۶ پیشنهاد درباره دستورالعمل صرافی‌ها
اصغر سمیعی ظفرقندی
نایب رئیس شورای عالی کانون صرافان
معضل دستورالعمل آرام‌آرام می‌رود که به کلافی پیچیده و سردرگم تبدیل شود؛ از یکسو شورای پول و اعتبار مصوبه‌ای را برای اجرا تقدیم بانک مرکزی کرده و این نهاد هم خود را ملزم به اجرایی کردن آن می‌داند. از سوی دیگر، صرافان دارای مجوز از بانک مرکزی، پذیرش و اجرای دستورالعمل را دارای توجیه اقتصادی نمی‌بینند؛ عده‌ای از آنها اصولا توان تن دادن به تطبیق با دستورالعمل حاضر را ندارند.
در این کلاف سردرگم، بانک مرکزی که متولی امور پولی و ارزی کشور است به خود حق می‌دهد که در زمان لزوم تغییراتی در مقررات مربوط به صرافان زیر مجموعه خود بدهد و کانون صرافان ایرانیان که خود را نهادی غیر‌دولتی و بر آمده از بطن جامعه صرافان می‌داند، در منگنه‌ای متحمل فشار از چند سو است.
اصغر سمیعی ظفرقندی
نایب رئیس شورای عالی کانون صرافان
معضل دستورالعمل آرام‌آرام می‌رود که به کلافی پیچیده و سردرگم تبدیل شود؛ از یکسو شورای پول و اعتبار مصوبه‌ای را برای اجرا تقدیم بانک مرکزی کرده و این نهاد هم خود را ملزم به اجرایی کردن آن می‌داند. از سوی دیگر، صرافان دارای مجوز از بانک مرکزی، پذیرش و اجرای دستورالعمل را دارای توجیه اقتصادی نمی‌بینند؛ عده‌ای از آنها اصولا توان تن دادن به تطبیق با دستورالعمل حاضر را ندارند.
در این کلاف سردرگم، بانک مرکزی که متولی امور پولی و ارزی کشور است به خود حق می‌دهد که در زمان لزوم تغییراتی در مقررات مربوط به صرافان زیر مجموعه خود بدهد و کانون صرافان ایرانیان که خود را نهادی غیر‌دولتی و بر آمده از بطن جامعه صرافان می‌داند، در منگنه‌ای متحمل فشار از چند سو است. این کانون سعی دارد با دلیل و برهان و گاهی خواهش و التماس در مواجهه با مسوولان بانک مرکزی و با دادن وعده و نوید به صرافان، به خیال خود وظیفه اش را به انجام برساند. اما در این مسیر، آیا راهکاری بینابین که به سود هر دو طرف باشد، می‌توان یافت؟ آیا در زمانه‌ای که با مذاکره بین دشمنان قدیمی مصالحه صورت می‌گیرد، نمی‌توان میان عده‌ای که همه ایرانی و دوستدار نظم و اعتلای اقتصاد جامعه هستند، مودت و وفاق حاصل کرد؟
قطعا می‌شود، فقط قدری سعه صدر می‌خواهد؛ به قول قدیمی‌ها قدری خود را جای طرف مقابل بگذاریم و با حوصله بیشتر امور را مدیریت کرده و پیش ببریم. از آنجا که نمی‌خواهم فقط کلی‌گویی کرده باشم، راهکار خود را به اختصار بیان می‌کنم، ضمن اینکه آن را عاری و خالی از اشتباه و خطا نمی‌دانم .۶ گام پیشنهادی بنده به شرح زیر است:
قدم اول - مطمئن کردن صرافان به اینکه کار و کسب‌شان تعطیل نمی‌شود و دادن امید و نوید به آنها.
قدم دوم - تشویق و ترغیب صرافان و همچنین مشتریان آنها به دادن و گرفتن فاکتور و ثبت در نرم افزار سنا؛ انجام این کار با مذاکره با گمرک‌ها، سازمان‌های مالیاتی، بانکها و فرودگاه‌های کشور و جلب همکاری آنها بسیار آسان‌تر می‌شود.
قدم سوم - تعیین میزان معینی تراکنش ماهانه برای صرافانی که قادر یا علاقه‌مند به افزایش سرمایه و گذاشتن ضمانت نامه نیستند؛ در انگلستان برای این نوع صرافان ماهانه سه میلیون یورو تعیین شده، ولی در ایران می‌توان عدد را سه میلیاردتومان تعیین کرد یا کمتر یا بیشتر؛ بستگی به نظر و سیاست بانک مرکزی دارد.
قدم چهارم - یادآوری صرافان به اینکه همه تراکنش‌های معاملاتی و صرافی خود را فقط از طریق حساب‌های شرکت تضامنی خود انجام دهند.
قدم پنجم - صرافانی که بیش از میزان تعیین شده تراکنش دارند به افزایش سرمایه و سپردن ضمانت‌نامه طبق نظر بانک مرکزی متعهد هستند.
قدم ششم - نظارت و بازرسی‌های مرتب و برنامه ریزی شده برای برخورد بسیار جدی با متخلفان احتمالی
حقیر به‌عنوان یکی از اعضای شورای عالی کانون صرافان تصور می‌کنم کانون بتواند در این راستا کمک دهنده‌ای صدیق برای بانک مرکزی باشد.
ارسال نظر