فارس- عضو حسابداران خبره انگلستان و آمریکا گفت: عمر بازارهای سرمایه به پایان رسیده و این پدیده بزرگ اقتصادی امروز کاربرد سابق را ندارد. بهرام غیایی، مشاور بین‌المللی بازار سرمایه با اشاره به چالش‌های پیش روی بازار سرمایه کشورمان تاکید کرد: به‌رغم دستور و تاکید مقام‌های عالی رتبه برای تسریع مدیران و مجریان در امر خصوصی‌سازی، همچنان شاهد کند بودن حرکت واگذاری سهام شرکت‌ها هستیم.

وی با اشاره به اینکه حدود ۲۰هزار شرکت در ایران فعالیت دارند، اما تنها تعداد کمتر از ۵۰۰ شرکت در بورس کشور ما پذیرفته شده اند، تصریح کرد: قوانین سخت و دست و پا گیر برای پذیرش شرکت‌های جدید و مشوق‌های بسیار معدودی چون معافیت‌های مالیاتی شرکت‌های فعال در بورس پیامدهای ناگواری برای بازار خواهد داشت.

غیایی اعتماد سرمایه‌گذاران را شرط و عامل موفقیت هر بازار سرمایه عنوان و خاطرنشان کرد: حفظ حقوق و منافع سرمایه‌گذاران خرد باعث ایجاد اعتماد می‌شود که متاسفانه هیچ گاه در بازار سرمایه ایران به این امر مهم توجه نشده است. سرمایه‌گذار عمده و سوداگران اقتصادی همواره از فرصت‌های استثنایی بازار استفاده و سودهای سرشار از این بازار بی قاعده و ناظر برخوردار شده اند.

مشاور بین‌المللی بازار سرمایه با یادآوری اینکه مسوولیت اصلی بازار و سازمان بورس نظارت دقیق بر گردش عملیات شرکت‌های پذیرفته در بورس است، گفت: یکی از عوامل اصلی کسب موفقیت در بازار سرمایه، استفاده از خدمات حسابرسان خبره و حرفه‌ای است. این در حالی است که متاسفانه انتخاب و استفاده از نیروهای متخصص، بیشتر توسط کمیته‌هایی صورت می‌گیرد که مهارت لازم را در اختیار ندارند. از سوی دیگر عموم افراد مورد پذیرش نیز، شرایط لازم حرفه‌ای را ندارند.

غیایی افزود: نگاهی به گردش مالی شرکت‌ها در بورس حاکی از آن است که تعداد بسیار معدود و محدودی از شرکت‌ها چرخش مالی بازار را بر عهده دارند. نماد سایر شرکت‌ها نیز یا بسته بوده یا قابلیت معامله را ندارد. این در حالی است که اکنون حجم نقدینگی بسیار قابل ملاحظه بوده و سرمایه‌گذاران تنها در جست‌وجوی بازاری ایمن برای سرمایه‌گذاری هستند.

وی تاکید کرد: چهار دهه از آغاز فعالیت بورس در کشور ما می‌گذرد، اما بازار سرمایه کشور توان رقابت با بازار سایر کشورها را ندارد.

این مشاور بین‌المللی بر پایان عمر بازار سرمایه در دنیا صحه‌گذارد و تاکید کرد: عمر بازار سرمایه به پایان رسیده است. این پدیده بزرگ اقتصادی که بعد از جنگ جهانی اول معرفی شد و اوج گسترش آن بعد از جنگ دوم بود، امروز کاربرد اقتصادی سابق را ندارد. دلیل عمده آن بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران در سطح جهانی، ورود رانت‌خواران عمده و سوداگران بین‌المللی و حاکمیت آنها بر این بازارها و ده‌ها دلیل دیگر است که باعث شده تا گردش فعالیت این بازارها در سطح بین‌المللی رو به نابودی رود. خبرگان بازار و اقتصاددانان باید چاره‌ای برای ابزار‌های جدید بیاندیشند.