اول دفاتر قانونی و بعد اظهارنامه‌ها یا برعکس

گارو هوانسیان‌فر*

راستی این سوال برای بعضی از حسابداران (تعداد انگشت شماری) هنوز بی‌جواب مانده است. اول باید دفاتر قانونی را نوشت و بعد اظهارنامه مالیاتی را تهیه کرد یا اول باید اظهارنامه مالیاتی مطلوب برای واحد اقتصادی را تهیه کرد و سپس از روی آن دفاتر قانونی را نوشت؟

در بعضی از واحدهای اقتصادی (تعداد انگشت شمار) شاهد این مطلب بوده‌ام که ابتدا سود خالص مورد نظر سال را مشخص و سپس از روی آن اظهارنامه را طوری تهیه می‌کنند که به آن سود خالص (یا زیان خالص) مورد نظر برسند و بعد از تسلیم اظهارنامه به سازمان امور مالیاتی کشور، اسناد حسابداری تهیه و سپس دفاتر قانونی به شخصی داده می‌شود تا به صورت قراردادی، آن را طی دو یا سه روز بنویسد. بدین‌وسیله بعضی از شرکت‌ها و واحدهای اقتصادی، مالیات اصلی خود را به سازمان امور مالیاتی کشور نمی‌پردازند و در واقع حق کل ملت ضایع می‌شود، البته به نفع صاحبان آن واحدهای اقتصادی.

مالیات باید براساس درآمد واقعی محاسبه و به سازمان امور مالیاتی کشور (دولت) پرداخت شود تا عموم مردم مملکت ما از هزینه کردن آن مالیات‌های دریافتی برای خود مردم، منتفع شوند.

راه‌های مختلفی برای رسیدن به این هدف وجود دارد که یکی از آنها، حسابرسی کلیه واحدهای اقتصادی است. البته منظور از حسابرسی، حسابرسی واقعی و نه ظاهری است. برای حسابرسی واقعی هم راهکارهای بسیاری را می‌توان پیشنهاد کرد.

می‌توانم نوشتار را ادامه دهم و ده‌ها صفحه در مورد این موضوع بنویسم، ولی ترجیح می‌دهم که سر خوانندگان عزیز را به درد نیاورم زیرا بسیاری از موارد برای همه حسابرسان واضح و روشن است.

کلام آخر و نتیجه‌گیری: کلیه شرکت‌ها باید مورد حسابرسی قرار گیرند. مقصود از حسابرسی، یعنی حسابرسی واقعی.

منظور از حسابرسی، یعنی حسابرسی که توسط حسابرسان واقعی از طریق موسسات حسابرسی معتبر انجام می‌شود. منظور از حسابرسان واقعی، حسابرسانی هستند که در چند نوشتار قبلی در مورد خصوصیات آنها به طور مفصل بحث کردم. در اینجا تنها مطلبی که مبهم و ناواضح باقی می‌ماند، عبارت «موسسات حسابرسی معتبر» است. ان‌شاا... در نوشته‌های بعد در مورد موسسات حسابرسی معتبر نیز به طور مفصل بحث خواهم کرد.

* عضو پیوسته انجمن

حسابداران خبره مدیریت انگلستان