چین قدرت تاثیرگذاری بر تعیین قیمت را در تجارت بین‌الملل از دست داده؛ چرا که قیمت کالاهای اصلی از جمله سنگ‌آهن، نفت، مس و مواد غذایی امسال افزایش یافت و دلیل آن افزایش واردات دومین اقتصاد مطرح جهان بوده است.

به گزارش مرکز خدمات فولاد ایران، این مشکل ریشه‌ای اخیرا به اوج رسیده و از این رو واله، بی اچ پی و ریو ماه گذشته چینی‌ها را تهدید کردند که اگر قیمت‌های آنها را نپذیرند عرضه به این کشور را قطع می‌کنند.

سرانجام اتحادیه آهن و فولاد کوتاه آمده و به فولادسازان چینی اجازه داد تا معاملات موقت و غیر علنی با این شرکت‌های معدنی منعقد سازند.

فولادسازانی که مجبورند سیستم قیمت‌گذاری جدید را بپذیرند، طبق قیمت‌های اخیر و میزان واردات سال گذشته باید امسال ۷۰ میلیارد دلار بیشتر برای خرید سنگ‌آهن بپردازند. درسده اخیر مفهوم جدیدی در بازار جهان معرفی شد. این که اگر چین قصد کند که کالایی را بخرد قیمت آن بالا می‌رود و اگر فروشنده آن باشد قیمت سقوط می‌کند.

قدرت قیمت‌گذاری چین در سیستم تجارت بین‌الملل تقریبا نابود شده، هرچند چون واردات آن نیز خیلی بالا است.

این شرایط غیرمعمول در تجارت خارجی نشانگر آن است که مکانیزم بازار چین مشکلات فراوانی دارد که بر باز شدن بازار‌های خارجی و یک توسعه اقتصادی با ثبات و ماندگار تاثیر می‌گذارد.

سه راهکار برای تغییر این شرایط وجود دارد:

۱ - افزایش ادغام‌ها و مشارکت‌ها در بازار داخلی چین

۲ - به‌کارگیری قوانین ضدانحصار طلبی سازمان تجارت جهانی برای جلوگیری از اعمال قدرت شرکت‌های معدنی

۳ - استفاده از ابزارهای مالی چندگانه از جمله بازار فیوچر و در نتیجه ارتقای

تاثیر گذاری شرکت‌های چینی بر قیمت‌های بازار.

از آنجایی که مرکزیت گرایی در صنعت چین بسیار پایین است و بازار داخلی پراکنده و از هم گسسته است، این عوامل تاثیر سویی بر قدرت چین در قیمت گذاری مواد اولیه در سطح جهان گذاشته است. چه در بازار واردات و چه در صادرات.

تعداد فولادسازان چینی بسیار است و هریک معاملات تجاری جداگانه داشته و هیچ مشارکتی بین آنها دیده نمی‌شود. همچنین برخی معتقدند که محدودیت منابع خرید نیز عامل دیگر ضعف چین در اعمال قدرت در مذاکرات قیمت‌گذاری است.