معاملات انجام‌شده در بازارهای جهانی به بالاترین میزان ۱۳ ماهه اخیر خود رسیده است که ترکیبی از دو فاکتور کمبود عرضه (با توجه به افت صادرات قلع اندونزی) و نیز سطوح پایین سهام LME زمینه‌ساز این رشدها شده است. همچنین قیمت کویل فولاد نورد سرد نیز به بالاترین سطح خود از ۱۳ ماه اخیر تاکنون رسیده است. طبق همین گزارش، بهای آلومینیوم و روی نیز موفق به لمس قله خود از حدود ۹ ماه پیش تا کنون شده‌اند. قیمت آلومینیوم در سه ماه اول سال جاری میلادی با توجه به پیش‌بینی‌های فاندامنتال ضعیف برای بازه‌های بلندمدت براساس فاکتورهایی همچون رشد کند تقاضا و نیز ظرفیت‌های بیش از حد بالا و افت تمایلات برای خاموش شدن ناگهانی واحدهای تولیدی، در مسیر خوبی حرکت نکرده است. با این حال، طی ماه آوریل شاهد رفتار متفاوتی از سوی بازار آلومینیوم بودیم. طی ماه گذشته میلادی، بهای آلومینیوم افزایش داشته و به بالاترین میزان ۹ ماهه اخیر خود دست یافت. به عقیده تحلیلگران این یک رفتار کلاسیک در بازار اصلاحی است. به نظر می‌رسد تمایلات سرمایه‌گذاران تغییر کرده و درصدد ورود به بازار برای خرید کالاها هستند، حتی کسانی که دیدگاه روشن بلندمدتی ندارند. به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از پلاتس، میزان تقاضای آمریکای شمالی برای آلومینیوم در ماه‌های ژانویه و فوریه سال جاری میلادی روند نزولی را تجربه کرد.

براساس این گزارش و با توجه به برآوردهای اولیه انجام شده توسط انجمن آلومینیوم، تقاضای آلومینیوم در ایالات متحده و کانادا (شامل محموله‌های حمل شده توسط تولید‌کنندگان داخلی به علاوه واردات) در دو ماهه اول ۲۰۱۶ رقمی در حدود ۴ میلیارد و ۱۰۰ میلیون پوند بوده است که نشان‌دهنده افتی به بزرگی ۲ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته میلادی است. براساس تخمین‌ها، صنعت آلومینیوم آمریکا حدود ۷۴۶ میلیون پوند ضایعات آلومینیوم را طی ماه ژانویه سال ۲۰۱۶ خریداری کرده است که این رقم در مقایسه با میزان ثبت شده برای ماه ژانویه سال ۲۰۱۵ که حدود ۸۲۲ میلیون پوند بوده حدود ۲/ ۹ درصد پایین‌تر است.

روند هماهنگ بهای آلومینیوم و نفت

سحر نمایشی: مدت‌ها است که متناسب با تغییرات بهای جهانی فلزات پایه و بهای نفت، بازارهای داخلی به ویژه بازار فلزات پایه دچار نوسان می‌شوند، بازار آلومینیوم نیز از این قاعده مستثنی نیست و این فلز نقره‌ای از ابتدای سال جاری تا کنون افت‌و‌خیزهای قیمتی فراوانی را تجربه کرده است. البته درسال‌های اخیر، ساختار و ماهیت بازار جهانی آلومینیوم به ‌شدت تغییر کرده است، اما این فلز نقره‌ای به دلیل استفاده زیاد در صنعت و با توجه به رفع تحریم‌ها قابلیت بازگشت به دوران رونق را دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که بهای این فلز نقره‌ای طی مدت مذکور در کنار بحران اقتصادی جهان و شرایط رکودی به شدت تحت تاثیر نوسانات بهای نفت قرار گرفته که این امر موجب افت قیمت و رکود در بازار داخلی این محصول شده است. کاهش قیمت نفت را می‌توان عامل مهمی در روند نزولی فلزات اساسی به ویژه آلومینیوم عنوان کرد، چراکه طلای سیاه درصد زیادی از سوخت مصرفی تولید فلزات پایه را تشکیل می‌دهد.

بر همین اساس کاهش قیمت نفت را می‌توان عامل اصلی افت قیمت تمام شده این محصول دانست، زیرا هزینه استخراج و فرآوری و حمل‌و‌نقل زمینی و دریایی را شدیدا کاهش می‌دهد. بر‌اساس اطلاعات موجود نوسانات بهای نفت ۲ اثر مهم بر روند قیمتی آلومینیوم داشته است که یکی تاثیر زیاد طلای سیاه بر قیمت تمام شده این فلز بوده و دیگری اثر روانی و انتظاری بوده که کاهش سطح تقاضا را در این بازارها به دنبال داشته است. از سوی دیگر انتشار اخباری مبنی بر کاهش رشد اقتصادی در ژاپن و چین و افت فعالیت‌های صنعتی در این دو کشور در کنار برخی نگرانی‌ها در کشورهای حوزه یورو نگرانی‌های بسیاری را نسبت به کاهش تولیدات صنعتی در بخش عمده‌ای از کشورهای بزرگ ایجاد کرده است.

این موضوع طی یک ماه اخیر با افت ارزش سهام در بازار چین، کاهش مصنوعی ارزش یوآن در برابر دلار و افت سطح تقاضا در این کشور تشدید شده است. در حال حاضر بنا به تعریف، عملا بازار آلومینیوم در هر دو بخش داخلی و جهانی در شرایط رکود رسمی قرار دارد؛ هرچند این روند با فراز و فرود همراه است به‌عنوان نمونه در ماه آوریل بهای آلومینیوم در بازارهای جهانی به خصوص LME روند رو به بهبودی را تجربه کرده است با این حال این شرایط به‌طور کامل در بازار داخل دیده نشده است. بعد از رشد ناگهانی آلومینیوم طی ۲۳ آوریل سال جاری در بورس جهانی لندن و خروج آن از کانال یک هزار و ۵۰۰ دلاری قیمت این فلز در بازار داخلی تنها ۲۰۰ تومان در هر کیلو افزایش یافت و به کانال ۷ هزار تومانی راه پیدا کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد به رغم مقاومت قیمتی فلز آلومینیوم، تقاضا روند رو به رشدی را در بورس کالا تجربه کرده است. در حال حاضر با وجود اینکه خرید و فروش در بازار داخلی فلز نقره‌ای نسبت به ۵ ماه گذشته کاهش یافته و معاملات در شرایط متعادلی قرار ندارد، اما حجم معاملات آلومینیوم در بورس کالا از ابتدای سال جاری تا ۱۴ اردیبهشت ماه نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد قابل توجهی را تجربه کرده است که نشان می‌دهد رونق معاملات این فلز در بورس کالا آغاز شده است.