غلامحسین دوانی *

دومین کنفرانس بین‌المللی حسابداری همچون سایر کنفرانس‌ها به پایان رسید. معمول بر آن است که در پایان هر کنفرانس جمع‌بندی خاصی از مباحث مطروحه به عمل آید و به‌صورت «خطوط راهبردی» جهت حل مسائل فعلی به‌کار می‌رود که معمولا هم چنین امری در ایران تاکنون متاسفانه صورت نگرفته است. از سوی دیگر هر کنفرانس باید مخاطبان خود را انتخاب کرده و براساس حضور مخاطبان محور سخنرانی‌ها شکل می‌گیرد. افزون بر آنکه چارچوب مطالب مطروحه باید آنچنان باشد که یکی از سخنرانان به عنوان سخنران اصلی Key Speaker بتواند مطالب اصلی را به‌صورت جمع‌بندی ارائه کند و در پایان کنفرانس هم میزگردی از سخنرانان جهت پرسش و پاسخ تعیین می‌شود که در همین میزگرد هم یک نفر به عنوان رییس میز موظف است جمع‌بندی کنفرانس و پاسخ و پرسش‌ها را به عمل آورد. در این راستا با توجه به مطالب مطروحه در دومین کنفرانس بین‌المللی ما دو روزه شاهد چند بحث اصلی بودیم:

۱ - فرآیند خصوصی‌سازی در کشور دچار مشکل و ناروشنی بر مبانی مفروضات واگذاری حاکم است.

۲ - استانداردهای حسابداری با توجه به تحولات نوین اقتصادی باید بازنگری و به روز شوند و کاربرد استانداردهای بین‌المللی بدون توجه به شرایط محیطی کشورها مشکل‌زا خواهد بود.

۳ - عامل اصلی بحران جهانی نه تنها استانداردهای حسابداری نبوده بلکه کارکرد ابزارهای نوین مالی همچون Hedge و همچنین سیاست‌های حاکم بر بانک مرکزی آمریکا عامل اصلی بحران به شمار می‌روند.

۴ - حرفه حسابداری چون در حوزه مسوولیت و پاسخگویی قرار دارد، به منظور انجام این رسالت باید متکی به اخلاقیات حرفه‌ای، مسلط به دانش روزآمد و کاربرد ابزارهای نوین الکترونیکی باشد که این موضوع حضور جوانان علاقه‌مند و فعال را در حرفه دوچندان می‌سازد.

۵ - مشارکت نهادهای حرفه حسابداری (جامعه حسابداران رسمی ایران، انجمن حسابداران خبره ایران و انجمن حسابداری ایران) در توسعه و اعتلای حرفه نیازمند وفاق حرفه‌ای و همکاری مشترک این سه نهاد از یک طرف و مشارکت بخش آموزش کشور با نهادهای حرفه‌ای از طرف دیگر به منظور بازنگری متون آموزشی حرفه حسابداری و روزآمد کردن آموزش توام با کارآموزی است.

۶ - حرفه حسابداری از نظر کمی رشد قابل ملاحظه‌ای یافته اما از لحاظ کیفی (آموزش‌های کاربردی، تخصص حرفه‌ای، کاربرد ابزارهای نوین الکترونیکی حسابداری، دانش روزآمد محیطی) دچار مشکل و نابسامانی است. بنابراین به نظر می‌رسد ایجاد یک وب‌گاه اطلاعاتی جامع همچون سایر جوامع حرفه‌ای ضرورت مهمی است که باید به آن پرداخته شود.

۷ - حضور موسسات حسابرسی کوچک و متعدد اگرچه محصول فرآیند اقتصاد فعلی کشور است اما چشم‌انداز آتی کشور با حضور موسسات بزرگ حسابرسی شکل خواهد گرفت بنابراین شرکای موسسات حسابرسی باید بسترهای لازم به منظور جلب شریک یا ادغام با موسسات همکار که چارچوب مشترک و مبانی و مفروضات مشارکت را بدانند در نظر داشته باشند.

۸ - موسسات حسابرسی نمی‌توانند سرنوشت خود را به دست افراد غیرحرفه‌ای یا کسانی که دغدغه موسسه‌داری ندارند بسپارند، بنابراین مشارکت موسسه‌داران حسابرسی در فرآیند توسعه حسابرسی یک امر الزامی است و کم‌توجهی به آن باعث خواهد شد کسانی که با حرفه و مسائل نوین حسابرسی و مشارکت حرفه‌ای موسسه‌داری آشنا نیستند زمام امور حرفه را به دست گیرند.

۹ - حسابداران رسمی برای حضور فعال در بازارهای سرمایه و مشارکت واقعی در جامعه اقتصادی باید دانش و مطالعات روزآمد را با تجربه و تخصص نوین از طریق دستیابی به ابزارهای الکترونیکی کامل کنند، در غیراینصورت نمی‌توانیم حرفی برای گفتن

داشته باشیم!

* حسابدار رسمی